Ewelina

@Mitylene tak, niemoc to istotnie trafne skojarzenie. Czy tęsknota nie daje funkcjonować? Wydaje mi się, że każdy za kimś lub za czymś w swoim życiu od czasu do czasu tęskni i nadal funkcjonuje. Pozdrawiam :) @Nata_Kruk a tak, dałam się namówić :) Dziękuję za podpowiedź. Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota tak, właśnie tyle chciałam przekazać tym wierszem. Twoja historia jest idealną puentą. Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.

"on nie żyje" nic nie mów - zwyczajnie umarł.. oddech zgubił - wysoko pod niebem ciiii... nic nie mów - na zawsze usnął jest teraz gdzieś - gdzie bezpieczniej niż tutaj... "on nie żyje" po co to wszystko w słowach poruszać "on nie żyje" tak... nas też to kiedyś spotka tymczasem wypatrujmy jutra

@Coretanima Tak, zgadzam się z Tobą. Chyba jeszcze nie napisałam wiersza - antidotum. Dużo bardziej inspiruje mnie problem, który trzeba rozwiązać niż rozwiązanie. Tak już mam :) Pozdrawiam serdecznie i życzę pięknej niedzieli :)

nie mogę tęsknić tęsknota mnie męczy - zakleszcza w wyobrażeniu o świecie do którego gnam wiecznie nie mogę tęsknić mój umysł tworzy lęk nie zdążę do ciebie mimo chęci - nie spotkamy się wiem nie mogę tęsknić

@Rafael Marius każdy ma swoją górę, z której w każdym momencie może spaść... Takie życie

@Tectosmith tak, to jest dobry pomysł :) Pozdrawiam serdecznie 😊

@Łukasz Jasiński miłego wieczoru Panie Łukaszu.

@Łukasz Jasiński dziękuję. Ciekawie napisane. Być może masz taki warsztat, którego ja nie mam. Pozdrawiam serdecznie

@Waldemar_Talar_Talar cieszę się, że Ci się podoba. Pozdrawiam :)

@Coretanima piękny komentarz. Dziękuję serdecznie Pozdrawiam ciepło :)

@poezja.tanczy może odrobinę ;) Dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie

nie... nie poczekam w suknie zieloną przebrana nie... nie zwiedziesz mnie padając do stóp na kolana ... nadzieja wciąż jest a jakże mięsista nadzieja - ognista matka paląca moje wnętrza od środka i czynom bliska więc nie czekając wciąż czekam lat... kilka

@Klip eh, rozbawiłeś mnie tym limerykiem :) Pozdrawiam serdecznie :)

był czas i minął... przepadł bezpowrotnie za tysiącami rzek - do których wchodziliśmy był czas i trumny i kondukty w których szliśmy był czas nożami pocięty - na przemian z rogalami uśmiechu jak mchem - zmianami porośnięty w nim dzielnie trwaliśmy był czas... że czuliśmy się silni i wielcy teraz na ziemię padamy jak deszczu kropelki

@Tectosmith no można zamknąć a nawet i trzeba:) Pozdrawiam serdecznie :)

@corival tak, to wszystko prawda. Nie można się nie zgodzić. Dziękuję i pozdrawiam ciepło :)

@poezja.tanczy dziękuję :) Ja ciągle bym coś zmieniała, prawie zawsze. Już tak mam :) Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius nie wiem ile osób taki podział ma w swojej świadomości :) Dobrze, że Ty masz

@Rafael Marius no tak, sam jednak widzisz, że moje wiersze nie do końca oddają mój optymizm :)

@Rafael Marius na pewno :) Być może zabrzmi to dość nieprawdopodobnie, ale ... Ja jestem z natury optymistką 😊

blask zszarzał oczy zamknął - na smutek łase i łzy lejące się donikąd smuga jasnych myśli rozproszyła zbłąkane echem lasu słońce - za horyzont zaszło majacząc coś o lepszym jutrze

@Tectosmith dziękuję :) pętla jest, bo powietrza brak...dusi życie zamknięte w przeszłości. Pozdrawiam serdecznie :)

@Tectosmith dziękuję bardzo :) Cieszę się 😊 Pozdrawiam wiosennie :)

@Rafael Marius To prawda. Zdecydowanie jest właśnie tak jak mówisz. Do tego każdy z nas widzi inaczej i dlatego często się mówi, że ktoś ma "swój świat" - w zasadzie zawsze wtedy, gdy postrzeganie odbiega tego kogoś znacząco odbiega od tego jak postrzega większość. @poezja.tanczy A może nie ma co tego smutku już bardziej pogłębiać? Pozdrawiam serdecznie :)