Rafael Marius

Niestety ta trauma odbija się echem w kolejnych pokoleniach. Znam to z autopsji jako wnuk powstańca. Dobrze napisałeś i cieszy mnie, że pamiętasz, choć chyba z Warszawy nie jesteś. A może się mylę?

@Father Punguenty Ładnie napisałeś. Dobrze, że pamiętasz, podobnie jak i ja. A z Warszawy jesteś?

Pewnie, ale do amatorskiego grania wystarczy taka używana za kilkaset złotych.

Wieści biegają wzdłuż niespokojne sierpniowa burza pod płaszczem błyska z bramy wychodzi młodość do nieba święty z kapliczki patrzy zadziornie Wolność nadeszła z pustym chlebakiem zabito konie była kiełbasa z browaru worek z jęczmieniem zniknął na ogniu z mebli wciąż tylko kasza Pocisk zbłąkany trzy piętra zdmuchnął wiara ze śmiercią w piwnicy tańczy pokerek czysta miłość tęsknota za słońcem latem woń pomarańczy Na Matki Zielnej po swoje przyszli brama skrzypnęła po raz ostatni RONA zbierała na złoty bilet w płomieniach cichły wariatki krzyki Wszystkie opisane tu, zasłyszane od rodziny i znajomych, zdarzenia są autentyczne.

@Sylwester_Lasota Obrona jest tak dobra jak jej najsłabszy punkt. Ale nie należy wykorzystywać słabości naszych drogich pań. To w dłuższej perspektywie się nie opłaci. Przyjmijmy, że twierdza nie chce być zdobyta... Jak będzie chciała to sama otworzy bramy.

@Bozena1957 Warto poznawać świat i z książek i z życia. Pozytywne efekty są widoczne na co dzień.

@Kwiatuszek Zatem nie pozostaje nic innego jak życzyć już chyba niemłodej parze z wiersza dużo szczęścia na nowej drodze życia.

@aniat. Bardzo ładnie napisane, a co ważne dobrze uzasadnione. Z zainteresowaniem zapoznałem się z Twoim punktem widzenia. Dodam tylko dla porządku, mój jest odmienny.

Tak to jest. Ja jestem długoterminowym optymistą. Osiągniemy dno, a potem będzie odbicie.

Te badania są całkiem świeże. Zresztą one dotyczą zarówno kobiet jak i mężczyzn. Tylko przyczyny nie wchodzenia w związki są inne. U kobiet jak powyżej, a u mężczyzn to głównym powodem jest brak możliwości znalezienia partnerki. Skoro one są zajęte nauką i karierą to nie mają szans. Tak statystycznie rzecz jasna. To prawda. Owszem wchodzą w nowe związki po 30tce, ale satysfakcja z nich jest niska i często kończą się rozwodem, czego ofiarami są dzieci. Ja mam taką koleżankę, która wyszła pierwszy raz za mąż dopiero po 40tce. Przedtem się uczyła i pracowała 12h dziennie i więcej. Naprawdę nie miała czasu. A bez niego nie zbuduje się głębokiej relacji. Przedtem miała tylko kolegów. Była zakochana, ale rozwiodła się po pół roku. Zatem było to tylko zauroczenie.

To tylko on sam wie albo i nie.

No cóż falowanie nastrojów. Ludzka rzecz.

@Ewelina W Warszawie jest sporo kobiet, które długo studiują, a potem robią karierę zawodową i nie mają czasu się spotykać. Badania pokazują, iż większość osób po 30tce nie jest już w stanie stworzyć głębokiej więzi z nową osobą. Można tylko kontynuować i rozwijać te dawne. Na szczęście jest dużo wyjątków od powyższej reguły. A gdy ktoś nie miał przed 30tką żadnej relacji romantycznej to jego szanse na przeżycie czegoś głębszego spadają prawie do zera.

@Lori Ja też z reguły nie nadużywam z obawy przed dewaluacją.

Znakiem tego pomieszają się i będzie zamieszanie.

Też tak uważam, a im szybciej tym lepiej.

@FaLCorneL Generalnie to się ze wszystkim zgadzam oprócz tego: Może w Twoim życiu wraca w moim na pewno nie.

@koralinek Wreszcie można się odprężyć od codziennej mitręgi i na koniec pospać po przemyśleniu tego i owego. Ładnie napisane.

@andrew Owszem wiersz mi się podoba, a nawet mogę się utożsamić z losem jego bohaterów. Nieraz takie sytuacje, jak opisujesz, mi się zdarzały.

@Leszczym Teraz po wyjaśnieniu wszystko się zgadza. Dodam jeszcze, że outsider nie musi być z natury indywidualistą. Różnych ludzi życie na margines wyrzuca.

@janofor Teraz masz dużo większą przestrzeń. Wystarczy do końca życia. A ja dalej piszę wiersze ołówkiem w zeszycie.

Mnie czasem również, ale skłamałbym gdybym powiedział, że zawsze.

Każdy zespół muzyczny to kolektyw, co nie oznacza iż każdy jego członek jest kolektywistą ze swej natury. Wielu indywidualistów też gra w kapelach, wykorzystując nabyte umiejętności, a nie cechy charakteru. A swoją drogą wspólne granie to jedna z lepszych szkół współpracy dla indywidualistów. Jak już Ci mówiłem grałem w kilku zespołach i mógłbym długo o tym. Jednak mnie chodziło o brak zgodności z tytułem. Chyba nie zrozumiałem wiersza i tyle.

Poniekąd. Znam to z własnego doświadczenia. Takim właśnie sternikiem bywałem e różnych okolicznościach. To zawsze jest interakcja. Sprzężenie zwrotne musi być dodatnie. Inaczej nic z tego nie wyjdzie. Szansa jest tylko wtedy, gdy w tłumie on już wcześniej był, tylko uśpiony w zbiorowej nieświadomości. Jedyne co można zrobić to go obudzić.

Miałem kiedyś taką gitarę, bo lepszej nie było w moim zasięgu, gdy się pojawiła to było zupełnie inne granie. Trzymała strój.