kwintesencja

piękny :) szczęśliwy ten, kto codziennie ma do kogo i do czego wracać

@aff rozumiem Twój punkt widzenia i zgodze się, że wyszła ta strofa trochę bełkotliwie dziękuję za twoje spostrzeżenia :) To był bardzo sugestywny widok ;) Dziękuję Ci, dobra rada, ja absolutnie nie uważam, że to dobrze jak poezja jest niezrozumiała, wręcz przeciwnie, bede sie starać unikać niezamierzonych niejasności pozdrawiam Cię serdecznie :) Dokładnie tak :) pozdrawiam serdecznie

Moze dlatego, że przeciwieństwa się przyciągają? Zazdroszczę :) nadmiar energii to prawdziwy skarb! Ja mam ciągle niedobór, a im więcej pracy, tym jest on większy pozdrawiam serdecznie :)

Pozdrawiam i życzę dobrej nocy :)

On podąża za korowodem :) dziękuję za czytanie, pozdrawiam :)

@aff machina się podźwignęła a nie wzeszła gdy wzejdzie ( w domyśle słońce lub księżyc) - przynajmniej tak bylo w moim zamysle, bo słowo to zgodnie ze słownikowym znaczeniem odnosi się m.in. do ciał niebieskich brak interpunkcji jest po to by kazdy sobie ten sens modelował i rozumiał po swojemu, spotkałam się w poezji z o wiele bardzie zawoalowanymi znaczeniami, moje przy tym, to ledwie próby święto stagnacji - (ironicznie) celebrowanie swojego lenistwa, bierności, życiowego bezsensu, które może być kuszące i któremu bohater wiersza zupełnie ulega i daje się oczarować, ostatkiem sił za tym podąża

@Czarek Płatak dla mnie wstrząsające, lecz dobrze napisane pozdrawiam :)

Wiele ma do zrobienia zanim w końcu odpocznie… dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)

Dziękuję, każdy z nas się w tej walce mierzy… drogi do osiągnięcia pokoju nie znalazłam jeszcze pozdrawiam :D

Jest to przerażające i nieuchronne, ale pcha nas do przodu… dziękuję za czytanie :D

Dziękuję bardzo :)

Ja tak samo… walczę ze sobą i swoim lenistwem (przyznam, że z bardzo różnym skutkiem) dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)

Ja z dwojga złego chyba wolę już zawężoną perspektywę i poczucie jakiegokolwiek celu, to strasznie dręczy, ale przynajmniej oddziela od pustki :)

Dziękuję Ci bardzo, cieszę się, że się podoba, pozdrawiam :)

@Tectosmith jakkolwiek inspirujące są nasze rozmowy, to nie, nie jest to wiersz o Tobie :D wypłynął z mojej słabości dziękuję Ci za czytanie :)

Machina człowieka się dźwiga z popiołów Choć z trudem, ze szczękiem buntują się kości I szczerbią się zęby o krawędź padołu Gdy wzejdzie znów będzie gotowy do drogi Ze szczętem wciągnęło go święto stagnacji W swój barwny korowód mieniącej się zorzy Śmiertelnie strudzony podąża w ślad za nim Na piaskach Arkadii swe ciało położy

to dosyć rażąca rozbieżność odczuć, ale chyba takie są uroki poezji

Bardzo dobrze to zjawisko opisałeś Najsmutniejsze, że znam w prawdziwym życiu takie ludzkie podnóżki nieludzkich księżniczek

@Tectosmith jak miło w końcu zobaczyć tu jakiś Twój tekst :) ta szybka rotacja pór roku w tekście odpowiada temu, jak szybko mi zleciał ostatni rok kalendarzowy... tu wyczuwam jakiś powiew nadziei pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar piękny tekst, niestety zaklęcia nie znam… pozdrawiam :)

dokładnie tak :) pod powłoką pozorów wyłazi prawdziwa natura pozdrawiam serdecznie

Dziękuję bardzo :)

Czekam aż dni się wydłużą, póki co niezmiennie zaskakują mnie swoją puentą

Przepiękny utwór :) pozdrawiam

@Miriam uwielbiam słowo „maligna”, ma ogromny potencjał :)