Ewelina

@Rafael Marius a może trzeba o nią zadbać to nie zwiędnie?

Znów o miłości, cóż mam poradzić, że miłość tak mnie inspiruje... Róża... cóż róża może począć... Że czerwona jest? Jak usta A może i czerwieńsza A gdy zerwana lub ścięta... Nietrwała jest I nic że czerwieńsza Od serca Bijącego w piersiach Róża... nietrwała A najpiękniejsza Jak miłość Choć miłość trwalsza - Mocna mocą człowieczeństwa

Czemu przestałam wierzyć Że los kiedyś mi się odmieni Że liście przestaną w oczach mych żółknąć A trawa zacznie na nowo zielenią się mienić Czemu przestałam śnić o pięknym świecie Na niby wciąż chodzę po bezkresnej ziemi I uśmiech mój nie jest prawdziwy I nie jest też jak ptaków śpiewy Czemu mając dwadzieścia lat Wciąż na przeszłość oglądam się To nie ten czas by z kolan powstać? To nie ten czas - uwolnić ściśniętą pięść? Czemu przestałam wierzyć w poranne słońce I wdzięk szarego wróbla, co pije błyszczącą rosnę Czemu uparcie przez palce na niebo patrzę Bojąc się jego błękitu I myślę że jeśli szczęście - to nie na zawsze I myślę, że dobry czas jeszcze nie nadszedł Z niedowierzaniem na przyszłość patrzę Czemu... Umieszczam wiersz na swoim profilu zgodnie z sugestiami @staszeko i @walvit I jednocześnie dziękuję im serdecznie za przychylne komentarze ☺️

@Rafael Marius bo wciąż na myśl mi przychodzą, nie zielone, nie brązowe a niebieskie jak marzenie. Za młodych lat podkochiwałam się we wszystkich aktorach o niebieskich oczach i nadal mam do nich sentyment :)

Cały świat podpali Dla tych oczu niebieskich I czerwonych warg Westechnienem zalaje Powietrze i ten świat wielki Od chmur do twardej ziemi Dla tych oczu niebieskich Spali wszystko Całe zło Ze ślepym losem się rozprawi Wszystkie ciemne chmury I ból wszechświata zmiażdży Dla niego I tych oczu niebieskich Wszystko da z siebie Żeby był Żeby znów Spojrzeniem ją gładził

@Rafael Marius każdy kierunek sztuki ma taką uwalniającą i uzdrawiającą moc. To jedna z nielicznych możliwości samoterapii. Nieraz rozmawiając z artystami reprezentującymi różne dziedziny sztuki spotkałam się z taką właśnie opinią. Dziękuję za Twój komentarz. Jak zwykle bardzo wartościowy.

Noc była chłodna i od łez ciężka Jak korony drzew szumiał lęk W jej uszach i ustach W dłoniach sztywnych Jakby były z drewna Trzymała coś mocno - Nadzieję naiwną Podawaną z wiatrem I szumem liści Tworzących roztargniony nieład Noc była chłodna A ona pisała Całe wersy A wersy układała zgrabnie Wylewając na biały papier Swoje szare myśli I uczucia... Cóż że nic innego nie dawało ulgi Cóż że nic innego... Nie miała Prócz tych wersów Na papierze - W nich zaklęta siła Noc była chłodna i od łez ciężka

@Rafael Marius piękny ten wiersz, choć smutny, może to ta ponura pogoda za oknem naprawa Cię taką melancholią...? Pozdrawiam serdecznie

@staszeko tak, coś w tym jest. Pewnie dlatego nadmierne wpatrywanie się w oczy można uznać za zaborcze a nawet agresywne działanie. Także nie ma co przesadzać ze spoglądaniem w oczy 😅 Pozdrawiam serdecznie @Amber myślę, że określone spojrzenia i w ogóle patrzenie sobie w oczy mogą być niezwykle interesującymi doświadczeniami...z uwagi na wczesną porę nie będę wchodzić w szczegóły🙊 😁 Pozdrawiam ciepło

@Cor-et-anima oj można 😁 i wcale nie muszą być zielone jak w piosence Zenka ;)

@Rafael Marius to prawda, czasem sam fakt, że zostaniemy przez kogoś wysłuchani bardzo wiele znaczy i niejednokrotnie daje pewien rodzaj ulgi, ukojenia.

@Rafael Marius na szczęście masz rację, na szczęście dobrzy ludzie istnieją, choć czy zrozumieją tylko dlatego, że są dobrzy i potrafią wysłuchać? Tu już tak pewna nie jestem...

Żebyś ty miał oczy inne... Nie tak szkliste i w głębokim błękicie zanurzone To bym pewnie nie błądziła tyle Ja i ścieżki moje - pomylone Gdybyś miał oczy matowe Starzejącej się róży Smutne jak jej płatki zwiędłe Gdybyś miał oczy Małe jak jarzębina Jak zachodnie słońce - W blasku blado brązowym To bym może tęskniła Ale bardzo krótko I nic więcej Żebyś ty miał oczy inne Milczące niby herbaciane lilie Na pomniku grobowym... Ale ty masz oczy błękitne Wyjątkowy ich koloryt... Te oczy twoje Nieorzechowe Jesteś Barwą zimno-radosny I mi niczym przebiśnieg Niczym zwiastun Nadchodzącej wiosny Jesteś mi Z tymi oczami niebieskimi Wpatrzonymi w dal nieodgadnioną... Jesteś mi wszystkim Choć nadal w błękicie ode mnie oddalony

@Somalija bardzo mi się podoba nawiązanie do neuronauki. Błyskotliwy wiersz. Rewelacja. Pozdrawiam serdecznie :) @Somalija

Są takie momenty, w których myśli rozrywają ci czaszkę Z hałasem tak spektakularnym jak podczas wybuchu bomby A nikt nie przychodzi... Wokół pustka i cisza mimowolnie szelestna Bo w głowie wciąż słyszysz kroki Tych co uporczywie nie przychodzą Do ciebie Są takie momenty, że duszę sobie tniesz Pisząc I będąc w gniewie Krzyczysz nawet A nadal nikt nie przychodzi Patrzą na ciebie z ukrycia I nikt nie podejdzie Nikt nie przywitała się z tobą Są takie momenty, że nikt nie rozumie I nikt nic nie mówi W milczeniu bezimienni dla ciebie doszukują się ratunku Myją sobie milczeniem i tak czyste już ręce Nikt nie rozumie Mój Przyjacielu... Nikt nie rozumie Nikt nic o tobie nie wie

@staszeko zgadzam się. W końcu to milczenie jest złotem... Pozdrawiam serdecznie

Jednym słowem można w perzynę obrócić - Wszystko Jednym zaledwie zdaniem Można na miazgę rozkruszyć Najtwardszy głaz - Albo coś co za głaz uchodzić chciało

I tylko na chwilę dłoń ci podam A wzrok podniosę ponad chmury I tak jak dzwon, co w nocy zabije Na ostrzeżenie w ten czas złowrogi Cios jeden oddam W twój blady policzek Za wszystkie krzywdy, o których już wiem Za wszystkie łzy, co jesteś ich winien I wszystkie uczynki od kłamstw tak nikczemne Za wszystkie słowa palące jadem Za wszystkich ludzi przez ciebie poległych Ty jesteś synem lecz nie masz już matki Ty jesteś żołnierzem Niech Bóg cię rozgrzeszy - W tej swojej dobroci na wszechświat rozległej Niech Bóg cię rozgrzeszy... Bo ja nie potrafię

@staszeko dziękuję za przywołanie tej historii. Nie znalazłam jej. Bardzo mi się podoba i daje do myślenia. Pozdrawiam serdecznie

@ais a zatem pisać trzeba! Pozdrawiam serdecznie 🤗

@Somalija bardzo Ci dziękuję :)

@Somalija dziękuję serdecznie za cenne uwagi. Pracuję mocno nad sobą i swoimi strofami. Bez pracy nie ma kołaczy. Pozdrawiam :)

Miłość ma oczywiście wiele odsłon i bynajmniej nie wszyscy utożsamiają ją z uczuciem. Niektórzy głoszą, że miłość to decyzja i w niewielkim stopniu łączą ją z emocjami, bo emocje mają to do siebie, że się w czasie zmieniają a miłość z zasady ma być trwała, niezależnie od zawirowań w sferze uczuć. Co do doświadczeń w zakresie miłości to zakładam, że każdy jakieś ma, ale czy ubogie? Nie śmiałabym tego oceniać. Równowaga i wyzbycie się namiętności w celu osiągnięcia harmonii jest jednym ze sposobów na życie i jak głoszą buddyści: spokój jest najwyższą formą szczęścia. Kto z nas jaką ścieżką będzie w życiu zmierzał to indywidualna sprawa.

Bo to jest chemia....ale nie tylko :) Zresztą pokochać trzeba mieć też po prostu odwagę, odwagę dać siebie drugiej osobie.

@walvit @walvit zgadzam się z Tobą, że miło jest przeczytać coś na mniej powszechny temat. Z drugiej strony poeci piszą na tematy, które ich nie tylko obchodzą ale i poruszają, a kogóż miłość nie porusza? Stąd powszechność tego tematu w wierszach, tak myślę 🤔 Każdy chyba ma wiele do powiedzenia na jej temat i to w sumie naturalne. A co do filmów... niektóre można oglądać po tysiąc razy i się nie znudzą:) tak samo jest z wierszami. Ja sama mam kilka, które znam na pamięć, bo tak je pokochałam, że zostaną ze mną na zawsze i nigdy się nie znudzą. Pozdrawiam serdecznie @Rafael Marius zgadzam się z Tobą w stu procentach! Ciężko cokolwiek dodać. pozdrawiam serdecznie@Rafael Marius @Ewelina @Rafael Marius @walvit @walvit