kwintesencja

Dziękuję :) życzę Ci pięknych i spokojnych świąt :)

@Tectosmith nie pamiętam dokładnie czym ten tekst był dla dawnej mnie, dzisiaj dodaję go przez sentyment i skojarzenie z wielkanocą, pozdrawiam i dziękuję za komentarz

Leżała zmierzwiona rzeżucha W koszyku rąk jędrnym wieńcem Jednym pędem Zacieniła percepcję i usta I uschła Nigdy więcej poświęceń

@Tectosmith znów lieracko-fotograficzny dyptyk, ciekawa miniatura, ostatnio jakoś preferuję fotografię w bieli i czerni pozdrawiam

Przyznam szczerze, powstał 1,5 godziny przed czwartą, w oczekiwaniu na nią :) pozdrawiam serdecznie :)

Mi zwykle rano towarzyszy taki właśnie nastrój… dziękuję, cieszę się, żę Ci się podoba, pozdrawiam serdecznie :) @Łukasz Jasińskidziękuję za czytanie :)

@Rafael Marius bo mnie w ogóle dawno tu nie było ;) niech się już całkiem obudzi!

Gdybym tylko umiała, to sięgnęłabym po farby, ale słowa mi muszą wystarczyć i jak na razie i wystarczają :) pozdrawiam!

@corival skłania do refleksji nad toczącą się kołem historią :) świetny tekst, pozdrawiam :)

@Rafael Marius bardzo pięknie i wiosennie, pozdrawiam :)

@Krzysztof2022 czasem trudno trzymać się wytyczonej drogi… pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar pięknie napisane, pozdrawiam :)

Dziękuję! Niezwykle mi miło :) pozdrawiam Cię i życzę dobrego dnia :)

Rozumiem, bez wątpienia „schowane” to dokładniejszy rym do „ranem”, niż „utratne”, które z kolei jest rymem dokładnym do „zdatne”, w sumie nie było to intencjonalne z mojej strony a widzę, że niejako się te rymy dokładne okalają, ciekawe! Podoba mi się, że zaprowadziłeś sytuację w optymistyczne rejony Dziękuję za cenną wymianę myśli i pozdrawiam :)

O 4:00 nad ranem nie dziwi mnie, że głowa wciąż niezdatna do energicznych myśli. Pozdrawiam :) Dziękuję :) cieszę się, że wiersz Ci się spodobał :) o 4:00 rano wszystko dociera dwa razy wolniej… pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz okeej, dzięki za Twoje sugestię, ale zupełnie w moim odczuciu zmieniają wydźwięk wiersza Celowo powtórzyłam na końcu pierwszą linijkę, to „odchodzenie” jest w toku, tekst dotyczy tylko tej chwili odchodzenia i mówię to z perspektywy osoby, która zdecydowała się na „ucieczkę”, a nie osoby, która patrzy na to jak na fakt dokonany „Utratne”, może i archaizm, ale oznaczający m.in. rozrzutność i użyty tu nieprzypadkowo, te godziny dopadły „życiowych bankrutów”, którzy jeszcze dogorywają po wczorajszym… W poezji chyba wiele chwytów jest dozwolonych, analogicznie wyobrażam sobie w wierszu określenie: „godziny pijane”, w domyśle wiadomo, że to nie do nich się epitet odnosi, wydaje mi się więc, że leży to w granicach dopuszczalności… jeszcze pomyślę, czy coś bym tu zmieniła dziękuję za komentarz, sugestie i za czytanie, pozdrawiam serdecznie :)

@jan_komułzykant Dziękuję Ci bardzo za Twój komentarz :) serdecznie pozdrawiam :)

Ucieczka, to dla mnie ostateczność, kiedy nie da się przeczekać, czwarta nad ranem to dziwna pora, dzięki za komentarz i za czytanie, pozdrawiam

Odchodzę o czwartej nad ranem Aleją krokami nietkniętą Gdzieniegdzie godziny utratne W zmarniałych objęciach wciąż więdną Wciąż myśli do boju niezdatne W marazmie poczęły się pławić Nim stłamszą mnie dziennym hałasem Wprost w ciszę wyrywam się z klatki Odchodzę o czwartej nad ranem

@ja_wochen dziękuję za czytanie, pozdrawiam :)

@Leszczym bardzo bardzo bardzo bardzo bardzo dziękuję :) pozdrawiam Cię!

@Eleonora bardzo dziękuję, cieszę soę bardzo, dziękuję za serduszko i za komentarz, pozdrawiam serdecznie :)

@Dragaz Od razu pomyślałam o tej piosence pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar bardzo ciekawy koncept i dobra jego realizacja, podoba mi się, pozdrawiam :)

@ja_wochen jak pięknie to jest napisane! pozdrawiam :)