corival

@Waldemar_Talar_Talar Echo i wiatr bywają nośnikami pamięci. Bardzo trwałymi. Niezwykle spodobało mi się to, co napisałeś. Pozdrawiam Waldemarze :)

@Dekaos Dondi Myśl o poezji ogrodu, czy ogólnie natury nie jest mi obca. Pozdrawiam :)

@Dragaz Dużo lepiej. Pozdrawiam powtórnie :)

Świat wydaje się wymięty, kiedy chmur nadmiar poczujesz.

@Sennek Tak to już jest... w zasadzie, jakby tak się zastanowić, to życie każdego z nas to swoista ruletka. Tak mi się jakoś skojarzyło... Pozdrawiam :)

@ais No nie wiem, jeszcze by wymiotła z rozmachem i kogoś z nas by objęło ;) Wzajemnie pozdrawiam :) @Nata_Kruk Dziękuję Nata, że mimo wszystko zdecydowałaś się zerknąć. Miło mi, że zauważyłaś moje wysiłki, by nawiązać jakoś do współczesności. Pozdrawiam serdecznie :) @Sennek Dziękuję za wizytę i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @Rafael Marius Miło mi, że zajrzałeś i pozostawiłeś znak obecności. Pozdrawiam :)

Niezbyt może uśmiechnięty człowiek z miejsca wystartuje.

@Nata_Kruk Serduszko ewidentnie się powieliło, ale nie żałuję, ponieważ wiersz mi się bardzo spodobał. Szczególnie doprawdy, niektórzy właśnie tak się zachowują... Pozdrawiam :)

@Kwiatuszek Ktoś tu poważnie zawinił i został delikatnie, acz definitywnie wypylony z pobliskiego krajobrazu. Ładna rzecz. Pozdrawiam :)

@lirycznytraktorzysta Ubawiłam się setne. Swoją drogą w ciekawy, swoisty sposób przemyciłeś myśli. Pozdrawiam :)

W ramach wyjaśnień, wiersz dotyczy mitologii greckiej. Nieśmiertelna bogini do hor należąca, córo ojca bogów stworzyciela ludzi. Matka twa dzierży róg obfitości, wiąże i karze surowości pełna. Panią sprawiedliwości jesteś, tak jak rodzicielka. Żyłaś wśród ludzi w złotym wieku. Trwałaś na miejscu mimo zmian na gorsze. Długo próbowałaś przetrzymać nieprawość. Nie zniosłaś żelaznej epoki. Pleniła się zdrada, podstęp za broń służył i przemoc powszechna. Kłamstwo jak prawda powszechnym się stało, przeważyło szalę. Zapadła decyzja. Opuściłaś ziemię, na rzecz niebnych szlaków. Na firmamencie masz miejsce o Gwiezdna Panno.

@GrumpyElf Mam obawy, że ziemia nic nie musi, a kiedy nie zechce już wykazywać cierpliwości, może być blado... Jak zawsze w krótkich, zgrabnie dobrane słowa ujęłaś trudne sprawy. Pozdrawiam :)

@Wiesław J.K.Dziękuję za czytanie i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @TectosmithTobie również dziękuję za odwiedziny i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @ais Dziękuję, że poświęciłaś czas temu wierszowi i pozostawiłaś ślad. Pozdrawiam :) @iwonaroma Miło mi, że zajrzałaś i zostawiłaś ślad. Pozdrawiam :)

@Dragaz Serduszko dałam troszkę na wyrost, tak na zachętę. Hmmm... trudno mi sobie wyobrazić czasoprzestrzeń z cieniami, ale może czegoś nie pojmuję. Pozdrawiam :)

@Manek Wiersz zgrabny i do tego w moich klimatach. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Co napisałam, to prawda, ale przez tą prawdę z głowy wyszło mi, że powinnam jeszcze dodać serduszko potwierdzające moje zdanie, co też aktualnie czynię. I pozdrawiam ponownie :)

@kwintesencja Dziękuję za czytanie i pozdrawiam :) @Nata_Kruk W zasadzie zahaczam o rozmaite mitologie, o starożytność, znaleziska archeologiczne i inne takie. Cieszy mnie, że wychwyciłaś tą nutę magii i tajemniczości, którą starałam się wydusić z raczej dziwacznego epizodu. Dziękuję, że przebrnęłaś przez ten tekst i zostawiłaś ślad. Pozdrawiam :) @ais O tak, teksty botaniczne i inne takie też pamiętam ;) Dziękuję za wizytę i pozdrawiam :)

@kwintesencja Rzeczywiście, jest jak piszesz, ale chyba dobrze, że życie odkrywa prawdziwe oblicze takich pseudoprzyjaciół. Owszem, to boli, jednak przynajmniej wiadomo z kim mamy do czynienia. Pozdrawiam :)

@kwintesencja O tak, aż nazbyt krwisty ten pełen emocji obraz. Z drugiej strony, przynajmniej coś widać pośród szarych, chłodnych odczuć. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Przepiękne porównanie dwu par. Jestem pod wrażeniem Waldemarze :) Pozdrawiam :)

@beny7777 Podoba mi się takie przedstawienie burzy. Wers troszkę zaburza gładkość strofy. A może zamienić "ależ piękne" na "przepiękne"? A w tym wersie proponuję zlikwidować "już". Jest niepotrzebne w tym miejscu, a poza tym: występuje również w kolejnym wersie, więc jest powtórzenie. Pozdrawiam :)

Północne, lodowe pola, zimno z Krainy Mgieł. Spustoszona Kraina, ogień pożera wszystko: gorący i okrutny. I Bezdenna Otchłań kusząca głębiną. Tysiące lat... Buzują wulkany, walczą z lodami para wiruje, gęstnieje, obmywa ulewą. Bezkres wód rodzi olbrzyma Ymira. Mleko Audumli pokarmem mu było, pożywne, mocne, świętej krowy dary. Potomstwo Ymira, kiedy czas już minął dało ród Thursów Obfita Bezroga lizała lód Północy, i powstał Buri o magicznej mocy. Nie dostał cór Thursów, więc odszedł, albo zasnął gdzieś w mroźnej krainie.

Dziś zostanie wyciągnięty i zaraz się zestresuje.

@Nata_Kruk Kruk jako symbol szczęścia, pomyślności, zwycięstwa w mitologii m.in. germańskiej, też nordyckiej, oby łopotał nad głowami nas wszystkich ;) Cieszy mnie, że znalazłaś coś, co Ci się podoba w tym tekście. Pozdrawiam :) @Rafael Marius Przez tysiąclecia jednak ludzie kierowali oczy ku bóstwom, prosząc o rozwiązanie problemów, radę i pomyślność... oczywiście efekty i interpretacja zawsze zależała od człowieka. Pozdrawiam :) @Olgierd Jaksztas Wobec tego gratuluję komentarza, który faktycznie celnie trafia w mój zamysł. Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam :) @Czarek Płatak Sowy nie ma, ponieważ w tych akurat wierzeniach, do których się odnosiłam, sowy w powyższym kontekście nie ma. Miło mi, że czytałeś, pozdrawiam :)

@Nata_Kruk Dziękuję za wnikliwe czytanie... wiersz napisał mi się pod konkretne wydarzenie, którego przytaczać nie będę :) Jakkolwiek by było, pozdrawiam serdecznie :)