Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @Nata_Kruk Dziękuję za wysoką ocenę. Przeczytałam sobie własny tekst i faktycznie... udał się jakiś taki wzniosły. Dziękuję za czytanie Nata i pozdrawiam :)
  2. @Leszczym Ludzie bywają różni. Miewają też chwalebne wzloty ;) Dziękuję za wizytę i pozdrawiam :)
  3. @Ewelina Prosić zawsze warto jak sądzę. Pozdrawiam :)
  4. @Waldemar_Talar_Talar Warto snuć rozważania i nigdy nie są one bez sensu. A prawda jest zawsze prawdą. Jest jedna, a różnić mogą się interpretacje, albo nadinterpretacje owej prawdy. Tak sądzę. Wiersz mi się spodobał... Pozdrawiam Waldemarze :)
  5. @Kwiatuszek Od święta nawet dzieciom przynależą słodkości. Ładny, słodki obrazek. Mnie się podoba. Pozdrawiam :)
  6. @aff Fakt, przestworza są yyyy no przestrzenne właśnie. uskrzydleni posłańcy niosą wieści bardzo szybko... Pozdrawiam :)
  7. @ais Dziękuję za wizytę i ślad. Pozdrawiam :) @iwonaroma Również dziękuję za czytanie i znak pobytu. Pozdrawiam :)
  8. @error_erros Zawsze pozostaje mu jeszcze odwrócić lustro do ściany. Wtedy przestanie zauważać nawet pogardę ;)
  9. @Waldemar_Talar_Talar Po kilku czytaniach doszłam do wniosku, że to jednak faktycznie smutny wiersz. Tym bardziej słonecznie pozdrawiam :)
  10. @Ewelina Pogoń za nieuchwytnym... bardzo męczące doznanie. Podoba mi się. Zasugeruję jedynie drobną poprawkę, jeśli przypadnie Ci do gustu. Z tego wersu usunęłabym "ode mnie". Z kontekstu i sposobu doboru słów nasuwa się się to "ode mnie" samo. Nie potrzeba tego jeszcze słownie eksponować, bo troszkę rozbija ciągłość. Pozdrawiam :)
  11. @error_erros W tym stylu (i nie mówię o formie wiersza, tylko o stylu życia), to do dna faktycznie bardzo blisko. A może peel już do niego dotarł, tylko jeszcze tego nie zauważył? Spodobało mi się, a zwłaszcza podziwiam Twoją żonglerkę słowem. Pozdrawiam :)
  12. @andrew Niektórzy nie mogą znieść ciszy... za dużo w niej słychać. Tak mi się skojarzyło. Wiem, że to troszkę o czym innym, ale... Pozdrawiam :)
  13. Młodzieńczy sokół, użycza swych piór bogini. Dostojny orzeł: dziki, wojowniczy i nieustraszony. Szczęśliwy kruk łopocze nad głowami wojowników. Szczęście, śmierć i mądrość zarazem, szybuje na czarnych skrzydłach. Przekażcie temu kto czyta, same dobre wieści.
  14. corival

    Gra rymów

    Nim przeliczył wszystkie pręty zapomniał, że jest zmarznięty.
  15. @Tectosmith Dziękuję za odwiedziny i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :)
  16. @Nata_Kruk Miło, że doceniasz. Pozdrawiam :)
  17. @Wiesław J.K. Oczywiście, że parafraza, ale Twoja wersja, więc w przenośni, obrazem, bądź wizją można ją nazwać jak sądzę. Pozdrawiam :)
  18. @Wiesław J.K. Co prawda szkoda, że snując wizję nie sięgnąłeś do jakiejś mitologii, choćby celtyckiej, czy skandynawskiej, ale... już nie narzekam. Pozdrawiam :)
  19. @Wiesław J.K. Milo mi, że zajrzałeś. Pozdrawiam :)
  20. @Ewelina Dziękuję za wizytę i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @Natuskaa Tobie również dziękuję za czytanie i ślad. Pozdrawiam :)
  21. @Rafael Marius Doskonale zidentyfikowane pochodzenie zamieszczonej w wierszu koncepcji. Dziękuję za czytanie i wnikliwe uwagi. Pozdrawiam :) @TectosmithDziękuję za wizytę. Pozdrawiam :) @LeszczymDziękuję za czytanie i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @Wiesława Miło mi, że odwiedziłaś mój tekst i pozostawiłaś ślad. Pozdrawiam :)
  22. @Waldemar_Talar_Talar Sumienie lepiej mieć jednak wrażliwe niż twarde jak skała. Spodobał mi się ten wiersz i to bardzo. Pozdrawiam Waldemarze :)
  23. @Kasia Koziorowska Faktycznie troszkę mrocznie wyszedł, ale cieszy mnie, że Cię nie odstraszył. A do czytania zapraszam i pozdrawiam :)
  24. @Kasia Koziorowska Bardzo to wyraziste, a zarazem przestrzenne... mi się podoba. Jedyne co mnie razi w oczy, to zbyt duża ilość "się" w jednej strofie. Pozdrawiam :)
  25. Koniec jest początkiem, życie powstaje ze śmierci, światło z ciemności, a dzień z nocy. Noc śmierci jest zaraniem kolejnego życia. Cykl życia nie ma końca, trwa wiecznie, nieprzerwanie. Zmierzch jest świtem, daje nadzieję odrodzenia, pewność poranka, wiarę w ciągle trwanie. Samhain, noc początku i zimy i roku. Wszystko w niej zamiera, by znów się narodzić. Chaos wtedy czyha, jest głodny, łakomy. Pochłonąć świat chciałby, w zamęcie królować. Przeciwstawić trzeba wszystkie siły zebrać, zachować równowagę, zadbać o ochronę. Jeśli ich nie będzie, Chaos przejmie władzę i Imbolc, poranek roku, nie nadejdzie.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...