Rafael Marius

Znam to z własnego doświadczenia i obserwacji znajomych nie tylko artystów. Wiadomo sławnym można być z różnych powodów, jednak w tą pułapkę chyba każdy wpada. Tym łatwiej im większa sława i stopień wpływu na innych. Szczególnie podatni na to są liderzy duchowi, a wielu poetów i innych artystów też ma takie ambicje.

Poklask.

A jeśli on przychodzi mimochodem, a potem niezauważalnie, na zasadzie gotowania żaby, kieruje nasze kroki tam, gdzie nigdy sami byśmy nie poszli?

@Giorgio Alani Wiele osób narzeka na nadmiar poczucia pustki, a ja tego jeszcze nigdy nie doświadczyłem pomimo usilnych starań. U mnie jest zawsze pełno myśli, emocji.

To już prawdziwy heroizm cnót godny świętych z obrazka. Ale oni są między nami w szkole i w pracy, jak śpiewają przedszkolaki z Arki Noego.

Ale to jest bardzo trudne, dla wielu wręcz niemożliwe. Wszak serduszka wabią złudą miłości, wodzą na pokuszenie.

@Czarek Płatak Mnie się kojarzy z apokalipsą. Z zagłady ocalał tylko jeden chłopiec. Wygląda na to, że przypadkiem.

@Dekaos Dondi Dziękuje wzajemnie. A wiersz jak zwykle pomysłowy i niebanalny z niezwykłymi metaforami, choć temat trudny i od wieków poruszany przez liczne anielskie i diabelskie zastępy poetów.

Jak ma wszystko to już nic nowego nie znajdzie. Życie to odkrywanie, przynajmniej dla mnie.

Ja to jak najbardziej rozumiem dlatego właśnie napisałem że prawdziwym sensem i misją jest samo w sobie jego życie, a nie nadęte modnymi trendami sensy, za które liczna publika bije gromkie brawa, ofiarując tym samym artyście, sięgające górskich szczytów poczucie wartości Często tak bywa, że twórcy spalają swoją duszę na ołtarzu popularności, zamiast szukać własnej tożsamości.

@Czarek Płatak Dziękuję za uznanie.

@Ewelina Inaczej się nie da. Sama życie jest sensem i misją dla jego posiadacza. Jakiekolwiek by nie było złe lub dobre, aż do ostatniego...

Tylko co to za życie.

Gdyby człowiek miał wszystko to by umarł z nudów, albo został Bogiem.

@Kwiatuszek Najlepiej smakuje to co się samemu znajdzie. Beztroski obrazek. Miło się czyta. Rozwesela.

@corival To co dla jednych jest radością dla innych może być smutkiem. Świat zadziwia niejednoznacznością.

Znakiem tego Pan Sianowny na perłowo ze szlaczkiem gamza po warsiasku. Na te okolyczność szaconeczek dla rodaka ze stolycy za klawy komentarzyk. Rzecz wiadoma wierszyk powodem nie dla tego, by tabele płaczliwością zawracać, ino aby frajde dla leguralnej publyki zmajstrować. Merci za serducho.

Niestety pop kultura wszystko spłyca, co tylko chwyci w swoje łapki lub pułapki.

Dziękuję wzajemnie.

Otóż to. Ja mam wprawę w interpretacji zdobytą na kartach Biblii. Gdy czyta się Ją w językach oryginalnych to pokazuje 70 twarzy. A jedyna słuszna interpretacja, to nic innego jak umniejszanie Słowa Bożego. Patrzę przez to doświadczenie na poezję. Odziedziczone po przodkach spojrzenie na tekst.

Faktycznie lubię poszukiwać sensu w trudnych wierszach. Czasem nawet się udaje. Poza tym to rozwija intuicję, zatem nie jest to tylko sztuka dla sztuki. Ja również, choć podobnie jak i Tobie czasem mi się zdarza, coś zawiłego celowo napisać. A niekiedy mimowolnie.

Dziękuję za uznanie mała rzecz, a cieszy. Wygląda na to, że się udało. Inni nawet nie próbowali rozszyfrować.

@Ewelina No tak trudno było odgadnąć. Tylko dawną znajomość trafiłem.

Pewnie że mają sens. Choć trudne i odpowiedzieć nie potrafię.

@Ewelina Tajemniczo dzisiaj u Ciebie. Inaczej niż zwykle. Może dotyczy jakiejś dawnej znajomości, która w jakiś sposób powraca, a może jednak nie. Dokładnie nie wiadomo. Tak jakby kogoś się spotkało i nie byłoby się pewnym, czy to ta osoba, czy inna. Uciekając na jawie, a może tylko w myślach przed powracającym, by zerwać niejasną nić.