Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Anna_Sendor

Użytkownicy
  • Postów

    1 057
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    2

Treść opublikowana przez Anna_Sendor

  1. poglądy zaprasowane w kantkę i głowa rozhuśtana na „tak” w pudełku na szafie obcięty kucyk którym pan prowokował belfrów odrośnie ale na innych głowach
  2. @w kropki bordo Już chyba 10 raz zaglądam do tego wiersza. Bardzo podoba mi się kompozycja, tekst ma jakąś siłę. Niby dość typowa sytuacja opisana (przynajmniej tak mi się wydaje:)), nawet nie moje klimaty (ta część komentarza to moje bla-bla-bla, bo autor wcale nie musi pisać w "moich klimatach" - mówię o tym tylko dlatego, że nawet pomimo "nie mojej bajki", zwraca uwagę). Jednak tekst pokazuje, że autorka dobrze wie, co i jak chciała przekazać, co wybrać, a co pominąć. Przejrzałam inne Twoje teksty, ciekawią mnie. Będę chętnie zaglądać.
  3. @error_erros No bo ze mnie jest raczej konkretny człowiek. I co zrobię, jak nic nie zrobię ;p :) Wstyd? Uczucie jak każde inne - ani lepsze, ani gorsze. Udanego dnia.
  4. @error_erros Talent i tyle w temacie.
  5. @error_erros Nie :). Czytam Cię od niedawna, ale na chwilę obecną w Twoim pisaniu najbardziej rzuca mi się w oczy umiejętność ciekawego opisania różnych sytuacji opartych na interesującym koncepcie lub niebanalnej metaforze. Najważniejsza Twoja umiejętność to świeże spojrzenie na normalne sytuacje, a to bardzo trudne dziś, kiedy ponoć w poezji było już wszystko. Twoje teksty się zapamiętuje. Smęcenia nie odczuwam. Dobrej nocy.
  6. @error_erros Jakoś mi się Twoje pisanie ze smętami wcale nie kojarzy:)
  7. @error_erros Świetne. Humor to tylko jeden z atutów.
  8. @tetu Pewnie prowadzone myśli - ciekawa treść, przejrzysty język, który dobrze eksponuje to, co istotne.
  9. Sama prawda w tym wierszu:). Skłonił do dobrych myśli:).
  10. @tetu Serdeczne dzięki za odwiedziny i komentarz - zawsze doceniam tak dokładne komentarze, czasem naprawdę dużo uświadamiają. Przemyślę miejsca, które wskazałaś. Spójniki, powtórzenia(często ten chwyt stosuję) są trochę imitacją mowy potocznej (lubię się do niej odnosić w wierszach, podobnie jak kombinować z frazeologizmami), natomiast to nie zmienia faktu, że spokojnie przemyślę Twoje sugestie. Zmiany wprowadzam wolno (już to gdzieś pisałam:), jestem "żółwiem korekty", ale spisuję sobie w notesie wszystkie sensowne uwagi dot. tekstów i jak mam spokojną chwilę, to nad nimi myślę. Jeszcze raz bardzo dziękuję za tak dokładną analizę tekstu, pozdrawiam, udanego wieczoru.
  11. @Dag Przejrzałaś mnie, lubię rozprawiać się ze stereotypami, serdeczne pozdrowienia. @error_erros Oczywiście. Znikąd się nie wzięły, jednak to zawsze generalizowanie, uogólnienie - co za tym idzie - przekłamanie rzeczywistości. Człowiekowi są potrzebne stereotypy do uporządkowania świata, ale dzieje się to kosztem niesprawiedliwych ocen. Dzięki za komentarz. @Nata_Kruk Enter dodany - racja i dzięki. W pierwotnej wersji było tak, jak sugerujesz (bez "jednak), dodałam je dla doprecyzowania znaczenia (u mnie często semantyka wygrywa z brzmieniem, takie "coś za coś") - ale nie ukrywam, miałam tu "myślenicę". I niewykluczone, że jeszcze pozmieniam. Serdeczne pozdrowienia. @Pan Ropuch Dzięki, bardzo ciekawy cytat. Mógłby być inspiracją do wiersza dot. tej samej tematyki, ale w innym ujęciu. Pozdrawiam. @w kropki bordo Bardzo dziękuję za odwiedziny. Uśmiech za miłe słowa:).
  12. @Gosława Dziękuję, ciekawe te Twoje muzyczne skojarzenia. Pozdrawiam serdecznie:).
  13. Wyjątek stanowił Tomasz. A że na drodze wyjątków wertepy, buty miał zdarte. Nie pił i nie grał w karty. I wahadełkiem zdrowia nie wróżył. W podróży dał się okraść z powrotów. Święta są dwa razy w roku. Święta są dwa razy w roku. I wolał tynk z sufitu niż popiół na czole. Wolał jednak pamiętać.
  14. @OloBolo Jeden z ciekawszych utworów, na jakie natrafiłam ostatnio. Na pewno coś nowego zostaje w głowie po przeczytaniu.
  15. @Waldemar_Talar_Talar Pana komentarz bardzo mnie ucieszył, bo moim priorytetem jest chyba właśnie to, żeby zaciekawić. Cieszę się, że czasem się udaje. Pozdrawiam.
  16. @w kropki bordo Dziękuję za komentarz. Nawiązanie do aktorstwa, np. w przedostatniej strofie ( słowo: rola); teatr był dla mnie jedynie pomocniczym motywem do ukazania niestałości, zmienności tworów z klocków, opozycji budowli z klocków w stosunku do monolitów. Pokazanie pewnych mechanizmów i jedynie tyle. Także każda strofa wokół tematu, ale po swojemu - bo i sama kompozycja miała być „klockowa”, dopiero w zestawieniu dają to, co chciałam w tym temacie powiedzieć. Rzadko opowiadam o swoich intencjach, tym razem się zdecydowałam. Jednak zdaję sobie sprawę, że taki pomysł na utwór może może spotkać się z rożnym odbiorem. Dziękuję za podzielenie się swoimi wątpliwościami. Pozdrawiam.
  17. drewniani aktorzy scen zbiorowych stworzeni do roli całości rozterka przed domkiem zamkiem piramidą z sześciennych możliwości kolejne decyzje na to z klocków obok skazanego do końca na siebie dach co już nieraz bywał podłogą na każdą rolę przystaje nowym złączeniem ścianek i wciąż od nowa kolorowe gruzy pod ręką którą zawsze można cofnąć
  18. @OloBolo Nie ma za co:), nie wiedziałam - specjalnie czy przypadkiem. Udanego dnia.
  19. @OloBolo Dzięki,mnie chodziło tylko o gramatykę - czemu „jedne”, a nie „jedno”.
  20. @OloBolo Duża swoboda pisania, wyczucie formy, świeża treść, humor. Mam tylko pytanie - czy to „jedne oko” to jakaś celowa zabawa gramatyką? Tu, przyznam, nie łapię. Pozdrawiam.
  21. Lubię taką oszczędność słowa - zostawia odbiorcy miejsce na myślenie i własne dopowiedzenia. Zaglądałam do tego tekstu trzy razy, zanim zapisałam komentarz. I z każdą lekturą coś nowego przyplątało mi się do głowy. I o to chodzi, żeby poezja uruchamiała myślenie.
  22. @error_erros Chyba wszyscy mamy takie spotkania w życiorysach:). Dzięki za komentarz. @corival Bardzo ciekawy komentarz - dziękuję za niego. Poszerza moje perspektywy. Pozdrawiam.
  23. @Gosława Dzięki za odwiedziny:). Cieszę się, że odszukałaś tu sarkastyczną formułę - miałam ją w założeniach. Trzymaj się ciepło.
  24. @Wojciech Dziękuję za czas, lekturę i komentarz. Nie będę tłumaczyła. Kiedyś na zajęciach z literatury współczesnej jedna ze studentek powiedziała profesorowi, że jej się źle czytało esej, bo autor używał zwrotów francuskich, a ona nie zna tego języka i czemu w ogóle pisarz posługuje się obcojęzycznymi słowami w tekście polskim, jej się przez to gorzej czyta. W odpowiedzi usłyszała, ze ktoś nie będzie prościej pisał, żeby jej się lepiej czytało i na tym profesor zakończył rozmowę. Nie będę tłumaczyła przesłania wiersza, bo skoro po przeczytaniu Pan go nie znalazł, to nie ma to sensu( publikuję tu wiersze, a nie autoanalizy).Być może dla Pana ten tekst nie ma żadnego przesłania i muszę to zaakceptować, a nie wmawiać Panu te przesłania na siłę aneksami do wiersza. Jeszcze raz zupełnie szczerze dziękuję za poświęcony czas, natomiast moja odpowiedź na Pana prośby może być wyłącznie taka. Pozdrawiam.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...