Gosława

@Sylwester_Lasota dziękuję 🙂

spójrz kochanie brzozy świecą jak latarnie przy ścieżce jedna obok drugiej w równym rzędzie zielonymi liśćmi szeleszczą cichutko nieopodal złoci się zboże żółte kłosy jak u panny sploty okalają hektary na Borku jasny pocisk przeszywa niebo zagrzmiało twarz w piegach jak gdyby ktoś rozrzucił drobinki bursztynu na jasnej cerze majaczą promienie tylko ten szum i żar złotych słońc od południa ostrość widzenia jak w soczewce odbijają natrętność much ze skrawków wzruszeń budujemy pomost nieuchronnie prowadzący na skraj lasu po miłość

@Berenika97 dziękuję Ci Beroniczko za piękny komentarz Przytulam 😘

@huzarc niestety świat się zmienia Ludzie się zmieniają Kto wie czego nasze wnuki doświadczać będą musiały Ciekawy wiersz Pozdrawiam Cię serdecznie 🙂

@Migrena dziękuję 🙂 @Starzec no co zrobisz jak nic nie zrobisz 🙂 @Berenika97 dziękuję pięknie 🙂

Ja się niezmiennie zacytuję w Twoich tekstach. Mimo że jesteś fanem bardziej gotycki chce klimatów to mimo wszystko ciepło mi tu i bezpiecznie Pisz bo wnosisz w tą przestrzeń twórczą wiele Pozdrawiam serdecznie

@Simon Tracy Lubię czasami pisać tkliwości Chociaż bliżej mi zdecydowanie do takiego realizmu 🙂

Przepiękny tekst Bardzo trudno jest w codziennym pędzie znaleźć chwilę na czułość Dzień za dniem ludziom przez palce przecieka czas a takie zdaje się zwykłe ciepłe gesty gubią się w kątach domu Coś czuję że będę tu częściej wracać

@Simon Tracy dziękuję 🙂 @Simon Tracy bałam się że moje że wsi bajanie będzie tu źle odbierane Ludzie wolą takie bardziej romantyczne wiersze a nie z pogranicza obory i chlewa Tym bardziej mi miło że jest inaczej 🙂

@jan_komułzykant dziękuję ja też bardzo lubię 🙂 @Amber w przeciwieństwie do autorki 😉

@Amber oj naoglądam się tych domów i bloków ze szkła i stali Naoglądam A mnie się marzy drewniana chata gdzieś po środku niczego Może nie na co dzień ale żeby odpocząć Fajny wiersz super oddaje ten chłód nowych czasów Pozdrawiam Bursztynowa dziewczyno 🙂

@Rafał Hille dziękuję za dobre słowo 🙂

@Rafał Hille a bo ja tak pojawiam się i znikam Miałam trochę pracy no i zdrowie słabe W tej chwili wszystko wychodzi na prostą więc zerkam w wolnej chwili 🙂

Z tego wiersza z powodzeniem dałoby się stworzyć trzy Ja lubię takie pisanie Pozdrawiam

matula otwarła drzwi na oścież dziś swaty barwnym korowodem pijanych kroków do dziewki zachodzić będą a zdzierajrze starą kieckę trza z kufra niedzielną przyoblec toć to sam młynarz wysłał zwiady jego już drugą wiosnę pod kopczykiem leży nie źlij się Anuś przeca tyle u nas gąb do wykarmienia na przedwiośniu przyjdzie nam placków i chleba z perza naważyć tyć syta będziesz córuchno milej ci będzie pod dachem z mchu i ziemi biedować ? czy pańskie słomiane posłanie mościć pod surdut dłonie składać i piersi wyswobadzać na każden zachciew męża on nie Jasików któren po opłotkach chodzi i gdzie nie siędzie tam wszy gubi dobry pracowny a biedny psia jucha jak ten morowiec pochowany za groblą

@P.Mgieł stworzyłeś w tym wierszu taką trochę bajkową przestrzeń jak w Alicji z Krainy Czarów Może to złe porównanie jednak ja tak to odbieram Ciągną się w nim słowa przenikają między płaszczyznami tworząc taką ciekawą przestrzeń do interpretacji Czytając ten wiersz pojawiła się myśl o miękkich zegarach stąd to porównanie Przepraszam nie potrafię pisać rzeczowych komentarzy które rozkładają na części pierwsze utwór Przedstawiam swoje emocje i odczucia a w tym przypadku są bankowo senne Bardzo mi się ten wiersz podoba

@P.Mgieł bardzo Ci dziękuję za tak obszerny komentarz To prawda że opisy przyrody w moich wiersz ach zazwyczaj są wstępem raczej taką bazą pod emocje i charakter Anny Miło że zerkasz

@hania kluseczka dziękuję Hania lubisz herbatę malinową właśnie zaparzyłam 🙂 Cholera nie mogę zasnąć i tak sobie zajęcia szukam @Amber no przez ten księżyc właśnie zasnąć chyba nie mogę ja na takie wyjątkowosci tak reaguję 🙂@hania kluseczka dziękuję Hania lubisz herbatę malinową właśnie zaparzyłam 🙂 Cholera nie mogę zasnąć i tak sobie zajęcia szukam

@Amber mieszkam na obrzeżach dużego miasta Mam za domem las i nawet kawałek pola uprawnego i kurnik ale to nie to co kiedyś Nie ma tej przestrzeni i spokoju do jakiego jestem przyzwyczajona

@Migrena dziękuję 🙂

@tie-break W ogóle nic nie jest dane na zawsze tak mawiała moja babcia I to prawda Człowiek jest istotą nieprzewidywalną Nigdy nie wiesz ile jeszcze znajdzie w sobie pokladów cierpliwości i miłości aby dźwigać rozterki dnia codziennego

@jeremy dokładnie o tym samym pomyślałam czytając ten tekst Bardzo ciekawa analiza myślę że nie tylko całej sytuacji ale również wewnetrznych rozterek tej kobiety

Rzadko wstawiam linki w komentarzu ale jakoś tak mi się zapętliła ta piosenka z treścią wiersza Czasami tak mam

@Simon Tracy @Simon Tracy boo ja lubię czasami stawiać sprawy na ostrzu noża I moje wiersze też czasami bardzo kategorycznie kończę Dziękuję pięknie za czytanie 🙂 @KOBIETA bardzo dziękuję Miło że wiersz zatrzymał 🙂 @Amber lubię sikorki chociaż wolę jaskółki a już najbardziej to chyba bociany Jakoś tak ostatnimi laty jestem bliżej natury Pozdrawiam Bursztynowa dziewczyno 🙂

@jeremy takich wierszy się nie zapomina Pozdrawiam