Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @Sylwester_Lasota Świetna opowieść... dobry zwyczaj, nie pożyczaj... bo później oddać trzeba. Rozwiązywanie problemów drogą sprzedaży też musi być przemyślane jak widać na powyższym obrazku. Pozdrawiam :)
  2. @Leszczym Rzeczywiście niezwykle klasyczne i wzniosłe skojarzenia, a ja tak prozaicznie wobec tego z drobnym opóźnieniem wszystkiego naj życzę i pozdrawiam :)
  3. Pluskanie wody, trzcinowe szelesty, snują opowieść o tak dawnych czasach... pamięć najstarszych ich nie obejmuje, ziemia i woda wieści przekazują. Jeziora, rzeki, obawy budziły. Kto zamieszkiwał niedostępne tonie? Wodą do picia, kusiły spokojem, ukryciem mienia, bezpieczeństwem życia. Naprzeciw lękom odwaga stawiana, dar przebłagalny ofiarą dla bogów, niewielkie grody i duże grodziska rosną na wyspach, szuwarowych gąszczach. Podziw dziś budzą przemyślne konstrukcje. Drewno budulcem sporego nadbrzeża, mosty, platformy i inne pomosty. Zdumienie wielkie kunsztem dawnych twórców.
  4. @error_erros Ten rytuał faktycznie ma tendencję do zrywania masek i zasłon. Czary Zielonej wróżki wciąż oscylują wokół magii ognia, której, jak słusznie zauważyłeś: Pozdrawiam errorze :)
  5. corival

    Gra rymów

    Aktualnie lawiruje taki jeden w gęste knieje.
  6. @Waldemar_Talar_Talar Słusznie prawisz Waldemarze. Pozdrawiam :)
  7. @Nata_Kruk Słusznie czynisz motając smutki w cukrową watę. Trzeba chwytać radości i przyjemności... smutki mają tendencję do przypominania się same... Podoba mi się tekścik. Pozdrawiam :)
  8. @Sylwester_Lasota A tak, tak... to ów efekt inspiracji ;) Człowiek współczesny w leśnych ostępach... wybitnie nieprzystosowany :) Dziękuję, że zajrzałeś i podzieliłeś się intrygującym wierszem na kanwie... Pozdrawiam serdecznie :)
  9. @Sylwester_Lasota Cieszy mnie, że mój tekst Cię zainspirował. Popełniłeś bardzo udany wiersz o różnych odcieniach. Najpierw nastrojowy, później troszkę dowcipu, ale i napięcia, a na końcu wolta i niespodziewana puenta. Niezwykle mi się spodobał. Pozdrawiam serdecznie :)
  10. @Paryski zegar Najwyraźniej nawet w tej kwestii bywają rozmaite podejścia... Tak myślę, że to bardzo dobrze.
  11. @Monia Całkiem niezłe skojarzenie. Pozdrawiam serdecznie :) @Rafael Marius Niezwykle adekwatne jest to określenie... Pozdrawiam :)
  12. @violetta Bardzo kwietnie, miło i pachnąco się zrobiło. To dobry domek na upały... Pozdrawiam :)
  13. @Maciej_Jackiewicz Co za brutalne przebudzenie... a miało być tak pięknie. Popraw sobie same na samo. Pozdrawiam serdecznie :)
  14. @Waldemar_Talar_Talar Tak, ciszę już zahaczyłeś, ale jak widać masz jeszcze sporo na jej temat do powiedzenia. Pozdrawiam Waldemarze :)
  15. @Rolek Jutro jest zawsze zagadką. A tekst całkiem, całkiem. Pozdrawiam :)
  16. @kaarcikZgadzam się, że treść, nie stanowi dla Ciebie problemu, ale co do formy... Moim zdaniem mniej prozy, a więcej poezji. Przykładowo: Materac podpiera plecy, prześcieradło gryzie stopy, zbuntowane gardło dusi, cztery łapy grzeją nogi, chrapie niedoszły kochanek. A za oknem wzbiera szarość, wyostrza oczy i widok, czerwony pasek pickupa tak niczym american dream, chociaż jakość znacznie lepsza. Oczywiście to tylko moja próba, na podstawie tego, co jest w Twoim tekście, ale być może pomoże. Pozdrawiam :)
  17. @Tectosmith Bardzo dziękuję, cieszę się i również serdecznie pozdrawiam :)
  18. @Leszczym Zamieszanie jak sądzę ma wiele imion i w ten sposób patrząc każdy z nas na taki, czy też inny sposób zamieszanie wprowadza. Choćby próbując coś uporządkować. W końcu ktoś inny może mieć kompletnie inną wizję jak to w tym wypadku powinno się zrobić. Takie zamieszanie wyłazi z każdego z nas: w stronę bałaganu, albo i w stronę pedantyzmu. Spodobało mi się co piszesz. Pozdrawiam :)
  19. @Waldemar_Talar_Talar Idę myśleć , bo sporo podrzuciłeś "paliwa". Pozdrawiam :)
  20. @Paryski zegar To wydaje mi się istotą sztuki utrwalania. Kiedy znajdzie się już metodę, reszta jest łatwiejsza jak sądzę. Pozdrawiam :)
  21. @poezja.tanczy Zgrabnie przeszedłeś od zwierzątka do człowieka i współczesnego świata. Podziwiam. Pozdrawiam :)
  22. @iwonaroma Od siebie lepiej zbyt daleko nie odchodzić... ciało bez ducha obumiera. Dlatego rozumiem radość, że niezbyt daleko. Szybciej się wróci, będzie łatwiej. A z tym do siebie... chwilę potrwa zanim będzie to to samo ja... niemniej rzeczywiście warto szybciutko wracać. Tak mi się jakoś skojarzyło, kiedy zwróciłam uwagę na zwrot "od siebie". Pozdrawiam :)
  23. @duszka Doskonale Ci się kojarzy... pozostawiłam czytelnikom pewną wolność w interpretacji... Pozdrawiam :) @Rafael Marius Mediacja pomiędzy żyjącym, potrzebującym chwili na przemyślenie spraw człowiekiem, a doradcami (tutaj bóstwa, duchy przodków itp.) W zasadzie wiersz nawiązuje do mitologii słowiańskiej. Słowianie postrzegali las jako przestrzeń, gdzie mediuje się, czyli rozmawia, dyskutuje nawet i otrzymuje się radę, pomoc i spokój. "Lassa" znaczy tyle co ażur, sito, a to słowiańskie określenie lasu. Czyli tak właśnie w oczach dawnych Słowian las wyglądał. Pozdrawiam :)
  24. @Rafael Marius Na to raczej nie ma szansy. Dziś nie mam czasu, ale może w piątek dodam więcej. Pozdrawiam :)
  25. @Kamil OlszówkaDziękuję, że zajrzałeś i pozostawiłeś ślad. Pozdrawiam :) @cleanDziękuję za wizytę i cichy ślad. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...