corival

@Olaf Gawryluk Wróciłam do tego wiersza i co widzę? Okropnie zaniedbany przeze mnie komentarz, za który po czasie, ale jednak... dziękuję. Pozdrawiam :)

@Wędrowiec.1984 Intrygująca rozmowa między dwoma, zdawałoby się raczej mało wymownymi odczuciami. Niezła fantazja. Pozdrawiam :)

@Marek.zak1 Niech autor nie będzie taki skromy, bo prawdę najpierw należy dostrzec, a nie każdy potrafi, a jeszcze inny nie chce ;)

@Marek.zak1 Doskonale powiedziane. Pozdrawiam :)

@Ewelina Cisza wewnętrzna jest bardzo cenna w naszym "hałaśliwym" i hałaśliwym świecie. Pięknie wyszło to w miniaturce. Pozdrawiam :)

@Kasia Koziorowska Mam nadzieję, że do czasu ostatnich rzeczy jeszcze daleko. Troszkę pojęłam, troszkę chyba nie bardzo, ale jak sądzę ogólny sens do mnie dotarł. Pozdrawiam :)

@eskaoer I kolejna zaskoczona, ale zgrabnie wyszło trzeba przyznać. Pozdrawiam :)

@Leszczym Tak, tak... morze metafor... podoba mi się. Pozdrawiam :)

@duszka Niezwykle istotny temat... wszyscy jesteśmy ludźmi, ale niektórych z nas różne koleje losu zepchnęły na margines. Nigdy nie wiemy dlaczego dana osoba znalazła się w tej, a nie innej sytuacji... Ładnie, w niewielu słowach, ale ładunek jest... Pozdrawiam :)

problem

@Elwira @Nata_Kruk @Rafael Marius Widzę, że chyba nikt nie wychwycił głównego wątku, więc dla jasności parę słów. W wierszu nawiązałam trochę do naszej dyskusji z @Wędrowiec.1984, a dotyczącej enklaw rozmaitych reliktów zwierzęcych, czy roślinnych. Rzecz dotyczy faktycznie istniejącej rasy koni, zamieszkujące w pełnej jezior i mokradeł delcie Rodanu. Jest to region nazywany Camargue, stąd też nazwa koni. Istnieje poparte dowodami przypuszczenie, że żyją one w tym regionie od co najmniej 15000 lat. Ich wizerunki widnieją na ścianach jaskiń na przykład Lascaux. Konie doskonale przystosowały się do niełatwych warunków egzystencji, ostrych mrozów, a latem upałów, ale przede wszystkim do podmokłego terenu, poprzez szerokie kopyta, którym nie szkodzi wszechobecna wilgoć. Maść mają siwą, są odważne i wytrzymałe, choć niewielkiego wzrostu. To może tyle. Mam nadzieję, że teraz będzie "jaśniej" w nadmorskiej mgle. @Elwira Cieszy mnie, że wiersz Cię zainteresował. Pozdrawiam :) @Rafael Marius Nie tylko było, ale i jest nadal. Miło mi, że czytałeś. Pozdrawiam :) @Nata_Kruk Oczywiście, że pozwolę. Dziękuję, że zajrzałaś. Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota Dziękuję, że poświęciłeś chwilkę temu tekstowi i pozostawiłeś ślad. Pozdrawiam :)

@Asia Rukmini Silne postanowienie korzystania z luksusu i radości... sama :) Żartobliwie, ale zgrabnie moim zdaniem. Pozdrawiam :)

Szum morza, gdzieś w oddali, siwe ucho strzyże. Cieplejszy, wiosenny powiew łagodzi lwie ryki. Puszcza już lodowy parkiet, zieleń znowu rośnie, z prawej, lewej jeziora, między nimi bagna. W niegościnnej krainie wśród mgieł tętent słychać, dyskretny, znów grząskim bagnem lekko chlupoczący, cichy szelest muskanych traw i nagle jak duchy powstałe z morskiej piany oraz mgielnych strzępków. Zwięzłe, choć niewielkie ciała, niosą tysiąclecia. Czy zeszły ze ściany Lascaux, by żyć w Camargue? Szerokim kopytem deptać grząskie, miękkie szlaki... czujne oko bada wokół, wciąż szuka natręta. Ciche parsknięcie i śmigło twardym, mokrym włosiem, słońce błysnęło w kroplach, zdobiąc biel klejnotem i mgła dopadła legendy na czterech kopytach, biel sierści, mgły i piany wód, przesiąkły w jedno.

@Waldemar_Talar_Talar Jestem zdania, że nie warto tracić czasu na rozmyślaniu nad kwestią przemijania życia. To jest fakt i dzieje się, czy będziemy się nad tym zastanawiać, czy też nie. Procesu nie zatrzymamy. Jak zawsze ważkie rozważania Waldemarze. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Z tym wezwaniem zgadzam się bez dwóch zdań. Pozdrawiam Waldemarze :)

@Sylwester_Lasota Wierszyk jest pouczający i nie tak znowu bez sensu jak autor próbuje deklarować. Sens jest w nim głęboki i lekkim żwirkiem posypany, żeby czytelnik jednak musiał troszkę, jeśli nie łopatą, to przynajmniej miotełką popracować. Spodobał mi się. Pozdrawiam :)

@ja_wochen Najwyraźniej jest to szczerość inaczej. Temat istotny, choć troszkę popracowałabym nad formą... Pozdrawiam :)

@poezja.tanczy Zmiana taktyki... niekiedy popłaca. Spodobała mi się w zabawny sposób zaprezentowana i w gruncie rzeczy pouczająca historyjka. Pozdrawiam :)

@JaKuba Z teorią się nie zgadzam, ale podoba mi się konsekwencja myśli, więc serduszko wiersz otrzymał. Pozdrawiam :)

@Elwira Dziękuję za miłe słowa, a co do drzew i ich wpływu na człowieka, zgadzam się w pełni. Oddziałują jak najbardziej. Pozdrawiam :) @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za czytanie Waldemarze. Pozdrawiam serdecznie :) @Rafael Marius Jak najbardziej jest to prawdą. Solidny znak graniczny ustawiony na kilkaset lat. Pozdrawiam :) @violetta To jeszcze trochę postoi Twoja grusza. Dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam :) @iwonaroma Dziękuję za odwiedziny i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :) @poezja.tanczy Dziękuję za wizytę i ślad. Pozdrawiam :) @TectosmithMiło mi, że poświęciłeś czas na zajrzenie do tego wiersza. Pozdrawiam :)

shoping

@Sylwester_Lasota Owszem, tacy też są, jednak stanowią jedynie cząstkę masy. Przynajmniej z tego, co obserwuję. Dziękuję za pozdrowienia i nawzajem :)

@Leszczym Budowanie związku to trudna, zawiła praca i świetnie to oddałeś. Końcówka zabójcza i się tu uśmiechnęłam... Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Święte słowa... polubić to, co jest nam dane... wtedy mniej nerwów, zazdrości i innych takich. Pozdrawiam Waldemarze :)