Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
  • Postów

    1 754
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    20

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. @Jacek_Suchowicz pięknie napisane. Pomyslalam właśnie, ze to szczęście moc czytać wiersze- piękne wiersze.
  2. Kiedy mnie mniej jest To jest mnie więcej Więcej rozumiem I mocniej czuję Chowam się, zmykam Nik mnie nie widzi Lecz lepiej z sobą Się dogaduję. Gdy zamknę słowa W głowie na kluczyk To myśli płyną Wartością przednią Kiedy tak patrzę Nie komentuję Refleksje kwitną Wcale nie więdną. Potrafię sprawić By mniej mnie było Chociaż przybywa Codzień wszystkiego Karmię spokojem I akceptacją Własne przestrzenie Nie chcąc niczego. Jak to wyjaśnić Mniej więcej -nie wiem Niech się nade mną Zlituje ziemia Gdy wszyscy pragną Pogłosu, sławy Ja chcę spokoju I więcej cienia. W kubeczku kawy Mam na to przepis W cichej modlitwie W przyrody tchnieniach I odłączona Od zgiełku świata Pogrążam serce W tych ukojeniach.
  3. @FaLcorN melodyjnie, piosenkowo i czule... Jak to u Ciebie :)
  4. @Wędrowiec.1984 nie cierpię tych wszystkich natręctw. Są jak małe potworki, które uprzykrzają życie i których pokonać nijak nie można. Wiersz bardzo dobry. Cieszę się, że powstał. Pzdr. W.
  5. @kollektiv bunt/ nie bunt. Po prostu jeden z wielu wierszy. Mam różny repertuar. Zapraszam do moich książek: "Przystanek pod wierszem" i "Róże I błękity". Pozdrawiam.
  6. @Dagna Elegancka analiza 🙂 Pozdrawiam.
  7. I owszem, swiat jest piekny, a w tym wlasnie utworze jest tak jak jest. Na tym polega pisanie. Tak jak odbieramy życie i świat- na różne sposoby, tak też możemy odbierać sztukę, poezję, innych ludzi- krytycznie, ze zrozumieniem, z zastanowieniem się głębszym... Pozdrawiam.
  8. pośrodku snów stoję ja i marzenie moje o spokoju świętym o niepojętej ciszy którą usłyszeć zdołam nim świat mnie zawoła na już na raz i dwa mam być i stać i trwać działać w chaosie, którego nie znoszę nie wolno się bać więc szybko zabijam strach lecz on udaje że nie żyje znów łapie za szyję i chociaż się biję przegrywam - - kolejny raz znów sterczę w tych niepokojach pustostanach bez okien na wewnętrzny ład ustaje wiatr ja ustać nie zdołam wołam, nikt nie słyszy jak do wnętrza łkam ramtamtam życie to gównoburza wstaję z kolan, chwiejnym krokiem ruszam kolejny raz w zafajdany świat
  9. @Wędrowiec.1984 bardzo na to liczę. Zapewne nie tylko ja :)
  10. @lena2_ piekny wiersz ❣️ Moja mama zmarła niecaly rok temu, po krotkiej i gwałtownej chorobie. To moj pierwszy rok życia bez niej, pierwsze świeto Matki, w którym nie kupię prezentu, nie wyściskam... Kochajmy nasze mamy, szanujmy i dbajmy o nie, bo pustka po nich jest nie do wypełnienia. I piszmy wiersze, dla nich/o nich 🩵 Serdeczności Lenko.
  11. @Wędrowiec.1984 coś w tym jest i zapewne masz rację. Przyjemnie jest wiedzieć lub chociaż domyślać się czyj utwór się czyta. Brakuje mi Twoich ostatnio - tez jakże charakterystycznych.
  12. @Wędrowiec.1984 dziękuję. Zastanawiam się tylko czy to dobrze być tak charakterystycznym w pisaniu, że ktos inny rozpoznaje autora...
  13. @andreas chandra bywa zaraźliwa, a jakże. Trzeba wiac przed naburmuszonymi smutasami. A wiersz faktycznie, chciało by się czytać dalej ...
  14. @andreas prawda. Mam jaśmin w ogrodzie 🙂
  15. dziękuję! @Marianna_ Katarzyna i wszystko w temacie. Pozdrowienia.
  16. @Unapali pokochać swoją samotność, pokochać siebie...
  17. @lena2_ jak zwykle znakomicie. Kilka słów, mnóstwo treści :)
  18. @andreas bardzo uroczo i miłośnie :) Aż zapachniało ...
  19. @Jacek_Suchowicz super wierszyk. Upewnia mnie, że wolę fiołki :)
  20. @Roma wspaniale. Zawsze to miłe, utożsamić się z wierszem.
  21. @Marek.zak1 oo, dziękuje Marku. Bardzo mi miło.
  22. @Jacek_Suchowicz Cudownie. A jakie radio, jeśli można spytać ?
  23. @Alicja_Wysocka świetna ta bajka :)
  24. @Jacek_Suchowicz ojejej, jakie to ładne i słodkie! Masz ci ten talent niewątpliwy :)
  25. @sisy89 świetny, niebanalny wiersz, z pomysłem. Jak to u Ciebie- klasa!
×
×
  • Dodaj nową pozycję...