Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dagna

Użytkownicy
  • Postów

    1 205
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Treść opublikowana przez Dagna

  1. @maryjane …już Platon gardził dorobkiewiczami, pazernymi a Sokrates wzdychał „ przykro z nimi obcować, bo niczego nie chcą chwalić tylko pieniądze”. Tekst dość wypełniony ogólnikowymi stwierdzeniami, niepotrzebnie próbuje tu i ówdzie rymować, ale wiele prawdy można się doczytać. Nie wartościowałabym infantylna wrażliwość, bo tę albo się ma, albo nie, to cenny przymiot ducha, niezależny od wieku i ocenianie tutaj zbędnie stygmatyzuje, jakby było patologią normalności ( nomen, omen…), pozdr.
  2. … nieodmiennie podziwiam Pani Poezję, ale szczególnie przypadł mi do gustu wyraz psiankno / piękno - o ile rozumiem ? pozdrawiam miło.
  3. @Berenika97 … to nie są rzeczy jednostkowe, raczej „ systemowe”. Pozdrawiam.
  4. @Berenika97 Bereniko, oczywiście, możliwe są kulturalne wymiany poglądów, życzę Ci takich, choć w necie zalecana jest ostrożność! Na pewnym portalu praktyką było „ bajerowanie ” pań, aby intensywniej pisały, podsycanie sztucznych konfliktów, wielonickowość , nagabywanie do udziału w społecznościówkach (aby ograbić z prywaty) cóż, można to nazwać patologią i należy. Życzę mimo wszystko powodzenia w pisaniu, pozdrawiam miło.
  5. @Alicja_Wysocka dziękuję za dobre słowo, ale do Twojego kunsztu rymowania niewielu może się przyrównać. Trzymaj tak dalej Alu, pozdrawiam serdecznie.
  6. @Alicja_Wysocka ładnie piszesz. Czytam te wysublimowane frazy i temat bywa w nich czasem drugorzędny, bo niezwykle miękki język jest już dużym walorem, pozdr.
  7. …temat odpychający, kolejny staruch, który szuka w necie „ uczennic” (?!), zdjątek ( to neologizm od „ zdjęć ze zdjętymi częściami garderoby”, nie uwierzę w ani jeden „ przymiot” starca, który czegoś chce od młodszej, w żadną romantykę; to najczęściej grasująca patologia ):. Tekst jest napisany dość utartymi frazesami, nie znajduję w nim ani jednej odkrywczej frazy, czy lirycznych światów, ot, wyliczanka…, pozdr.
  8. @Gosława … jak każdy, kto chce się rozwijać. Powodzenia, pozdr.
  9. @iwonaroma … a ja chcę też mieć „ pełny, akceptujący wdech ;), pozdr.
  10. … z wdziękiem o neurozie natręctw, ale życie się dopiero zaczyna, gdy zbudowane jest zaufanie do własnych działań i umie się niereagować na imperatyw nadmiernej kontroli, ( która pojawia się w przypadku deficytów m.in. poczucia bezpieczeństwa w innych sferach…), pozdr. pozdr. (… a swoją drogą, może kiedyś napiszę tekst o takich osobach).
  11. Dagna

    Do ...

    @Stary_Kredens … i w punkt, pozdr.
  12. Dagna

    Do ...

    @Stary_Kredens :), rozbrajająco, a ja, z wiekiem, skromnie dochodzę do wniosku, że pytań było za mało, bo mogłyby uchronić przed niejedną pochopnie daną odpowiedzią🤓, sorry za odrobinę prywaty ;), pozdrawiam miło.
  13. @Gosława ładny wiersz, ale potraktowanie przymiotników oszczędniej - wyszłoby mu na lepsze, pozdr.
  14. … wiersz przemawia oszczędnością środków i autentyzmem. ( Napisałabym : wobec każdej nowej twarzy obojętni), pozdr.
  15. …definicja dziwactwa jest dzisiaj świechtana przez ideologie, które wbrew postulatom kreatywności - jadą po nas szarą urawniłowką, więc czasem niesłusznie „dziwactwem” zwane bywają wszelkie próby zachowania odrębności, hołdowania indywidualizmowi w tym zunifikowanym świecie „ jednej, postępowej narracji” ( i tutaj tolerowanym wyjątkiem, są ekscesy uderzające w tradycjonalistów), ale już takiemu Witkacemu ( choć go nie lubię), który rzucał przed siebie niedomytym widelcem - z trudem byśmy wybaczyli zachowanie, tak, jak i Zofii Stryjeńskiej, która na proszonym przyjęciu usłyszawszy, że je na porcelanie Rosenthala, odwracała talerz z zupą, aby się „ naocznie” przekonać o spotykającym ją przywileju ;)) pozdr.
  16. … wiersz porusza jedno z najważniejszych pytań, o naszą tożsamość, ile w niej jest „ składowych”, które nas konstytuują,a ile z nich tak chętnie może byśmy wyparli (w imię nowej definicji nas samych), a po pozbawieniu się których (np. w imię wyparcia) - nie istniejemy jako jednostka komplementarna. To wiersz dla każdego, ale najszybciej przychodzi mi na myśl problem osób z małych ojczyzn, które z racji zawodu, czy przeprowadzki „ wysferzyły się ”, odcięły od swojego pochodzenia i dryfują albo jako niewolnicy image’u, albo kompromitują się, gdy dawna słoma jeszcze niewygodnie wyskakuje z bucisk … Może dotyczyć też problemu emigracji w ogóle, ale też dawnych przekonań, którym się było wiernym, więzi, czy zacierających się wspomnień… pozdrawiam miło.
  17. … dla tych panien słomianych się zalogowałam, cudowna fraza! A i cały wiersz działa jak afrodyzjak i nie ma cienia przesady w wypowiedziach Czytelników powyżej👌🏻. ( Troszkę zbyt dosłowna jest ta fizyczność, ale rozumiem, że ciało zniewól, również brzmiałoby nieodkrywczo) , całość niepospolitej urody :), pozdrawiam.
  18. @Nefretete … ciekawie u Ciebie i inspirująco; interesujące jest też doświadczenie, które zrobiono nakładając chustę z Manopello na wizerunek Chrystusa z Całunu Turyñskiego - kontury twarzy pokrywają się ! pozdrawiam.
  19. @Robert Witold Gorzkowski …dziękuję, rozumiem i szanuję, pozdr.
  20. @Poezja to życie … co za amplituda, od rozpaczy do zniewolenia 🙄…
  21. … osobiście po „ żegnajcie mi na wieki” - skończyłabym tekst. Wszelkie dopowiedziane „ chlipanie” odbiera poprzednim strofom powagę, wzniosłość doznań. Rozumiem, że mamy odczuć zdwojoną pustkę w życiu PL- a (na zasadzie kontrastu), ale obraz rozklejonego PL - a, to obraz bezradności, pozbawiony nadziei, ( nawet jeżeli traumy przynależą do życia i wymagają „ swojego” czasu). Końcówka przez to traci powietrze, odkolorowuje poprzednie cudne rozmarzenie…ale to tylko sugestie, bo tutaj jest zawsze pisanie na kapitalnym poziomie :), pozdr.
  22. Czuć ogromne, intymne wzruszenie, ale osobiście czuję niedosyt jeśli chodzi o : opis miejsca ( poza wspomnianą kapliczką - dowiadujemy się niewiele, a i my, czytelnicy chcielibyśmy choć odrobinę poczuć to miejsce, wyobrazić je sobie i wygenerować własne wrażenia, a nie tylko towarzyszyć PL- owi w jego przeżyciach, a po drugie - końcówka mało nawiązuje do przyszłości , chciałoby się wiedzieć „ co dalej” z tym miejscem, czy np. młodsze pokolenie pielęgnuje tradycję, czy są plany rodzinnych zjazdów, umieszczenia tablic informacyjnych, etc…, bo jak widać sroce spod ogona Autor nie wypadł :) pozdr.
  23. @piąteprzezdziesiąte już na PP dawałaś popis prymitywizmu i kitel lekarski tego nie zasłoni, wstyd…
  24. @piąteprzezdziesiąte przyciężkawe to to, do lotności daleko …;))
  25. @Leszczym …gdyż czasami musi się coś zmienić, żeby wszystko zostało tak, jak było, może to ten przypadek zaistnieje u Ciebie ;), pozdrawiam miło.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...