viola arvensis

@Leszczym co za "wejście" pod wiersz z przytupem 😃 Przemiły i chciany bardzo gość z Ciebie ! @Alicja_Wysocka ach, żebym ja miala gdzieś bliżej taką Alę, z ktora mogłabym sie wzruszać, choćby na wyscigi ... 🙂

@Alicja_Wysocka tak ładnie skomentowalaś, że juz się wzruszam... I ja dziękuję i cieszę się, że są osoby jak Ty, podobne do mnie 💔

@Leszczym wszystko się może zdarzyć... Życie jest z reguły nieobliczalne 🙂

@FaLcorN nie wiem czy jesteś jak ja WWO, ale na pewno posiadasz piękną wrażliwość co wynika z Twoich wierszy i co też wyczuwam swoim szóstym zmysłem.

@Leszczym @Leszczym rozumiem. Trzeba sobie jakoś radzić w tym świecie. Mam ponoć ładny głos, może kiedyś coś Twojego zaśpiewam, tak rekreacyjnie powiedzmy i a capella. swoje teksty spiewam czasem 🙂

@FaLcorN jakże prawdziwe to są słowa ❣️

@Alicja_Wysocka ależ to ładne, czytam po kilka razy 🩵

@iwonaroma lubię te Twoje wiersze 💜 dużo oryginalności wnosisz.

@Starzec ładnie💖 Fajnie jet się spalać dla kogoś a spłonąć - kosmos chyba 🙂

@Berenika97 wartościowy przekaz 💔

@Leszczym wszystko świetnie ale ale... Te śpiewające i inne Al e niezmiennie budzą moja wielką niechęć 🤨 Na szczęście Ty budzisz sympatię wiec powiedzmy - jest równowaga.

Tego się nie da ubrać w słowa Jest metaforą wszystko we mnie Margines świata mnie pociąga Między wierszami się dopełnię. Stoję dziś jak otwarta księga Ze swą wysoką wrażliwością Bo jest przekleństwem, również łaską Bywa, ze staje w gardle ością. We mnie są rzeki nazbyt kręte Wartkie potoki smutnych zdarzeń Serce spękane, połatane Choć nie szukało nigdy wrażeń. Drzwi obrotowe w moim wnętrzu Dusza jak gąbka wszystko chłonie Boli mnie za dnia, krwawi nocą Czeka na czułe czyjeś dłonie. Samotność siostrą, obcość bratem Niezrozumienie jakby matką Nie mów mi, że przesadzam znowu Dla ciebie będę wciąż zagadką. Wasza królewska mość wrażliwość Niech cię szlag trafi! Trwaj na wieki! Codzień mnie nękasz, co noc budzisz Zabij lub zamknij swe powieki. Nijak żyć z tobą, nijak umrzeć Gdy mnie w objęciach trzymasz swoich Trochę ci dzisiaj już nie ufam Ty jakby trochę się mnie boisz. Bóg jest arystą we wszechświecie Stworzył to wszystko niepojęte Wielką wrażliwość tych nielicznych Uczynił niczym dzieło święte. Cóż więc mi czynić z wrażliwością Co raz mi krzyżem, raz skrzydłami Wiersz jej ułożę, pieśń zanucę Niech miłość pozostanie z nami. * wszystkim takim jak ja WWO

@casixs689 zawsze milo "spotkać' podobną duszyczkę 🙂 serdecznisci 🧡

@Annna2 można powiązać, choć to jakby odwrotność - miłe skojarzenie. Dziękuję, za obecność pod wierszem :)

@lena2_ a jakże - samozwańczych. Fajny, fraszkowaty wierszyk :)

@Annna2 poruszające. Dobrze, że powstają takie wiersze. Ukłony.

@Leszczym sama bym chciała wiedzieć ;)

@SONIA1 wiersz wielowymiarowy, ładnie :)

@Leszczym wow, lukier na moje serce :) Ja lubię tą Twoją niebanalność w pisaniu. Bardzo ją cenię.

@lena2_ taka ciepła, mądra i przyjazna ta Twoja poezja. Bardzo ją lubię :)

@Leszczym świetne !

@beny7777 wspaniały wiersz no i data - ludzie urodzeni 8.07 są cudowni i wyjątkowi. Wiem coś o tym, bo mój wspaniały syn też ma dziś urodziny ;)

@Berenika97 zdecydowanie jest tak jak zapowiadałam - uświetniasz ten portal swoim pisaniem :)

@Berenika97 pięknie namalowałaś słowem. Kojący utwór.

@Berenika97 Miło Cię tu widzieć, zdolna poetka 🙂