corival

Zastanawiałam się nad krótkim wyjaśnieniem, ale zrezygnowałam. Wydawało mi się, że wiersz jest czytelny. Chyba jednak nie bardzo, dlatego dodam: dotyczy wczesnośredniowiecznej symboliki i obyczajów dotyczących pochówku.

@huzarc@LeszczymDziękuję Wam za czytanie i pozostawiony ślad. Pozdrawiam :)

Wehikuł czasu niesie w inną rzeczywistość, baśniowe dziecko szczęścia. Skrzynia spływa z nurtem. Remusa z Romulusem legendarną rzeką szczelny kosz poniósł, od śmierci do życia. Skarb w kłodzie schowany, spichlerzowym sercu, przeniesiony w czasie, może życie uratuje. Ziarna zeń i nasiona doskonałe, świeże, wysiane niszczeją, gniją, by odżyć na nowo rośliną. Skrzynia osią świata, nawet drogą przejścia, uwalnia od obowiązków dla ludu i rodziny. Spichlerzem dla ciała, miód i mleko dla ducha, przejście ułatwi w nową rzeczywistość.

@[email protected] Ano można. Wzajemnie Grzegorzu uśmiechu :)

@[email protected] Dziękuję Grzegorzu za wizytę... kolonializm nigdy nie był przyjemną instytucją, ale niestety, istnieje. Co prawda akurat opisywanej wyspie i ptactwu to obojętne, no ale fakt jest faktem. Pozdrawiam Grzegorzu :)

kaczki

@[email protected] O wszystkim, to chyba jednak nie bardzo. Tak sobie przynajmniej myślę. Miłego dnia Grzegorzu.

@error_erros Akurat szarańcza pożre wszystko, kiedy spadnie w stadzie. Z drugiej strony, czego już nie opisano akurat tam, sama jest bardzo pożywna. Przez tysiąclecia, w różnych rejonach świata, na przykład duże owady stanowiły pokarm. To nic nowego. Jeśli mnie pamięć nie myli nawet dziś w Azji i na przykład w Meksyku jakieś chrząszcze parzy się wrzątkiem i zjada Podobno to przysmak... hmmm.... I to na rynku, więc nie tak daleko od tego ;) Tego akurat nie słyszałam :)

@Gosława Już to sobie wyobrażam. To co napiszę, to troszkę przekornie, a może i obrazoburczo ;) Nie, no... starożytni przodkowie by błogosławili ten atak, zebrali, dozbierali jeszcze, wrzucili do gara, dodali to i tamto i na takim białku pożywną zupę ugotowali ;) Jeszcze jakiś zysk by z tego był. Ech, niepraktyczni... Pozdrawiam :)

@[email protected] Dzielny poeta stchórzyć nie powinien... ładnie się składa w całość poetycka walka o odpowiedni temat, słowo... Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Nie mów... i tak wszystko jasne... Pozdrawiam :)

@Franek K Skompresowana wielka prawda :)

@error_erros Czyżby szeroko zakrojone przygotowania na koniec świata nie wypaliły? Podoba mi się. Pozdrawiam :)

@Noe woem Za przeproszeniem... a gdzie wiersz, bo to zdanie kompletnie go nie przypomina...?

@Arsis I nie taka samotna, bo w Archipelagu Crozeta, ale fakt faktem... bezludna. A fale huczą tam, huczą... to i owszem :)

@Henryk_Jakowiec Obiecuję dziś dochować przeogromnej tajemnicy, takiej głowy pozazdrościć, swojej nie będę ćwiczyć. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Potoczystość myśli, słowa, piwko ładnie wnet wyzwala, jaśniejsza jakby jest głowa, choć na rano trochę mała. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Nie dziwię się już zupełnie. Czas i na mnie, jutro praca. Myślenie włączyć jest w cenie, nie myślenie nie popłaca. Pozdrawiam :)

@dach Samozadowolenie jest ode mnie bardzo daleko. Chyba, że nie zrozumiałam intencji. Poruszam tematy, które wydają mi się ciekawe, albo zapomniane. Dużo przyrody w różnych odsłonach i minimum odczuć, uczuć... tego nie bardzo potrafię. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Wzniosę się więc na wyżyny swoich dzisiaj możliwości i uderzę troszkę w rymy, by rozruszać stare kości. Mego ojca powspominać mogę tylko, bowiem tata, lat już parę żyć nie żyje, odwiedzę go w ciągu lata. Pozdrawiam :)

@Henryk_Jakowiec Kufel widzę jest cacuszko i misternie wykonany. Z takiego sączyć piweczko i realizować plany. Pozdrawiam :)

@dach W swojej twórczości również czasem siegam po tematy niekonwencjonalne, więc tym bardziej doceniam. Pozdrawiam :)

@dach Interesująco udało Ci się oddać specyficzną tematykę i klimat. Przeczytałam z zajęciem. Pozdrawiam i szerokości :)

@Henryk_Jakowiec Jak zawsze świetnie i tematycznie... ja dziś bez polotu, więc prozą :) Pozdrawiam :)

@Klaudia Gasztold I do tego jeszcze nie w tym dziale...