GrumpyElf

Wzruszyłam się. Miłość ojca piękna jest.

Pyszny przekąs i tyle odniesień kulturowych, że z łatwością zanurzyłam się w tym bagienku (antyerotyku). Trafnie. Kurde, naprawdę trafnie. Trener personalny do poprawy kondycji zaczyna się w każdym z nas, na płaszczyźnie ogółu się tego nie doczekamy.

@Nata_Kruk Brzmi jak świadome oczekiwanie na metamorfozę i pozostaje tylko pytanie czy ona nadejdzie - wygląda na to, że tak skoro skrzydła podane do obandażowania. Jakie to ładne! "Wyplute wiersze" bardzo mnie rozbroiły; często przed napisaniem mówię, że muszę coś wypluć. Pozdrowienia

@Wędrowiec.1984 Najczęściej duzo prawdy w tym, że jutro tworzymy nieśmiało, za to przeszłości pozwalamy się wygodnie rozsiąść. Całe szczęście możemy odwrócić sami te proporcje. Czy długo trzeba ćwiczyć pisanie żeby takie sonety spod pióra wychodziły? Robi wrażenie :)

@beta_b ale świetne te kursywy :)

@error_erros Lepsze jest wrogiem dobrego. Ale jak już wiesz nie tylko ze snów, ze może być ktoś lepszy, to idź w cholerę :) Ciekawy punkt widzenia peela, który sprowokowany (niebezpiecznymi) pytaniami sam, wewnętrznie, ucieka nerwowo od odpowiedzi. Podoba mi się dyskusja pod tym wierszem, głosy z życia wzięte.

Nie taki zły ten szarak, jeśli świadom swego istnienia przez myśli. Wciąż jeszcze nie złapałam myśli przewodniej peela, ale ogólnie tekst sprowokował jakieś rozważania u mnie, a ja tak lubię. Pozdrawiam.

Całe szczęście wszyscy podlegamy tym samym słownikom. Nadałeś akcent dzisiejszemu dniowi, dziękuję :)

Ja też z tego klubu. Słońce w roli męskiej? Uległam takiemu wrażeniu :) Bardzo subtelnie, kobieco. Wszechświat prowadzi dialog, mógłby to być erotyk rodem z kosmosu.

Mucha siadła i przypomniała o fizyczności. Zawsze siadają gdzie nie trzeba. Pozdrawiam.

@emwoo Ale Ty to potrafisz... Podziwiam :) Pisz więcej tak, proszę. Czytając miałam odczucie jakby naprawdę stał przede mną ten skrzat i mi prawił. No i elfy w pierwszym wersie ;) Cudnie. Navigare necesse est, vivere non est necesse.

@error_erros To Ty potrafisz też tak? Aż mi się zakochać zechciało. Pięknie!

@Sekret Podoba mi się. Zgadzam się też z peelem co do rangi ironii. Pozdrawiam.

@Pan Ropuch Wszystkie mają jednak miękkie wnętrze, czyż to nie symboliczne? Bardzo dziękuję za to nobilitujące (na wyrost) określenie "pełnokrwisty". :)

@Pan Ropuch Spójrz, że nawet w tym porzekadle kobieta to emocje, mężczyzna to akcja. Tymczasem analiza wykazuje, że to kobiety przejmują akcję, a mężczyźni brną w okopy; częściowo opresjonowani i stłamszeni, ale częściej z terroru nowo poznanej wygody i niemocy, której nauczyli się poddawać. Zaburzone proporcje utrwalają się w paradygmat społeczny? Zgadzam się z wnioskiem osobistym Pana Ropucha - weźmy się wszyscy do roboty, a więcej ducha w ciele będzie.

@Waldemar_Talar_Talar Rzeczywiście nie musi, Waldemarze. I tego nam życzę. Pozdrawiam.

@Nata_Kruk Przyjmuję te miłe słowa z uśmiechem i dziękuję. Pozdrawiam.

@Pan Ropuch Bardzo ciekawie. Zacząłeś od deklaracji kim jest kochający mężczyzna i potem mi tego mężczyzny zabrakło, a to dlatego, że skupiłeś się o mówieniu o kobiecie, czyli wracamy do deklaracji "mężczyzna kochający kobietę to nie ten co o niej nieustannie mówi tylko ten co wiele dla niej robi". Gdzie tu jest mężczyzna, który kocha? W bardzo ciekawym tonie dokonałeś tego biegu w sztafecie, u boku skał i Tytanek (biorę z wypowiedzi powyżej), potem w miarę neutralnie i z przekąsem Greta (w końcu to jeszcze dziecko, więc peel w miarę delikatny). No i creme de la creme; zmieniłeś dyscyplinę na bieg przez płotki, gdzie liderką kobieta XXIw. Muszę przyznać, że się uśmiałam, to chyba nie do uniknienia czytając. Pozostaje jednak moje pytanie - jaki cel miała deklaracja? Bardzo cenię takie spojrzenia od horyzontu po obiekt, to wymaga mocnej głowy.

@emwoo Dziękuję, baśniopisarko. @error_erros Przyjmuję te słowa jako zobowiązanie na przyszłe wiersze, a puenta u Pana Ropucha to liga mi jeszcze bardzo daleka. Dziękuję :) @Radosław Dziękuję za czytanie i miło mi, że karmiłam przez chwilę Twoją wyobraźnię. :) @Leszczym Bardzo mi miło, że wpadłeś i przeczytałeś. Dziękuję :)

@iwonaroma Skojarzyło mi się z biernatkiem (hermit crab), który zawsze gotów do skrycia się w swojej muszli i przeczekania wszelkich burz. Kiedy czuje się dziarsko, potrafi opuścić kryjówkę i żyć innym życiem. Do kolejnej ucieczki. Podoba mi się. Pozdrawiam.

Teraz rozumiem Twój komentarz pod moim Kaktusem. Dziękować. Majsterszyk. Tak to Panie Ropuchu wykumkałeś, że innych żabom skarpety pospadały i nie będzie ampleksusu. A tak poważniej, podziwiam zamysł i ilość odniesień. Mądrość, talent i egzekucja najcelniejszego snajpera. Będę tu wracać.

@Marek.zak1 Dziękuję za czytanie, Marku. Te szczęśliwe potrafią pięknie zakwitnąć :) Wiesz, to tak jak w "Małym Księciu" : decyzja o oswojeniu niesie w sobie ryzyko łez. Często i tak warto :) @mmmarian Oby każdy mógł choć raz zakwitnąć. Dziękuję :)

@Henryk_Jakowiec Moje doświadczenie z bosmanami mówi, że treść jest oparta na faktach! Pozdrawiam :)

@emwoo Z przyjemnością! Zamierzam odkopywać codziennie po kroczku Ciebie.

@emwoo Bardzo :) Czułam, że Twoja wyobraźnia mocno naoliwiona, a moja nieco skrzeczy. Rozruszałaś mnie :)