Ewelina

szukam symboli między wierszami wartkich wydarzeń które się przenikają jedno po drugim - wytrwale buszuję w słowach na przekór czasem - w gniewie wypowiedzianych w tym wiecznym chaosie życia próbuję odnaleźć siebie wykładam karty na stół z każdym dniem nowe rozdanie dziś miałam szczęście - wylosowałam miłość i ciebie ach pięknie rozkwitam jak długo... nie wiem jutro nowy dzień nowe przyniesie

@Nata_Kruk dziękuję serdecznie za tak wnikną analizę. Na pewno wszystko szczegółowo sobie przeanalizuję. Jestem wdzięczna. Pozdrawiam ciepło :)

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję 😊 Pozdrawiam serdecznie

@staszeko Mądrego to i posłuchać i poczytać wielka przyjemność. Będę się tego trzymać, tego balansu :)

@violetta dziękuję 😊

w moich dłoniach rozkwitłeś jak pąki jabłoni w sadzie rozłożyłeś ciało w gałęzie dębu choć dzień był zwyczajny pospolity codziennością rozproszona tobą niczym niespokojnym wiatrem tańczyłam spojrzeniami i ciałem rozmarzyłam się nie całkiem do naga - lecz zwiewnie w halce półprzezroczystej zakochana w tobie milczałam namiętnie choć tylko ustami i tak aż do samej nocy nabrzmiałej nieprzespaniem miałam wszystko w tej naszej zwykłej codzienności

@Leszczym obecnie wiele słów jest nadużywanych 🤔

@Leszczym z tym polubieniem to ja bym nie szalała :) Czyż nie wystarczy akceptacja? :)

@staszeko Postaram się :) Pozdrawiam serdecznie 😊

@staszeko wiele obowiązków, które mnie przygniotły odrobinę. Może nie będzie tak źle, aczkolwiek może być ciężko z aktywnością na forum. Zobaczymy :) oczywiście, mimo wszystko jestem dobrej myśli.

@staszeko ach, dziękuję za piękny i głęboki komentarz 😊 Aż żal, że rzadziej będę zaglądać na forum. Pozdrawiam wiosennie :)

@kwintesencja bardzo słusznie :) Wiosna potrafi niejednego wprawić w dobry nastrój. Pozdrawiam wiosennie :)

@Tectosmith dziękuję serdecznie :) Takie to zawoalowane pisanie o lęku przed przemijaniem. Pozdrawiam coraz wiosennej :) @iwonaroma dziękuję za ciekawy komentarz :) Pozdrawiam wiosennie

uciekam w śmierć kwiatów i roślin kiedy wzrastają - urodą swoją wabią a w końcu umierają i tak co rok a czasem częściej uciekam w nierzeczywiste śmierci - od ludzkich znacznie lżejsze uciekam w tornada barw i zapachów odurzam się życiem jak nieskończonym pięknem

@Tectosmith a Tu masz jednego na zdjęciu :) Pozdrawiam wiosennie :) @Rafael Marius pięknie :) Ach ta przygoda jest wdzięcznym obiektem fotografowania.

trzmiel usiadł na pąku jeszcze nierozkwitłym a ja wodzę oczami obłędnie - że niby jemu się przyglądam w sposób badawczy i nieco zawiły a wargi przy tym zagryzam od słońca spękane głowę przekrzywiam trzmiel macha skrzydełkami radośniej jakby na zawołanie - pod moim okiem i w cieniu ręki w locie tobie podanej i wtem trzmiel odfruwa raptownie a niebo chmurami zasnute pochmurza twoją twarz i w głowie myśli moje odchodzę w cień wysokiej jabłoni kładę się przy tobie jak zawsze na wspólny odpoczynek na miłe krótkie chwile

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję serdecznie :) Także pozdrawiam świątecznie

@Tectosmith dziękuję serdecznie :) Obie wersje mam zapisane i się przyglądam. Obie są akceptowalne dla mnie, ciężko mi jednak oceniać obiektywnie moje teksty i stwierdzić, który jest lepszy. Pozdrawiam ciepło :)

@Nefretete dziękuję serdecznie za oryginalny komentarz. Także Cię pozdrawiam świątecznie.

@Rafael Marius a tak to rozumiem :) To niestety może być zgodne z obecną rzeczywistością.

@Rafael Marius aż tak dramatycznie?

@violetta a czemuż to?

@Moondog dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie @Moondog zmodyfikowałam.

patrzysz na świat oczami ze stali zimnej i słońce z oddali majaczy okrągłe jakby ciepłem brzemienne a ty patrzysz oczami małymi jak szparki między drzwiami do ogrodów z ludzkich serc boisz się do wejść a spojrzenie masz takie chłodne i koleje losu żebracze bez miłości przeżytej patrzysz na świat oczami ze stali zimnej ciepła się boisz doświadczyć

@Rafael Marius ja bywam cierpliwa, tylko nie wiem czy zawsze warto.