Rafael Marius

@ais Dzięki za serduszko.

Jak dla mnie to wolność, ale każdy ma swój obiekt nieustannych poszukiwań.

No ale, żeby zrobić miejsce na dobre, to trzeba zabrać te złe. Jak mi je oddadzą, to dam im w to miejsce pozytywne. Problem w tym, że nie chcą oddać, chytrusy. Trzymają negatywne myśli jakby to był ich największy skarb.

@error_erros Często mam takie uczucia, których nie można nazwać. Są w internecie takie długie listy, ale nic nie pasuje. W sztuce też ich nie odnajduję. Własnoręcznie opisać nie potrafię. Ten wiersz o takich jak ja.

Jak najbardziej wiersz o tematyce społecznej, jak to prawie zawsze u mnie. Faktycznie niewiele osób po drodze z tęczą.. tą od nadziei, ale ja wierzę że z czasem się poprawi. W PRLu wśród opozycji solidarnościowej było takie powiedzenie, "że im gorzej tym lepiej". Chodziło o to że system zawali się pod swoim własnym ciężarem nieudolności, niewystarczalności, braku perspektyw. Dostosowany do nastroju za oknem, ale puenta po stronie nadziei. Nasiona z których wyrastają kolorowe kwiaty również kiełkują w glebie, gdzie panuje ciemność i pozorny smutek. Jednak z tego mroku na wiosnę zieleni się zupełnie nowe życie. A ja wierzę że i dla mojego miasta kiedyś tęcza zaświeci i senne dziś duchy zmartwychwstaną do życia.

@Jacek_Suchowicz Dziękuję za polubienie.

@beta_b Cuda czasem się zdarzają Niejednego byłem świadkiem. Trzeba umieć je dostrzec. W tym cała sztuka.

Staram się zbierać, ale u innych, bo u mnie chwilowo takich brak.

@arkadius Wystarczy takich pato produkcji nie oglądać to przestaną je robić. Ja tylko o tym słyszałem. Nigdy nie oglądałem.

Ja do kina nie chodzę filmów fabularnych nie oglądam, na małym ekranie również. Czasem jakiś dokumentalny mi się zdarzy. Wolę życie od fantazji. Jednak czytając puentę dostrzegam, że trochę i Ty do podobnych wniosków zmierzasz?

@tomass77 Dawna wieś zniknęła pod presją chęci zysku.

Na szarym bruku milczące cienie w słoik nabite marzenia sławy żywi zasnęli w gonitwie próżnej czar miasta duchów do tanga wabi Oczy zapadły w martwe ekrany welony zwiewne mijają pustkę blade uczucia w zimnych ramionach parkiet kołysze miarowym smutkiem Szamani mody z jawy zwietrzeli kryzys rusałki z banerów zdmuchnął pod szklanym lasem zgasły latarnie na łuku z tęczy Warszawę tańczą

Dobrze to ujęłaś to chyba główny problem wielu dzisiejszych związków. Chcą być niezależni. A zależność też bywa kochana.

Może źródła łaski?

Puenta świetna. Zaskakująca. A pieski są kochane.

Ja obstawiam, że rozminiemy. To dobrze, że w wielu wierszach pojawia się. temat automatyzacji człowieka. Znaczy się jest dostrzegany przynajmniej przez tych, co jeszcze coś czują.

@Radosław Poznanie siebie to dobry początek do poznania innych.

Tak regularnie rzecz ujmując to masz rację. Żeby kogoś zrozumieć to trzeba mieć też pewną wiedzę z psychologi chociażby. I mądrość życiowa też by się przydała. A z tymi dwoma to już może być trudniej. Ale jak ktoś wysłucha z empatią to już dużo.

Dla mnie Bóg jest bardziej doświadczeniem niż wiarą. Od dziecka czułem jego obecność i nigdy nie miałem wątpliwości co do jego istnienia. I nie jest to narzucone przez wychowanie, bo ono boże nie było.

Nadmiar myśli kłębiących się w głowie, które szukają zrozumienia. Pewnie ktoś z czasem się znajdzie i spokojnie z akceptacją wysłucha. Jest wiele dobrych ludzi na świecie.

Pewnie że warto.

@Leszczym Wiadomo specjalizacja, nie tylko w nauce. Zabawne i prawdziwe niestety. Ja lubię wszechstronność.

@iwonaroma Czasem warto przypomnieć szczególnie zimą, że świat jest kolorowy. Choć u nas jest już zielona trawka wiosenna.

@error_erros Niektórzy bardzo się przywiązują i nie mogą pogodzić się z odejściem bliskiej osoby. Tu opisujesz nieudane próby, zapewne w afekcie, pozbycia się przypominającej fotografii, która jednak po tymczasowym zbiciu wracała z powrotem za szkiełko, ale także do pamięci.

Niestety tylko sen, lecz ja wierzę, że kiedyś stanie się jawą.