Rafael Marius

Tyle, że w ten sposób powstaje spirala inflacyjna.

@iwonaroma To poeci introwertycy, którzy gdy się otworzą przed wierszem, zrobią to najgłębiej, choć rzadko. Przed ludźmi nie inaczej.

@Leszczym Postępująca inflacja.

@M_arianna_ Sympatycznie. Miło się czyta.

Przypadek rządzi światem, to i relacją. Inaczej być nie może.

Taki właśnie jak ta na zdjęciu w różowym kolorze, będzie wiosennie i ładnie. Dobra pora na powrót do życia, zagubionego, gdzieś w wężu seriali. Ja zawsze wolałem życie od filmów, od dziecka i na razie bez zmian.

@Marek.zak1 Takie są reguły gry, gdy się je zna unika się zbędnych rozczarowań.

@Rafał Hille Nieoczekiwane przychodzi przypadkiem, nawet w obcym mieście.

@corival Wszystko przemija. Pewnie i nasze jedynie słuszne wierzenia dla potomnych okażą się idolami, choć dla nas są właśnie tymi ostatnimi, na wieczność. Oni zapewne też tak myśleli.

Ja zawsze staram się, w miarę możliwości, pisać rytmicznie i melodyjnie. Kiedyś byłem muzykiem amatorem i stąd takie upodobania. Dziękuję za uznanie.

Jak w przysłowiu, co dwie głowy to nie jedna. Ostatnio wiele się o tym mówi. Są zwierzęta jak pszczoły, czy mrówki, które tak funkcjonują, ale nam to już znacznie trudniej. Są społeczeństwa bardziej kolektywne, jak Chińczycy i mniej jak Polacy. Również ludzi dzielimy pod ze względu na cechę osobowości na indywidualistów i kolektywistów. Tym ostatnim znacznie łatwiej odnaleźć się w umyśle zbiorowym. Dziękuję za przychylność.

@Leszczym Metoda kija i marchewki. W celach wychowawczych, powiedzmy.

@jjkst Ładnie o przemijaniu i końcu, może nawet śmierci.

Ach te dziewczyńskie marzenia...

@Starzec Ja mam dobrą pamięć sensoryczną i dużą wrażliwość na wszelkie bodźce.

Pewnie by się jeszcze tacy znaleźli, gdyby rozpytać rzetelnie. Ale fakt faktem to już unikat.

@Werka1987 Morze jest piękne. Ładne zdjęcia, I piesek ma zabawę. Coś dla introwertyka takiego jak ja.

Ale trafiła go inna. Los czasem bywa niesprawiedliwy.

Pewnie że tak, warto wykorzystywać wiedzę naukową w codziennym życiu. Na pewno. Ja miałem dużo koleżanek. Zatem ze znalezieniem partnerki spośród nich nie było problemu. Same się zgłaszały. Ale u mnie proporcja, tak na oko, wynosiła jedna partnerka na sto koleżanek. Jednak dla mnie to nie był problem, bo i tak jestem kontaktowy.

@Somalija Nie śledzę losów rodziny królewskiej, ale z Twojego wiersza coś się dowiedziałem. Zresztą tak było zawsze, nie tylko w rodzinach królewskich. Moja starsza krewna mówiła o warszawskim mieszczaństwie, czyli jej środowisku, nieważne jakiego panna jest wyznania i narodowości, ważne jaki ma posag. Wszystkie małżeństwa były aranżowane.

Przynajmniej u mnie tak jest, jak piszesz, ale znam również ludzi, którzy głównie pamiętają to co złe i mają z tym duży problem.

Nie straciłaś. Przydała mi się matematyka z liceum (mat-fiz) i podstawówki, ale to co wyżej to już nie.

To prawda, szczególnie na tych wyższych poziomach. Ja miałem na politechnice bardzo rozbudowany ten przedmiot i na końcu doszliśmy do takich abstrakcji, że aż mnie to dziwiło, po co przyszłych inżynierów takich rzeczy uczyć. Ale mnie to akurat bardzo ciekawiło i miałem dobre oceny. Niewiele z tego jednak w głowie zostało. Nigdy się nie przydało.

Otóż to podobna wrażliwość to podstawa udanej relacji. Nawet, gdy ludzie mają na wiele kwestii odmienne poglądy, to potrafią się porozumieć.

Jasne. I to też jest jedna z reguł gry w życie, przypadkowość i niepewność. Jak w każdej dobrej grze, wartość oczekiwana jest równa zero. O czym nas uczy rachunek prawdopodobieństwa.