Marcin Tarnowski

Bajka, albo i nie! Gdzie sięgniesz okiem pola czarne i białe, Śliczne… pod żadnego nie schronisz się skałę. Na polach: „wróg” – biały amant z obrączką; Panna w sprawie rodzinnej z gorączką; Wreszcie pion – drwal herkulesowej postaci, – Figurę, choć żadna, śledzić się opłaci. Wbrew nim szereg figur – mrok w krwawej szacie, Tumaniony udatnie… – czy czasem gracie? Na pannie cień, (grą cześć ślubnej nietknięta), Amant chcąc przegrać! by… przez drwala wzięta…

@goździk Nie, "japko" dane mi jako przykład dodatkowy, daję dla pokazania, że moda wykracza poza ogonki... Ale może trzeba mi było wgryźć się wersami i w "japko"? 🤔Pozdrawiam!

Poszedłem na imprezę „siedzianą”, – Zadali „prawdę” już słyszaną, Żeby ciąć ogonki „Ą” i „Ę”, Bo „japko” nie „jabłko”; „sie” nie „się” Mówią – słyszę, chcąc wdziać pań usta W pretensje przesad, gdy pusta; Pod skrzydełka, gdy pod niebo leci; Uwiązać głaz chandrom wpół śmierci; Kocią ukazać filuterność. – Ogony „małp” się zdadzą pewno...

@anima_corpus Typy myśleń... - warte wiersza...

„Cogito ergo sum” – [1] Myślę, więc jestem... Czuję, więc jestem. – Wbrew wątpliwości bunt: Myślisz, więc jesteś? Czujesz, więc jesteś? Myślim twych nie czytał, Czuć sercem nie imał, Że mogłeś – słaby grunt, Gdy wszechświat mój we mnie – Jaźń w niebyt płynie. Wszak emocje czuję, Ze słowy wojuję Z mych snów mar – tych tłum… Gdy myśl zacząłeś snuć, Czy mogłeś problem czuć Przez swe „solus ipsum”? [1] „Cogito ergo sum” („Myślę, wiec jestem”) René Descartes (Kartezjusz).