Radosław

@Nata_Kruk Podzielam - trudno być blisko wszystkich.

młodsze do starszego gdybym wiedziało tyle co ty wiesz teraz i miało tyle co mam od urodzenia starsze do młodszego gdybyś wiedziało tyle co ja wiem teraz to byś nie miało nic do stracenia

Bardzo na tak. Pozdrawiam.

@error_erros Myślę, że problem jest bardzo złożony. Z jedej strony można zaobserwować, jak wielu uczniów i uczennic z Ukrainy dobrze poradziło sobie z integracją, nawiązali relacje, aktywnie uczestniczą w życiu społoczeności szkolnej, jednak bywa również inaczej. Wiersz z pewnością nie odnosi się do ogółu. Pozwoliłem sobie na jednostkowy przykład - między innymi stąd konkretne (choć zmyślone) imię dziecka. Odnosząc się jeszcze do Twojej refleksji - tak, dużo zależy od rodziców. I też "lekcję języka polskiego" można rozumieć szerzej - i pozytywnie: w odnesieniu np. do pomocy jaką nasze społeczeństwo udzieliło Ukraińcom, ale również do tego jak w przestrzeni publicznej odnoszą się do siebie ci , kórzy mają różne poglądy.

Kiedy lekcja języka polskiego wchodzi w decydującą fazę, nastoletni Timur dyskretnie opuszcza salę, by pod osłoną ciszy porozmawiać z ojcem. Chociaż dzieli ich porządek świata, obaj okopali się na froncie.

@Nata_Kruk Dziękuję, pozdrawiam i życzę jak najmniej dołków :)

Dzieciństwo: Tuż po szkole gram z kumplami w Dołek. Wygrywa ten, który zmieści w nim jak najwięcej cudzych monet. Dorosłość: Chociaż dół nieco większy, obchodzę go ze wszystkich stron, w imię uczciwie podniesionych pieniędzy.

Piękny tekst. Przewrotnie ujęty. Jeśli pozwolisz, zrezygnowałbym z ostatnich dwóch wersów, ponieważ to sobie można dopowiedzieć,czytając poprzednie. Pozdrawiam

Bardzo ciekawy tekst. Zabawny a jednocześnie prowokujący do głębszej, wielokierunkowej refleksji. W wyrazie "plnowaniu" prawdopodobnie uciekła literka "i" - ale to w sumie drobnostka, zwłaszcza gdy się ją zestawi z Bogiem. Pozdrawiam i gratuluję wiersza

Duży plus za "konstrukcję" wiersza. Myślę, że dobrze mu robią jednowyrazowe wesy, które niejako stanowią pauzę. Mamy tu również pewną klamrę - ciszę na pocztku i dojmujące wrążenie samotności w puencie. Co bym zmienił? Może czcionkę - el to już moja fanaberia. Lecę na wiersz Pozdrowienia

@Wiesław J.K. @Tectosmith Dzięki.

Z pozoru nic wielkiego - - coś na wzór akcji lato w mieście, lecz zanim słońce zaprosi na sjestę: Pewien mężczyzna o fioletowo sinej twarzy, pełnej zastygłych kraterów, opierając plecy, o betonowy kosz na śmieci, zasypia w najlepsze. Ileż to razy, za tak zwany święty spokój, przychodzi nam płacić wysoką cenę.

@viola arvensis Dziękuję, chociaż w sumie to taki slim fit ;)

"O co kaman" - dobre ;) !

@Alicja_Wysocka Alicjo, jednak przyznasz , że zdarzją się również perełki :)

Zabierze twój czas i uwagę. Pustym wersem wychłoszcze serce. Tylko go czytaj, czytaj i przyjmij, że nie znalazłeś niczego więcej.

@poranki Dziękuję.

Pewnie co cżłowiek to i koncepcja, jednak wiele nas łączy.

@Alicja_Wysocka Na szczęscie na wszystko nie mamy wpływu ;)

Gonić za odpowiednim rozmiarem, albo próbować skroić szczęście na miarę, by w końcu dojść do wniosku, że z powodzeniem, a nawet i bez, można do niego dorosnąć.

Dzień Dobry Nato Tak. Po czasie przemyślałem jeszcze raz ten teks i naniosłem poprawki. W moim odczuciu teraz lepiej oddaje moje wątpliwości ;) Pozdrawiam serdecznie.

Dziekuję Duszko za twoje słowa. Można też przyjąć opory, by być bliżej siebie i tym samym bliżej świata. Pozdrawiam ciepło

Bardzo dobry utwór ! Zostaję.

Mówią, że czerń pasuje do wszystkiego. Chcąc nie chcąc, nazywam rzeczy po imieniu: Jeszcze wczoraj tu był, ze słowem i mową ciała, a dzisiaj myśli plączą się po pustym domu. Spacerując z ciszą pod rękę, odwiedzam bliższych i dalszych, kochanych i tych, których widziałem w zarysie. Rozmawiam z nimi i bardzo powoli, a wręcz opornie, uczę się, jak łączyć czerń z błękitem.

@miauczenie owies Wierszyk nie jest delikatnie mówiąc dość dobry, ale utożsamiam się z nim. Pozdrawiam i dziękuję za komentarz i korektę.