Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

corival

Użytkownicy
  • Postów

    4 811
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    19

Treść opublikowana przez corival

  1. @VaruVaeriDziękuję za czytanie i ślad. Pozdrawiam :)
  2. @Michail W moich klimatach :) Pozdrawiam :)
  3. @opal Po kilku czytaniach rozjaśniło mi się w głowie i słowa wiersza przemówiły do mnie. Nie przepadam za aż takim minimalizmem słownym, ale jednak doceniam, kiedy ktoś (w tym wypadku Ty) w niewielu słowach skompresuje szeroką (głęboką?) treść. Pozdrawiam :)
  4. @Dach Wspaniale i ze sporym wdziękiem podkradałeś sobie zacne rzeczy. Spodobało mi się. Pozdrawiam :)
  5. @[email protected] I gdzie tu sprawiedliwość, no doprawdy, bierze litość dla własnego losu straszna. Zjem łyżeczkę i już ciasna garderoba prawie cała. Czujność jest tu doskonała. Zazdrosna :)
  6. @Jo Shakti Tak to już jest... gradacja łobuziaków u starszych pań bywa rozmaita ;) Spodobał mi się ten żartobliwy tekścik. Pozdrawiam :)
  7. @[email protected] Zazdrość bierze, gdy się słyszy taką oto deklarację. Człowiek tyle stara, dyszy, a on w genach ma tę rację. Muszę sobie wymienić geny ;) Odkłaniam się z miłym uśmiechem
  8. Owocem granatu karmisz piękna Pani, śliczny kwiat nadzieją wśród fal połyskuje, gdy proszą o nowe wierni ci poddani, dziewięciomiesięczny cud dziś już kiełkuje. Maleńki, niewidoczny, nieznany, a jednak argosowe oczy zwróć Pani na drobne, czekamy pomocy wielka i potężna, nieśmiertelnik zakwitł pod domem na dobre. Pośród blasku kroczy wierzchowiec królowej, dumnym krokiem, pysznie napuszone pióra, oczy płoną setne jak gwiazdy tęczowe, majestatycznego piękna mała góra. Dobra, czy zła wróżba we wszystkich jest znakach? Mądrość cnej bogini, ochrona, opieka... Ufność dla najstarszej jest olbrzymia taka, wolooka wesprze marnego człowieka.
  9. @[email protected] Kawusi nie słodzę wcale, więc intencji nie pojęłam, gorzkiej czekolady prawie nigdy do ust nie przyjęłam. Wzajemnie smacznego Grzegorzu.
  10. @Henryk_Jakowiec Cóż, mazidło "Ługa" w nazwie, miało być jak ten tam puder. Nie ta siła, mocy żadnej, elegancja psu na budę. Lepiej już Henryku zostań, przy własnym pudru wyborze, elegancja taki krochmal, glancowanie ubrań może. Pozdrawiam :)
  11. @[email protected] Gorzka czekolada zdrowsza chociaż przyznam, mniej smaczna. Pozdrawiam Grzegorzu :)
  12. @iwonaroma Zagubiona w słowach ;) Musiałabyś mnie ratować, szukać między wersami... to byłaby zabawa :)
  13. @iwonaroma Kielich kwiatu używa się oczywiście, ale nawet w tym wypadku kielich, a kielich. Kształty, struktura bywają rozmaite... Swoją drogą dobrnęłam do końca Twojego wiersza. Ładny opis i styl. Pozdrawiam :)
  14. @Henryk_Jakowiec I ten typ pudru również przedkładamy. Dawniej pościele, ręczniki, koszule, z gładzenia, usztywniania i ochrony znany dziś modne inne mazidła w ogóle. Pozdrawiam :)
  15. @iwonaroma Kielich nenufaru akurat, to cztery osłaniające pąk kwiatowy jakby łuski, które się później rozkładają w kwiat ;) Chyba nie o to Ci jednak chodziło :) Swoją drogą kielich, to nie od razu szampański. Ma całą gamę kształtów, ale za nic nie przypomina miski małej, ani dużej. No dobrze... zabieram moje uwagi w torbę i już nie marudzę. Pozdrawiam :)
  16. @iwonaroma Hmmm... moja dusza archeologa straciła wątek. Jak miseczka, to nie kielich :)
  17. @Waldemar_Talar_Talar Tak sobie myślę, że prawda jednak kłamać nie może. Skoro to parawan, to zasłona, maska, za którą zgrabnie ukrywa się fałsz. A fałsz, to z pewnością żadna prawda. Pozdrawiam :)
  18. @Jo Shakti Doskonale udało Ci się oddać kolejne fazy bólu po kimś, kto odszedł. Rozpacz i zamknięcie w sobie, wspomnienia, a w końcu coś w formie buntu, odreagowania. Aż wreszcie poszukiwanie spokoju, ukojenia w naturze. Bardzo mi się podoba... Pozdrawiam :)
  19. @[email protected] Póki płynie miłość widziana z oddali, z pewnością unosi się owa na fali. Oby się nie rozprysła na ziarenka piasku, trudno by było znaleźć ją wśród blasku. Piękny, wiele przekazujący wiersz. Pozdrawiam Grzegorzu :)
  20. @Henryk_Jakowiec Och, no doprawdy, pudrowe udry klasycznie babskie i tajemnicze. Tak sobie jednak myślę, że pudry podstawą wojny u puderniczek. Trochę się mało na tym wyznaję, kilogram "tynku" nie moja bajka, syndrom kłótnicy wszak rozpoznaję, a one wszystkie to ta mozaika. Pozdrawiam :)
  21. @Marek.zak1 Zgadzam się z bardzo przemyślaną myślą Mistrza :) Poezja istnieje od tysięcy lat i nic jej nie grozi. Pozdrawiam :)
  22. @GrumpyElf Ten fragment do mnie przemówił najwyraźniej. Zwłaszcza pierwszy wers wydał mi się ogromnie prawdziwy. Bardzo przemyślany i skondensowany do kilku słów wiersz. Pozdrawiam :)
  23. @Chawendyk Oczywiście masz rację. Wyzysk człowieka, to żaden wynalazek. Tak było przez całe stulecia. Podłoże kulturowe, podwaliny gospodarcze i polityczne były rozmaite oczywiście. Na ten temat można by pokaźny tekst napisać :) I zapomniałam znowu... dziękuję za czytanie i ustosunkowanie sie do tekstu. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...