Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @Manuel del Kiro Bardzo interesujące opowiadanie, a w zasadzie jego początek. Zapowiada sie ciekawie na przyszłość. Pozdrawiam :)
  2. @Dekaos Dondi Mnie skojarzył się Twój tekst z przemożnym pędem do odkrywania, zrozumienia, wytłumaczenia. Człowiek czasem zapomina, że na świecie bywają rzeczy, które nie śniły się nawet filozofom. Pozdrawiam :)
  3. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    rzeźba
  4. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    sztuka
  5. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    technika
  6. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    mechanizm
  7. @Anna_Sendor Człowiek współczesny. Wypisz, wymaluj on... Zgrabny wiersz. Pozdrawiam :)
  8. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    termodynamika
  9. @Pan Ropuch Głęboko się zamyśliłam... jak wymyślę, wrócę ;)
  10. @GrumpyElf Dążenie do czegoś zawsze wymaga świadomego wysiłku. Dążmy więc :)
  11. @GrumpyElf Żyć w zgodzie z samym sobą, to w dzisiejszym świecie luksus. Większość ludzi go nie ma :) Podziwiam i pozdrawiam :)
  12. @Wojciech Bielun Bardzo... wymownie. Słowa mnie zalały, ale po paru czytaniach dotarło, że faktycznie każde źdźbło może pomóc znów wypłynąć. Pozdrawiam :)
  13. @23. Być może i nie nauczono, ale... zawsze można stać się poszukiwaczem :) Pozdrawiam :)
  14. Podmuch znad morza ciężki od wilgoci, zmierza do miasta, energicznym dmuchem. Nagle przeszkoda... od gór się odbija, pnie na szczyty, zlewa stoki deszczem. Na żyzne równiny dociera wiew suchy, zgubił swoje brzemię wiaterek od morza. Swobodnie hula upity wolnością, sidła zastawiają przebiegłe istoty. Widok jest znajomy: rzędy konstrukcji zdobnych słonymi udźcami, wyznaczają sens zajęć. Wiatr w pięknych kajdanach z pewną dumą traktuje zadanie, muskając wiszące szeregi. Dzięki niemu powstaje przepięknie pachnąca, słynna od starożytności, szynka parmeńska
  15. Inspiracją do wiersza jest kompozycja "Alegoria gramatyki" Laurenta do la Hyre z 1650 roku. Dama skupiona wielce, pokarm podaje z gracją i umiarem widocznymi w ruchach. Wyzwolona sztuka, nauki fundament, szukać sposobu na piękne mówienie. Poprawna mowa i pismo idzie z doświadczenia. Mistrzostwem tchnie przeszłość, teksty starożytnych. Pielęgnuj z troską umysły młode, świeże, dostarczaj pożywki uważnie, jak roślinom wody.
  16. @Lahaj Słuszne spostrzeżenia... Pozdrawiam :)
  17. @Pan Ropuch Tak, to interesujący wybuch nagłego altruizmu. Ciekawe co kryje się pod tą pozornie zwiewną i niepozornie mieniącą się woalką. Spostrzegawczy :) Spodobało mi się to spojrzenie. Pozdrawiam :)
  18. @Stracony Uroczy wiersz, taki z ogniem młodzieńczym :) Pozdrawiam :)
  19. @Natuskaa Od wczoraj już kilkukrotnie przeczytałam Twój wiersz. Nic nie powiem, ale przemówił wielkim głosem... Pozdrawiam :)
  20. @Stracony No właśnie. Odkryłeś coś, co miałam nadzieję przy okazji pokazać, więc może nie jest tak źle :) Dziękuję, że zerknąłeś. Pozdrawiam :)
  21. @GrumpyElf Wielkim smakoszem nie jestem, ale od czasu do czasu pochłonę. Mam nadzieję, że tym sposobem nie zasługuję na Twoją podejrzliwość :)
  22. corival

    Gra w skojarzenia. :)

    samograj
  23. @GrumpyElf Z tego co piszesz wynika, że trochę o czekoladzie wiesz. Wynika też, że prawdziwy z Ciebie smakosz... Zapachu prażonego ziarna kakaowca nie znam, ale domyślam się, że musi to być specyficzny, zapadający gdzieś tam w "pamięć węchową" aromat. Ja mam tak z zapachami cukrowni :) Dziękuję za czytanie i refleksję. Pozdrawiam :)
  24. corival

    Obaj bez tek

    @jan_komułzykant Lisek Chytrusek doprawdy ;) Spodobało mi się. Pozdrawiam :)
  25. @Stracony Każdy jest na swój sposób potrzebny. Sztuka w tym, żeby znaleźć/odkryć swoją "niszę ekologiczną". Kiedy się w niej umieścimy, odnajdziemy pasję i kierunek :) Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...