Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    1 428

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. viola arvensis
    @Monia no właśnie, wlasciwa refleksja 🙂 Dziękuję Moniu ❣
  2. viola arvensis
    @Waldemar_Talar_Talar super przesłanie. Pozdr.
  3. viola arvensis
    @Waldemar_Talar_Talar cieszę się, z Twojego uznania 🙂 Serdecznie pozdrawiam ! @violetta cóż za lotny rym ! 😄 Pozdr.
  4. viola arvensis
    a u mnie cicho nie ma miejsca na hałas i zgiełk i niepokój wszystko mi wyszło bokiem jest spokój wyglądam przez okno pięknie ptaki szybują kwitną kwiaty poza tym nic mnie nie łączy z tym światem pewnie myślisz, że jestem samotna sterczę w tych oknach patrzę w dal lecz tu gdzie nie ma już nic siebie mam śnieg już dawno nie prószy a jednak czasem z zimna poruszy się motyl i zapłacze żałośnie jest przedwiośnie a może to już maj odejdź samotności trwaj
  5. viola arvensis
    @poezja.tanczy nie warto czytać tylko o chodniku czytając Twój wiersz... Refleksja przy nim konieczna.
  6. viola arvensis
    @poezja.tanczy bardzo lubię wiersze nieregularne. Czasem tak tez lubię pisać 🙂 Uściski
  7. viola arvensis
    @duszka pięknie! Tak dokladnie jest 🧡
  8. viola arvensis
    @Monia ładnie tak romantycznie, pozytywnie. Miło się czyta 🙂
  9. viola arvensis
    @sisy89 bardzo delikatnie smutkiem wymalowany wiersz...
  10. viola arvensis
    @Kwiatuszek pięknie opisałaś niby nudną rzeczywistość/codzienność. Tylko wyjątkowy człowiek potrafi dostrzec wyjątkowość każdej chwili 🧡
  11. viola arvensis
    @Kwiatuszek no właśnie, właśnie... Rozumiesz 😉
  12. viola arvensis
    czarnym pazurem noc rozdziera wątły sen a śniło mi się źle i dobrze i źle nie wiem czy to życie kiedy budzę się czy żyję właśnie wtedy gdy zapadam w sen tak lecz nie wątpię trzecia droga jest by iść brak sił by stać, by leżeć, by trwać twarda jak głaz nie, nie stoczę się nawet w snach lecz sprzedam strach za parę tłustych lat i odejdę jak niechciany gość wam na złość lecz póki co wdech wydech wydech wdech brak miłości podzielę na trzech samotność, poezja i grzech. stara (się) noc rodzi (się) dzień
  13. viola arvensis
    @Wędrowiec.1984 niech każdy pozostanie sobą, niezależnie od wszystkiego choć bywa to bardzo trudne. Wiersz bardzo dobry. Z uznaniem.
  14. viola arvensis
    @poezja.tanczy 💙
  15. viola arvensis
    @Nata_Kruk Dzięki serdeczne! Uściski @jan_komułzykant staram się pisać pozytywnie, bo tez mam często " na odwrót" 😎 I tak, żeby nie zwariować w tym chorym świecie. Pozdr.
  16. viola arvensis
    @FaLCorneL prześmiewczo/ironicznie i dość boleśnie.... Na szczęście nie ma takich " budowli", których nie można by zburzyć i zacząć budować od nowa. Budujmy pokój, w sobie i wokół :)
  17. viola arvensis
    @FaLCorneL Mam taką nadzieję... Dziękuję za odwiedziny ! Pozdr.
  18. viola arvensis
    @Marek.zak1 🙁
  19. viola arvensis
    @Marek.zak1 bez miłości własnej, nie można prawdziwie pokochać innego człowieka a i sam człowiek nie da się pokochać. W związku może być zaborczy, zazdrosny i emanowac masą kompleksów. "Kochaj bliźniego swego jak siebie samego" Tylko tyle i Aż tyle. Amen.
  20. viola arvensis
    @gość niedzielny @Maciej Sawa sorry, że się wtrącę - w poezji mogą zaistnieć " fakty niepewne" jak i wszystko inne...Po to właśnie jest poezja 🙂 Pozdr.
  21. viola arvensis
    @Radosław Bardzo ładnie a ten remont od wnętrza- rewelacja! Pozdr.
  22. viola arvensis
    @Quidem.art no i cudnie !
  23. viola arvensis
    @Marek.zak1 oj, nie ma to nic wspólnego z narcyzmem. @violetta hahahaha, kombinuj, kombinuj, powodzenia
  24. viola arvensis
    Nie ma miłości bez przebaczenia A przebaczenie z wnętrza pochodzi Stań, popatrz głębiej, skup się i pomyśl Pokochaj siebie, A co ci szkodzi? Przestań zadręczać się tym co było Wszystko minęło, nigdy nie wróci Na tym polega ta właśnie miłość By powstać z kolan, przestać się smucić. Trzeba powrócić do punktu wyjścia A ten punkt wyjścia to ty w zasadzie Usiądź w spokoju i poukladaj W głowie i w sercu, nie trwaj w nieładzie. Na dobre siebie pokochaj lepiej I nie przestawaj ani na chwilę A kiedy zło cię zacznie dopadać W pokoju serca nakarm motyle. I nie zostawiaj pokoju serca I tej miłości, która tam żyje I niech ta łza ostatnia, najszczersza Na zawsze niechęć do siebie zmyje. * podziękowania za inspirację dla Marcina z Frysztaka
  25. viola arvensis
    @poezja.tanczy ech, rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady ... Bardzo miło się czytało i pomarzyć miło... Pozdrowionka
×
×
  • Dodaj nową pozycję...