Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rafael Marius

Użytkownicy
  • Postów

    9 957
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    77

Treść opublikowana przez Rafael Marius

  1. Perła wrzucona w błoto na drodze wciąż skarbem cennym lśni doskonale w strumieniu czasu pluszcze pytanie w chaosie życia czeka odpowiedź Żebrak niespiesznie przegląda myśli głos przewodnika dyskretnie wabi w harmonii ciszy słysząc wołanie na szlak wyrusza po śladach marzeń Szukanie wiedzie do chwil w błękitach przez świat zwiedziony bogactw mirażem na kartach z twarzy fałszywy klejnot zwinięty wachlarz poznanie świta
  2. Tak to prawda. I takich pogubionych w tym skomplikowanym świecie ludzi będzie przybywać. To jest nieuchronne. Niestety. A gdy nie leczone będzie się pogłębiać, aż do całkowitego zwątpienia we własne siły i możliwości.
  3. Wewnątrz też było szaro. Urawniłowka. Choć wiadomo, były też kolorowe ptaki, zwalczane przez system na różne sposoby. Żartowałem. Chyba ona nikomu się nie podobała.
  4. Pewnie trzeba próbować. Do odważnych świat należy i do tych co sprawiają takie wrażenie również.
  5. @Ewelina To by ci się w PRLu podobało, bo tam było wszędzie szaro i ludzie też w tym odcieniu. Niektórzy z tego powodu uciekali na Zachód.
  6. @Tectosmith Kiedyś fotografowałem ptaki i mam ich złapanych w kadr wiele gatunków, ale rudziki jakoś mnie unikały. A przecież to dość pospolity gatunek i bardzo ładny i fotogeniczny.
  7. Trafnie powiedziane. Może coś w tym jest. Choć trzeba uczciwie przyznać, że to okno bywa dość wysoko i trzeba się przy tym nieźle napracować i podjąć ryzyko upadku, by dostać się do środka a ramiona spragnionej ukochanej. Mam na koncie kilka takich wspinaczek do różnych miejsc, gdzie były piękne dziewczęta więzione przez pilnującą drzwi wejściowych starą portierkę. Ale gdy się udało nagroda za brawurę była obfita.
  8. Niestety tak to jest. Często to jest dziedziczne, dopóki, ktoś nie przerwie tego łańcucha. Ale to nie jest łatwe. Schemat trzyma się mocno.
  9. Ja to słabo czuję. O mnie mówili, że jestem taki, że jak mnie drzwiami wyrzucą to wejdę oknem. Jak mi zależy rzecz jasna. Teraz jestem mniej przebojowy. Ale i tak wystarczy na moje skromne potrzeby.
  10. A to się cieszę, że mi się udało.
  11. @Leszczym To po co się kłócić. Przecież można załagodzić. Kto jak kto, ale Ty sobie poradzisz.
  12. @Ewelina Dobry kontakt z samym sobą i wynikające z niego poznanie wnętrza to twardy grunt pod nogami, po którym można iść bezpiecznie do świata.
  13. @Giorgio Alani Dziękuję za serduszko.
  14. @corival Ludzie ongiś inaczej świat postrzegali. Wierzyli w tyle różnych stworzeń. Może je nawet widywali. A teraz wierzą tylko sobie.
  15. Puenta dość zagadkowa, Być może rzecz w tym, iż słońce owszem wschodzi, ale nie dla tej pary, gdzieś w innej krainie po drugiej stronie lustra.
  16. Czytałem ten prowokujący tekst i powiem tyle, że ja jeszcze zbyt mało o poezji wiem, żeby się wypowiadać. Mogę jedynie nadmienić, że Twój wiersz bardziej mi się spodobał.
  17. @Waldemar_Talar_Talar No cóż świat się zmienia. A czy na lepsze, czy na gorsze? Ja nie wiem.
  18. @Leszczym Już kiedyś było o Ani, Asi lub Anastazji, ale teraz jest o drugiej, też mi się podoba. Może będzie o trzeciej?
  19. To prawda pokój i spokój zaślepia czujność. Czasem się boją, a niekiedy nic nie widzą poza swoim wyuczonym schematem. Nierozumie i tak będzie, bo nauka nie zajmuje się duchowością. Dzięki za serduszko i ciekawy komentarz.
  20. A jeśli chodzi o cuda to faktycznie jest możliwe. Zdarzają się niestety rzadko.
  21. @koralinek Ja zdawałem maturę za komuny w czasach kryzysu i pamiętam raczej tylko kanapki z zawartością deficytowych produktów żywnościowych. Mamy się postarały i gdzieś zdobyły. Udało mi się zjeść większość z nich, bo reszta uczniów nie bardzo miała apetyt.
  22. @Kwiatuszek Chyba to będzie bajka, bo zbyt romantyczne by było prawdziwe? Jednak wzruszające i ładnie napisane.
  23. @Magdalena Komar Mówił chłop do obrazu, a obraz ani razu. Od drzew i przedmiotów trudno wydobyć choć jedno słowo. I nawet wiara nie pomaga. Ciekawie napisane.
  24. Dopasowany do danej osoby i zaburzenia. Niekoniecznie to ten, który pomógł koleżance. Z tym też bywa różnie. Większość ludzi rezygnuje z terapii przed jej zakończeniem.
  25. @iwonaroma Zdolność przystosowania się do tych, co bliżej i tamtych dalej, jest równie przydatna jak widzenie z bliska i patrzenie dal.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...