Rafael Marius

Rachunek prawdopodobieństwa jest jednym ze sposobów realizujących odwieczną potrzebę ludzkości, porządkowanie chaosu. Kostka była w pierwszej wersji wiersza, ale ostatecznie się nie zmieściła. Lubię krótkie formy. Jednak żeby rachunek p. zadziałał musi być odpowiednia liczba rzutów, a w życiu nie zawsze jest czas i miejsce na powtórki. Dziękuję za przychylność.

@Kadath To pewnie będzie o bezdomnym, który zamarzł.

To prawda nawet i u mnie trochę wzbudziła, choć słabym jestem uczniem tej cnoty, zważywszy jak bardzo moje życie jest niepewne. Kiedyś z wyboru, a obecnie z konieczności. U mnie to pogodzenie się z losem. Dziękuję za przychylność.

Niestety pomimo starań ludzkości, by w jakiś sposób oswoić ten nieustanny chaos, choć trochę. Prawda to już dużo. Gdy pies nie gryzie to już dobrze. Dziękuję za uznanie.

@any woll Ciężkie chmury zwiastują burze. Może ta obudzi kamienie?

@Zdzisław Kiedrowicz Niebieska panna wolność mieszka w każdym z nas. Trzeba umieć ją dostrzec.

Właśnie tak się zastanawiałem nad tym tytułem już wcześniej... Faktycznie to dobry pomysł. Już poprawiam. Dziękuję za serduszko i podpowiedź. Faktycznie czasem trudno wymyślić komentarz. Ja wtedy piszę o czymś z własnego życia, co mi się skojarzyło. A u mnie przypadkowości nie brakowało.

@Tectosmith Dziękuję za serduszko.

@Kwiatuszek Ja mieszkam w parku. Ptaków jest w sumie kilkaset, różnych gatunków. Najładniej śpiewają kosy.

Ale jednak bez soli człowiek żyć nie może. Będą problemy zdrowotne sam się o tym przekonałem. Ja nie jem żadnych produktów przetworzonych, zatem zjem soli tylko tyle ile sam dosypię. A trochę trzeba, bo będzie źle.

Tak jak życie tajemnicze i nieodgadnione. Niepewne, targane wiatrem przypadku po oceanach niepewności. Dziękuję za przychylność.

@woy.wilczy Bardzo lubię ogrody. Kiedyś miałem swój. Już nie to zdrowie.

To ja właśnie tak robię.

@Waldemar_Talar_Talar Wiadomo wiosna najpiękniejsza pora roku.

Do szklanej kuli litania próżna przyszłość zasnuta milczeniem złotym z pewnych wykresów mylna prognoza na gładkiej ręce los nieodbity Na białych kartach jutro zawodne cyganka wróży zdziwionym wzrokiem uczony pragnie oswoić drogę ocalić życie od błędnych kroków Z przygodnych liter zbieramy lata odpłyną zanim myśli stężeją do wysp szczęśliwych przyszłego świata wbrew naukowym ścieżkom do celu

@Ewelina Wiadomo złota rybka została gwiazdą. Każde dziecko ją zna. I teraz spełnia życzenia. Celebrytka wyobraźni.

Ale chyba tych sławnych, bo mną to się raczej nikt nie interesuje.

Prywatność każdemu się należy.

Ja jestem protestantem, zatem mam nieco inny pogląd na te sprawy, ale mniejsza o to.

@Nata_Kruk Jak ja lubię taki krajobraz, jak dla mnie, typowy dla wielu miejsc na Mazowszu. Również w okolicy mojej leśnej działki. Też nie jedno podobne zdjęcie zrobiłem. Brakuje tylko kapliczki na rozstaju dróg. Jak na rower trudny teren. Teraz jeszcze jako tako, bo mokro, ale w lecie jak podeschnie to będzie plaża. Bardzo ładny wiersz, ale cytrynka to jeszcze w tym roku nie widziałem.

@koralinek Ja też mam taki kącik, ale nikogo do niego nie zapraszam.

Często to co cenne pozostaje poza naszym zasięgiem, a gdy staje się dostępne już wartości żadnej nie przedstawia. Los kpiarz ma specyficzne poczucie humoru.

@Waldemar_Talar_Talar Nic nowego pod słońcem.

Podobno Bóg się troszczy szczególnie o tych, co sami się o siebie zatroszczą. A jak sobie pościelesz tak się wyśpisz.

Czemu nie. Jak będę wiedział to chętnie odpowiem. Choć każdy szuka własnych odpowiedzi, jednak te cudze mogą zainspirować i doprowadzić do odkrycia zagadki.