corival
-
Postów
4 811 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
19
Treść opublikowana przez corival
-
judoka
-
OloBolo, iwonaroma, Dag, dziękuję Wam za cichą wizytę. Pozdrawiam :)
-
zapaska
-
Alkamon miasto radości
corival odpowiedział(a) na Manuel del Kiro utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@Manuel del Kiro Bardzo interesujące opowiadanie, a w zasadzie jego początek. Zapowiada sie ciekawie na przyszłość. Pozdrawiam :) -
Drabble↔Stukałem w Niebo
corival odpowiedział(a) na Dekaos Dondi utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
@Dekaos Dondi Mnie skojarzył się Twój tekst z przemożnym pędem do odkrywania, zrozumienia, wytłumaczenia. Człowiek czasem zapomina, że na świecie bywają rzeczy, które nie śniły się nawet filozofom. Pozdrawiam :) -
rzeźba
-
sztuka
-
technika
-
mechanizm
-
@Anna_Sendor Człowiek współczesny. Wypisz, wymaluj on... Zgrabny wiersz. Pozdrawiam :)
-
termodynamika
-
@Pan Ropuch Głęboko się zamyśliłam... jak wymyślę, wrócę ;)
-
@GrumpyElf Dążenie do czegoś zawsze wymaga świadomego wysiłku. Dążmy więc :)
-
@GrumpyElf Żyć w zgodzie z samym sobą, to w dzisiejszym świecie luksus. Większość ludzi go nie ma :) Podziwiam i pozdrawiam :)
-
wiersze z cyklu ,,Parabole''
corival odpowiedział(a) na Wojciech Bielun utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Wojciech Bielun Bardzo... wymownie. Słowa mnie zalały, ale po paru czytaniach dotarło, że faktycznie każde źdźbło może pomóc znów wypłynąć. Pozdrawiam :) -
@23. Być może i nie nauczono, ale... zawsze można stać się poszukiwaczem :) Pozdrawiam :)
-
Podmuch znad morza ciężki od wilgoci, zmierza do miasta, energicznym dmuchem. Nagle przeszkoda... od gór się odbija, pnie na szczyty, zlewa stoki deszczem. Na żyzne równiny dociera wiew suchy, zgubił swoje brzemię wiaterek od morza. Swobodnie hula upity wolnością, sidła zastawiają przebiegłe istoty. Widok jest znajomy: rzędy konstrukcji zdobnych słonymi udźcami, wyznaczają sens zajęć. Wiatr w pięknych kajdanach z pewną dumą traktuje zadanie, muskając wiszące szeregi. Dzięki niemu powstaje przepięknie pachnąca, słynna od starożytności, szynka parmeńska
-
Inspiracją do wiersza jest kompozycja "Alegoria gramatyki" Laurenta do la Hyre z 1650 roku. Dama skupiona wielce, pokarm podaje z gracją i umiarem widocznymi w ruchach. Wyzwolona sztuka, nauki fundament, szukać sposobu na piękne mówienie. Poprawna mowa i pismo idzie z doświadczenia. Mistrzostwem tchnie przeszłość, teksty starożytnych. Pielęgnuj z troską umysły młode, świeże, dostarczaj pożywki uważnie, jak roślinom wody.
-
@Lahaj Słuszne spostrzeżenia... Pozdrawiam :)
-
nie mam głowy dla mojej umysłowej biedy
corival odpowiedział(a) na Pan Ropuch utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Pan Ropuch Tak, to interesujący wybuch nagłego altruizmu. Ciekawe co kryje się pod tą pozornie zwiewną i niepozornie mieniącą się woalką. Spostrzegawczy :) Spodobało mi się to spojrzenie. Pozdrawiam :) -
„Dla mojej dziewczyny”
corival odpowiedział(a) na Stracony utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Stracony Uroczy wiersz, taki z ogniem młodzieńczym :) Pozdrawiam :) -
przepastni mieszkańcy
corival odpowiedział(a) na Natuskaa utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Natuskaa Od wczoraj już kilkukrotnie przeczytałam Twój wiersz. Nic nie powiem, ale przemówił wielkim głosem... Pozdrawiam :) -
W cieniu oliwnego gaju
corival odpowiedział(a) na corival utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Stracony No właśnie. Odkryłeś coś, co miałam nadzieję przy okazji pokazać, więc może nie jest tak źle :) Dziękuję, że zerknąłeś. Pozdrawiam :) -
@GrumpyElf Wielkim smakoszem nie jestem, ale od czasu do czasu pochłonę. Mam nadzieję, że tym sposobem nie zasługuję na Twoją podejrzliwość :)
-
samograj