Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
  • Postów

    1 220
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    18

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. @Łukasz Jasiński spokojnie panie Łukaszu, nie ma się co unosić /ponad to, co nie warte nawet podskakiwania/ Dobrej nocy.
  2. @Wiesław J.K. o o , teraz ciekawe spojrzenie na wiersz 🙂 Pozdrawiam ciepło! @Łukasz Jasiński no proszę hak mój wiersz robi karierę. Kolejna osoba pisze bo na swoją modłę, niezwykle ciekawe. Nie mam nic nikomu za złe. Bawcie się kochani 😄
  3. @Łukasz Jasiński to proszę pana nie interpunkcja, to wstrętny błąd ortograficzny. Błędy to moja specjalność, choć ich nie lubię 😎tak w tekstach jak i w życiu... Dzięki za zwrócenie uwagi. A wiersz ładny stworzyłeś Panie Łukaszu.
  4. @Łukasz Jasiński hehe , no nie, nie na Ciebie. Na nikogo. Powiedzmy, że to tylko wytwór wyobraźni.
  5. @poezja.tanczy hm... nie całkiem rozumiem ale cieszę się, że wpadłeś poczytać i dziękuję 🙂
  6. @Jacek_Suchowicz piękna parodia.
  7. @Rafael Marius tak też bywa. Dziekuje za odwiedziny, serdecznie pozdrawiam.
  8. @Łukasz Jasiński cóż, prawie wszyscy jesteśmy w jakiś sposób zniewoleni. Takie życie.
  9. @eskaoer naprawdę świetnie Ci to wyszło. Jestem bardzo na tak 🙂👍
  10. @Łukasz Jasiński wzajemnie, miłego wieczoru. Nie przejmuj się zbyt mocno, na pewno wszystko się pomyślnie ukształtuje. Trzymam kciuki. Pozdr.
  11. @Łukasz Jasiński może lepiej proszę pana, wszystkiego nie wiedzieć... I tak cokolwiek się nie powie/nie napisze, zabrzmi banalnie. Życzę pogodności :) A wiersze potrafisz pisać melodyjne jak mało kto , może właśnie dlatego, że nie słyszysz .... :)
  12. haha , nooo dziękuję ;)
  13. @Tymczasem bardzo wymowne w swej prostocie i poruszające. Pozdr.
  14. @Łukasz Jasiński to mnie zatrzymało i pobudziło wyobraźnię. Ładny utwór, czytając prawie słyszę muzykę w tle... Pozdr.
  15. Chciałabym przynieść ci szczęście w koszyczku splecionych rąk. Chciałabym dźwignąć twe smutki i troski, zanim przegonisz mnie stąd. A Ty mi kłody rzucasz pod nogi gdy na ratunek chcę spieszyć. Ty patrzysz na mnie złowieszczo wilkiem gdy pragnę Ciebie pocieszyć. Chciałabym byś pereł swoich bezcennych, nie rzucał przed wieprze więcej. Chciałabym skarb ten tobie odebrać i wstawić we własne serce. A ty mi rzucasz okruszki słówek co tak mi podle smakują. A Ty mi dajesz bezsenne noce, pragnienia co za dnia mnie trują. A ja bym chciała ci zatkać usta, spić jad co płynie strumieniem. A ty swą twarz wykrzywiasz w grymas, znów karmisz mnie gorzkim cierpieniem. Gdybyś tak zechciał przez dłuższą chwilę, zatrzymać na mnie spojrzenie, Wtedy dowiedziałbyś się na pewno, że jesteś moim marzeniem. Ale ty chyba nie chcesz bym w końcu, w koszyczku ci szczęście przyniosła. I z każdą kroplą rosy na rzęsach staję się bardziej żałosna.
  16. @FaLCorneL łoo ludzie! Dzięki
  17. @Alicja_Wysocka Rewelacja!
  18. @poezja.tanczy dziękuję za uznanie 🙂
  19. @Łukasz Jasiński wedle życzenia @Jacek_Suchowicz też może być. Pozdr. @Leszczym może, może coś w tym być. @Łukasz Jasiński noo, ładne kwiatki. Smacznego jabłuszka! @violetta taa, zdecydowanie
  20. @Łukasz Jasiński skądże znowu, proszę pana. Tak ogólnie sobie myślę... @violetta Wow, niesamowitosc na każdym kroku ! 😃
  21. @Łukasz Jasiński o! Dziękuję za czujność 🙂
  22. @Łukasz Jasiński ciało i umysł to też kwestia dobrych genów a o duszę to już trzeba dbać samemu. Pozdro. @Waldemar_Talar_Talar A dziękuję, dziękuję 🙂 Również serdecznie pozdrawiam.
  23. @Jacek_Suchowicz bliski mojemu sercu wiersz.
  24. @eskaoer wspaniały wiersz! Jestem pod wrażeniem 🙂
  25. @ja_wochen poezja o kawie zawsze jest pyszna 🙂
×
×
  • Dodaj nową pozycję...