Radosław

@Somalija Widzę, że chadzasz prostymi ścieżkami Czy to tyczy wszystkich obszarów?;) @Dag hehehe z przkąsem, ale dobre ;)

@duszka Coś pięknego. Czuję ten wiersz. ileż już razy byłem w tym miejscu ;) CO powiesz Duszko na zamianę "trzeba" na "potrzeba" - moim zdaniem wtedy rytm wiersza będzie w punkt.

Prawda i piękno bronią się same. Podoba mi się. Miniatura z dużym ładunkiem nadzieii. "stuk" i "puk" - dodają według mnie całości dodają uroku.

@Waldemar_Talar_Talar dobre.

bardzo fajny wiersz. I poczułem zaskoczenie.

E tam, od razu mieszczać w to żonę.

@Gosława Aż tak? ;)

Myślę, że jeżyk nie ma nic przeciwko temu, chociaż sam by się musiał wypowiedzieć. Co do tekstu usunął bym "dążeń" - "złote góry" - cóż wiecej potrzeba ? Poza tym pozbywamy się kostrukcji "złote góry dażeń" . Pozdrawiam

Ciekawe, nie sposób się nudzić. Poetycki rebus i na dodatek zalatuje Świerszczami. Pozdrawiam.

W ciekawą stronę zmierza ta myśl. No i puenta. Pozdrawiam.

To tylko opinie.

Jak to już kiedyś Pani Szymborska napisała "Nic dwa razy się nie zdarza". Pozdrawiam

Zatrzymuję się po raz kolejny przy tym pięknym wierszu, który odczytuję jako afirmację życia. Pozwolisz Iwonko, że napiszę go na "swój" sposób. Przeznaczenie dla oczu - kwiat dla uszu - ptak z rozkoszą wchłaniam powietrze po wieczornym deszczu w domu pod lampą przy świecy przy róży obejmuję chłodną igłę złączoną z jedwabną nicią muskam haftem po aksamicie nocą smakuję twój szorstki język - jest taki jak mój - niesłodki szóstym zmysłem otwieram cię życie Pozdrawiam ciepło

O! Ciekawy wiersz. Świetny początek z sercem, które ugrzezło w przełyku. Bardzo obrazowo i konkretnie. No i ta próba stosowanie prostych środków na skomplikowane problemy: również bardzo wymowna. Fakt, czasem to przynosi skutek ale zawyczaj trzeba sięgnąć głębiej. Może samego dna, serca oczywiście. Pytanie, które odczytuję gdzieś pomiedzy wersami to: Czy, żeby napprawić serce nie trzeba jednak troszkę (a może bardziej) się napracować, a może i naharować. Z tym zostaję i kończę już z tym pseudoeksperckim mądrzeniem się. Pozdrawiam i dobrego dnia dnia dla Ciebie. ps. Pod wierszem zostawiam duże serducho.

Również zaliczam się do tych, kótrzy mają słabość na punkcie piegów. Wiersz zwrócił moją uwagę. Wydaje mi się, że stio za nim cierpienie, próba rozprawiania się ,doknięcia pewnego etapu,ale również samotność. Od strony technicznej jest tu jeszcze sporo możliwości. Pozdrawiam

Bycie tak zwanym "kotem" przynajmniej oficajlnie w wielu obszarach przeminęło. Przynajmniej tak mi się zdaje .A jest inavzej ?

Rewelacja. Mistrzostwo. Zastanawiam się tylko, czy ten nawias w tytule jest potrzebny. Sama miniatura jest tak wymowna, że już udziwnień raczej nie trzeba. Nadałeś moc słowom.

@Leszczym A czytałeś Pierwszą piątkę Stanisława Barańczaka? Pozdrawiam. Technicznie wiersz mnie nie porwał, ale jest są emocje. Dlatego rzucam autorowi serce na zachętę ;) Pozdrawiam

Klipu nie wysłuchałem. Sam wiersz w zupełności mi wystarczy. Jest namiętność, jest z jajem i z uśmiechem. Taka z salonów to też Beatka.

Wiersz ma "moc", ale wydźwięk dramatyczny. To takie stanie przed lustrem mówienie sobie: - jeszcze dziś, jeszcze dziś, będę niedojrzały. Jeszcze dziś. Pozdrawiam

W sumie to wszyscy jesteśmy w przelocie, jednak z owocami różnie bywa. Ładny wiersz.

@[email protected] Literówka się wkradła. Teraz jest dobrze.

Grzegorz, ,,życia nie oszukasz". ;) A tak poważnie- wystarczy być przyzwoitym. Pozdr.

Można to dorze wykorzystać. Pozdrawiam

Trudno mi się odnieść do takigo uogólnienia "mężczyźni sami się proszę", no ale jak chcesz tak postrzegać świat, to już po Twojej stronie zostaje: i percepcja, i cały bagaż z nią związny.