Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @izabela799 Podoba mi się to o czym piszesz. Troszkę jednak dopracowałabym tekst. Poprawiła rytm, usunęła parę słów. Na przykład w drugiej strofie "nigdy", a w czwartej "są"... Pozdrawiam :)
  2. @Ewelina Ciemne średniowiecze, bo tak zdaje się rozumiesz tamtą epokę, nie oddaje ówczesnej rzeczywistości. Niemniej... w ogólnym zarysie nieźle oddałaś blaski i cienie przeszłości i współczesności. Żadna z epok nie była idealna. Pozdrawiam :)
  3. Życie bujne wokół dzień za dniem pulsuje: rodzi i dojrzewa, a potem zanika. Zieleń, czy szarości, światło oraz ciemność nie przerwie procesu kolejnych pokoleń. Materia niszczeje, gwiazdy wypalają, zło zabija ciała, a miłość trwa wiecznie. Uroboros niesie przez wszechświat nasiona. Istnienie zapewnia bez nazwy i imion. Co umarło wzrośnie, chociaż nie od razu. Inne miejsce zajmie, inny czas zapewne...
  4. @Waldemar_Talar_Talar Jak zawsze Waldemarze poruszasz ważne kwestie. Co prawda może nie na cały głos, ale jednak :) Pozdrawiam, choć po długim czasie, ale jednak :)
  5. @GrumpyElf Rzeczywistość bywa przytłaczająca, ale z wolna wracam i znowu będę Was zadręczać ;) Pozdrawiam serdecznie :)
  6. @GrumpyElf Przemyślany i doskonale zobrazowany fakt... Sztafeta pokoleń. Dziecko jeszcze niewiele pojmuje, ale obserwuje i słucha nawet przy zabawie. W ten sposób od tysiącleci dzieci nabywały wiedzę. Staruszka z masy doświadczeń stara się przekazać to co najważniejsze, bo wiadomo... czas wstecz nie płynie i jej światło powoli przygasa, a wraz z nią odejdzie cała pula zdobytej przez życie wiedzy, wspomnień, umiejętności i doświadczeń. Oszczędnie w słowach, przekazałaś ogrom myśli. Bardzo udatnie. Podoba mi się. Pozdrawiam :)
  7. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    czarna dziura w przestrzeni
  8. @Pan Ropuch O, zdecydowanie ani nie przegadany, a już na pewno nie o niczym Panie Ropuchu. Co prawda jakoś tak pojawiły mi się co najmniej dwie interpretacje, ale to jedynie dowodzi , że rzecz jest ważka, a pojemność wiersza niemała. Warto odświeżyć sobie nie tylko dom, ciało, a nawet świat wokół. Wietrzenie i porządkowanie umysłu również jest cenne... Nie koniecznie jest to nałóg. Pozdrawiam :)
  9. Rzadko póki co bywam, ale Twoje przemyślenia... nie mogłam opuścić. Cień zawsze wierny. Póki jest, człowiek istnieje. Cichy z natury. Czasem przyjazny, ale bywa i uciążliwy ;) Pozdrawiam Waldemarze :)
  10. corival

    Gra rymów

    Sypią się słowa, pełen ich trzos, czas się odezwać, dać życia głos.
  11. @Natalka16 To prawda :) Miałam mieć więcej czasu już w listopadzie, a tu już grudzień. Nic to, póki co zerkam niekiedy :)
  12. @Natalka16 O tak :) Dziękuję, że zajrzałaś i przepraszam za znaczny poślizg w odpowiedzi...
  13. @Waldemar_Talar_Talar Po zaniku totalnym powracam, a Ty Waldemarze zaganiasz mnie do myślenia :) Wiersz w Twoim stylu... ale jakoś nie mogę uchwycić sensu końcówki. Co się tam zmieniło, bo przecież raczej nie Chrystus... Pozdrawiam :)
  14. corival

    Gra rymów

    Jak niewiele dziś potrzeba, by usłyszeć jakiś dźwięk.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...