corival

@tetu Wiersz zmuszający do myślenia. Podoba mi się sposób w jaki temat ujęłaś. Pozdrawiam :)

@MIROSŁAW C. Lekko przykurzone wspomnienia... skądś to znam... Pozdrawiam :)

@befana_di_campi Po przeczytaniu wiersza domyśliłam się, że chodzi o mityczne bliźnięta, ale wapień mnie trochę wyprowadził w pole... dopiero kiedy doczytałam w komentarzach resztę, pojęłam końcówkę. Ogólnie podoba mi się . Pozdrawiam :)

@Lidia Maria Concertina Niby oczywistości, ale podoba mi się ich ujęcie... Jakoś ciężko mi się myśli, ale mam nadzieję, że się wreszcie rozpędzę w komentarzach... Pozdrawiam :)

Pokłony biją gęstych trzcin tysiące, kiedy tną fale żagle białych skrzydeł. Dusza Apolla, czy ptak Afrodyty? Avonu? Może mantuańska dusza? Migoczą wody, odbijają obraz niemal bliźniaczy, na północnym niebie Krzyżem kreślony, Chmurę Gwiazd wyznacza, czarownym śpiewem wypełnia przestworza. Wyznacza szlaki płonącym ogonem, szlachetne światło pokazuje Drogę przez mleczną rzekę rozlaną po niebie. Płynie od wiosny po jesienną porę.

@Nata_Kruk Cieszy mnie, że zajrzałaś i doceniłaś. Odpowiadam co prawda z poślizgiem, ale... Pozdrawiam :)

@poezja.tanczy Cieszy mnie, że zerknąłeś. Pozdrawiam :)

@Stary_Kredens Biadolenie, owszem, ale dlaczego sobie czasem nie pozwolić na chwilę słabości? Różne obawy "czają się" w naszych sercach. Życiowy tekst. Pozdrawiam :)

Widzę monitor...

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldemarze i pozdrawiam :)

Za oknem Różanopalca rozsuwa zasłony. Schody wirują jak los. Ile zakrętów do końca? Korona Drzewa przesłania szczeble drabiny. Kolejny świadomy krok w rytualną podświadomość.

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo refleksyjnie Waldemarze... A tak, to chyba wielu by chciało. Nie dziwię się, że i Tobie przeszło przez głowę. Pozdrawiam :)

@Stary_Kredens Skądś to znam. Niby, jak już wyżej powiedziano, banał, ale promyki radości pozwalają jakoś slalomem między tymi ciągnąć wóz życia wciąż naprzód, zbierać doświadczenia i dzięki temu czasem unikać innych, podobnych. Pozdrawiam :)

@Łukasz Jasiński Co Ty tam za kalkę czytałeś... a techniczna była, czy może Małgorzata, co to w Warszawie mieszka. W końcu też Kalka ;) Pozdrawiam :) @Dagmara Gądek O tak... będę pracować... i dziękuję za doping. Pozdrawiam raz jeszcze :)

@Jacek_Suchowicz Tak to się może skończyć. Słuszny wniosek. A jak zielonych pól i łąk zabraknie, to na koniec Zeus też zginie, bo nie będzie nikogo, kto mógłby o nim pamiętać. Miło mi, że zajrzałeś. Pozdrawiam :)

@Łukasz Jasiński Miło, że zajrzałeś. Pozdrawiam :)

@Dagmara Gądek Troszkę zmieniłam, mam nadzieję, że na lepsze. Uznałam słuszność uwagi. Jeszcze raz pozdrawiam :)

@Dagmara Gądek Bardzo dziękuję za to, że zerknęłaś i za dobrą radę. Miło, że choć w części wierszyk przypadł Ci do gustu. Pozdrawiam :)

Aromat prowadzi, barwią zieleń gąszczu czerwone kropelki na obronnym krzewie. W chruśniaku wiersze jak świerszcze majowe wiatr unosi duszę kolce czasem drasną.

@iwonaroma Coś w tym jest, choć mimo wszystko trochę to dyskusyjne. Sam problem natomiast jest niewątpliwie istotny, dlatego podoba mi się, że go poruszyłaś. Pozdrawiam :)

@violetta Dziękuję, że zerknęłaś. Pozdrawiam :)

Z chlebowego łanu patrzą modre oczy, wdzięcznym pokłonem przyjmą muśnięcie Zefira. Groźny oddech Kajkiasa strachem je napawa. Centaurowej mądrości pełne po korzonki. Poświęcony wianuszek śle czerwcową magię na spichrzowe zasoby, goniąc głodną hordę.

impuls

@Nefretete Cieszy mnie, że odnalazłeś tu coś dla siebie. Pozdrawiam również :)

mózg