Magdalena

Palce snują się nadałam im ciężar odpowiedzi mają już za swoje Zachudy zrobił się lewy przekładam naszą obietnicę na prawą dłoń śmiejesz się że cię przyjełam? Tłumaczę: lewy mi schudł jutro jutro to uniosę.

Pewne słowa nie pasują całoś zgrabnie ci rujnują nie zadziwiaj się nie zadziwiaj nie jest to taki znowu kunszt nie dokładaj nie dokładaj miodu do mych ust

Robi się zbyt prywatnie, w parku na ławce srają gołębie "Prywatnie"- robi się zbyteczne bo na ławce w parku przecież srają gołębie podejrzenie urazy bywa zbyteczne bo na ławce w parku siada ktoś jeszcze

Cześć

Nie powiedziałam tego z kpiną

To jest ten sam Dawid zawsze.

Witam dodaną płaszczyznę z uśmiechem, pozdrawiam

Dziękuję

Teraz poważnie, chciałam efekt kobiety wyliczającej niby od nichcenia zalety. Zobacz I przeczytaj to z Twoimi poprawkami, to już jest wtedy inny wiersz. Pozdrawiam

no przecież wiem ; )

Powodzenia ; )

Reszta mi się właśnie w nim podoba dlatego z nim jestem.

Tak Dawid Anioła. Ciężko by było cudzym, dziękuję, pozdrawiam

Pochwaliłam tytuł amigo

Piękne kolory

Nie mogę czekać chcę już wiedzieć nie ogrzewa nic

Dziękuję Wiersz jest jaki chcesz Śmiało przeglądaj się

Nie obawiaj się nie jesteś moim ideałem masz dłonie jak Dawid to jest istotne no i plecy no może oczy i górna warga zwierzęcia czującego krew nie obawiaj się leż spokojnie

To takie trochę ma być, podkreślenie form których nas nauczono. Dziękuję za uwagi.

Autor ma kryzys z wyznaniem wiary. Chce wiedzieć że istnieje on sam. Dziękuję za pytania to znaczy że muszę jeszcze dużo pracować.

To ma odnosić do sformułowań typu: słabo mi się zrobiło, takie coś małego, niby nic a jednak mi się zrobiło. Pozdrawiam również

Mój czarodziej zrozumiał, pozdrawiam

ciekawy

Wybacz, tak widzę, pozdrawiam

Miły wierszyk, rozumiem że z autopsji