Rafael Marius

To prawda dla obojga.

@Stary_Kredens Tak zwane "dobre rady". Niektórzy lubią być smutni. Szczególnie ci, co rzadko są takimi.

@zefora Z mowy ciała i oczu też można wiele usłyszeć, gdy ktoś ma uszy do słuchania.

@_Mari_anna_ Pamiętam jak się chodziło na świetliki w dzieciństwie. Miłe emocje.

To tak jak u mnie

To co przeważnie nadają w radiu nadaje się tylko do wyłączenia. Archetypowa tęsknota za Edenem, którego na ziemi nigdy nie było. On jest tylko w Niebie. Ale ciszy to wiadomo przydałoby się więcej szczególnie u mnie. Mieszkam w dużym bloku w centrum Warszawy. Tu jej nigdy nie ma.

@Kwiatuszek Ja mam dobrą pamięć emocjonalną. Potrafię przywołać, żywe emocje malowane kolorową kredką, jeszcze z przedszkola. I przeżywać tak, jakby to działo się teraz. Jest ich tysiące. Nie słabną z czasem.

Ja się nie odważam. Lubię krótko, konkretnie i na temat. Bez zbędnych słów. Trzeba szanować czas czytelnika.

@Tectosmith Pewnie o wojnie na Ukrainie. Ale mnie takie obrazy kojarzą się niezmiennie z Powstaniem Warszawskim. Takich ukrytych grobów jest jeszcze w stolicy wiele.

Chętnie. Stare babki wróżebne ongiś zajmowały się przepowiadaniem przyszłości, lecz robiły to tak zmyślnie, że ich słowa można było zinterpretować w zależności od rozwoju sytuacji. Dla wiersza babka, w znaczeniu młoda dziewczyna, targana wątpliwościami, a sam wiersz przypomina nieco przepowiednie z dwoistością interpretacji. Tu bardziej intuicja się przydaje, aby przekazać, co chce powiedzieć dlatego użyłem przysłowia o babce.

Ja u siebie obecnie na intuicję nie narzekam, ale mam takich kolegów, którzy wcale jej nie mają lub bardzo nietrafną. Zatem kierują się rozumem. Generalnie u poetów z intuicją raczej w porządeczku. Już samo czytanie poezji ją rozwija. Psycholodzy zalecają.

Pewnie by się ktoś znalazł. Problem mi znany. Wiele ludzi ma podobnie jak peel. W ostateczności można skorzystać z psychoterapeuty.

@Ewelina Na dwoje babka wróżyła.

Cisza mówi prosto do duszy, nie werbalnie

Może odpowiedni psychoterapeuta? Niekoniecznie zawodowy. Niektórzy ludzie, poniekąd, rodzą się psychoterapeutami. Mają naturalny dar odnajdywania pereł w głębinach duszy.

Pod warunkiem, że ktoś ma dobrą intuicję na pokładzie osobowości. A nie wszystkim jest to dane.

Jeśli się ma znajomych, rodzinę, przyjaciół to pewnie tak jest. Choć są i takie jednostki, które same sobie wystarczają i też nie odczuwają osamotnienia. Co najwyżej samotność, ale w pozytywnym aspekcie tego uczucia. Z drugiej strony są i takie relacyjne osoby, dla których egzystencja bez partnera/partnerki jest tylko wegetacją. Tu wiele zależy od typu osobowości. Miło, że pamiętałaś, żeby zajrzeć ponownie.

Ewangelicznie "Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi." Mt 5,37 Niezależnie, czy ktoś jest wierzący, czy nie gdzieś z taką dychotomiczną interpretacją tego wersetu się spotkał. Ale Jezusowi chodziło o wiarę w niego, a nie wybory moralne. Absolutne dobro i zło nie istnieją. Absolut jest tylko jeden Bóg. W każdym dobrze jest trochę złego, a w każdy źle coś dobrego. Psychologia uważa myślenie dychotomiczne za błąd poznawczy i główną psychogenną przyczynę depresji.

Jak dla mnie mogłyby dłużej pospać.

Ja mam taką naturę, że jestem na teraz. Aż za? Mówią, że nierozsądne. Przeszłość już była, a przyszłość jeszcze nie nadeszła. To gdzie oni są? Może ich nie ma?

Jak wróżka w szklanej kuli. A w Warszawie to już przed świętami bałwany stopniały. Jest szarość w kałuży i wiewiórka zbudzona ze snu.

Ja się uśmiecham do tych, co pukają.

Mnie się kojarzy z bezdomnymi, którzy są chowani w kwaterach NN, bo gdy ich martwe ciała znaleziono nie mieli przy sobie żadnych dokumentów, ani nieśmiertelnika. Nikt też nie był w stanie ich zwłok zidentyfikować. Odeszli niezauważeni.

Pięknie dziękuję za serduszko i komentarz.

"Wiadoma rzecz stolyca..." Ludzie przylatują z całej Polski, jak pszczoły do szczęścia. Niektórzy, zamiast, znajdują wiersze, a te, jak powiadają, kiełkują najlepiej z jego braku.