Marek.zak1

Fajny temat poruszyłeś i fajnie go opisałeś, począwszy od wczoraj, które są martwą teraźniejszością, aż po te chwile, które są już niczyje. No i forma sonetowa wysokiej próby, ale wiemy, że tak umiesz:). Pozdrawiam

Ładnie i prawdziwiej. Witaj na forum.

Słowa nic nie kosztują, stąd te wymiany. Pozdrawiam

Raz na jakiś czas sprzątam pobliski las. Nie mogę patrzeć na to. Głównie puszki i małpki. Pozdrawaim

W szkole miałeś na nią chęci, a gdy ciągle ciebie kręci, warto wspólnie powspominać gdzieś w hotelu z lampką wina.

Zgadzam się z puentą. Wiek plus za dużo za uszami, podobnie jak miał Juan Carlos w Hiszpanii. M

Uśmiechnięte łobuzy wchodzą i zostają, a inni, nawet bez butów, zastają zamknięte drzwi. Życie.

Musisz mnie wypisać z tej grupy:).

Głodni tęsknią za jedzeniem, co nie jest komfortowe, a ja nie jestem na szczęście głodny:)

@Leszczym A ja nie:)

@Czarek Płatak Jesteś naprawdę pewien, ze sarna nie ma świadomości? Masz wiedzę w temacie? Mój pies umierał na moich rękach i on patrząc na mnie, miał tę świadomość, więc sprawa jest co najmniej dyskusyjna. Pozdrawiam.

Ależ oczywiście, trzeba słuchać, ale w ważnych sprawach nie wolno się uchylać od odpowiedzialności i rzucać łaskawie: rób jak chcesz. Pozdrawiam i dzięki za inspirację.

Myślisz, że brak świadomości nieuchronności śmierci czyni ją szczęśliwszą? Skoro tak twierdzisz, może tak jest, ale może nie:). Pozdrawiam

Dla mnie raczej spełnienie niż wytchnienie, ale to detal. Tak czy inaczej życzę peelce udanego szukania:). M

Kiedyś napisałaś że przewodzić i prowadzić to trudna sztuka. Wreszcie napisałem o tym i dedykuję Ci mój dzisiejszy wiersz:). Dzięki i pozdrawiam.

-Mistrzu, co najtrudniejsze, by miłość przetrwała? -Miłować i przewodzić, to sztuka niemała. Masz prawo z przewodzenia zawsze zrezygnować, tylko czy wtedy żona będzie cię szanować? Inspiracja Iwonaroma -

Ale tylko wtedy, gdy pisze o sobie, bo są przecież niedaleko bolesne sprawy, niekoniecznie z nim związane. Pozdrawiam

@[email protected] Dzięki za wyjaśnienie, ale jak napisałem, każdy ma inaczej. Pozdrawiam

Z czasem tak się dzieje. To obrona systemu nerwowego przed inwazją złych wiadomości. Pozdrawiam

Podoba mi się koncepcja i wykonanie. Czy za zasłoną, to nie wiem, może za pomocą., ale każdy ma inaczej. Pozdrawiam

@Leszczym Dramat malarzy, że po "Szale" Podkowińskiego, już niczego ponad w tej dyscyplinie nie ma. Pozdrawiam

@Czarek Płatak Przemyślałem to raz jeszcze, bo temat ciekawy i gdy mnie pytają, co robię, to wymieniam główną czynność, jem, pracuję, śpię, czytam gram w coś, myślę, itp, natomiast nie wymieniam tego , że oddycham. trawię i właśnie na coś czekam, a przecież te trzy ostatnie też robię a la long. Nigdy nie odpowiem , że czekam, bo nie jest to czynność, jakiej przypisuję jakąkolwiek uwagę, a wpisuje się raczej w przepływ czasu, coś było, jest i będzie. Tak więc mam w myślach harmonogram najbliższej i dalszej przyszłości, staram sią nią sterować, a przeważnie do niej pragmatycznie dostosować, natomiast czekanie, jako główna czynność, oznacza dla mnie wyłączenie się z aktywności, co jest mi obce.. Nawet więc jak czekam na coś, tak naprawdę coś robię, o czymś myślę, tworzę, sprzątam itp.. Odniósł się do tego w podobnym duchu S. Beckett w "Czekaniu na Godota". Pozdrawiam.

@Czarek Płatak Chyba inaczej rozumiemy słowo "czekanie", bo dla mnie to "tęsknię za / do" co ma się stać / zjawić i źle mi bez tego, tak więc jeśli czekam na tramwaj i coś jednocześnie czytam, czy rozmawiam, to nie traktuję tego jako głównego składnika życia w tym momencie. W przeciwnym wypadku życie to jedno wielkie czekanie, a chyba, dla mnie przynajmniej, tak nie jest.

Długo na swą szansę czeka, jest w pobliżu, nie narzeka, kiedy inni ją zawiodą, może spotkać się z nagrodą. Sprawa nie jest oczywista, czy po latach z niej skorzysta.