marekg

Na kamiennych schodach czarny kot oparty wąsem o Koloseum rozłożone niczym dziurawa muszla pod rzymskim niebem skropione rdzą czasu uśpione. Zmarszczki murów leniwie tworzą obraz przemijania odbity w kocim spojrzeniu jak w bezmiarze wieczności

z butelką pragnień przez wodospad pociąg w oddali zbliża się przez telefon owinięci w słowa zbiegamy w dół a jednak warto było powiedzieć ostatnie ja w dworcowej poczekalni zastrzelono ostatnich wędrowców ich grzechem były marzenia niezgodne z wyrokiem sądu Slash z gitarą przechadza się po peronach tu bilet w jedna stronę oddadzą za prawo do aborcji i kroplę matczynego mleka

w słodyczy herbacianej zima dzwoni mrozem na modlitwę sobotnią Hospodi pomiłuj w klasztornych ścianach ikony czytają wiersze samotnym by odkryli świat na nowo zagubionym ku przestrodze w gromadce poszarzałych łabędzi idziemy zamarzniętą rzeką na drugą stronę na chwilę ogrzać się młodością w ciszy ulic kocie łapki uciekają do nieba na mlecznej drodze memłają różowe języczki

otarłaś się o promień słońca niekoniecznie dziś trzeba czekać na zagubione chmury przed nami ten sam widok w kolorze ogórkowego soku tak czasem mdli gdy motyle kiełkują na łące a Ty zerkasz na pustostan chwili nie masz chęci na popołudniową drzemkę czy to w niemym kinie czy na dłoni wielkoluda wystarczy pepsi z górą oderwanego lodu i zatoniemy w kroplach chaosu taki tęczowy drink z mokrym parasolem i nie zawracaj sobie głowy wiatrem on zmienia twarz zabiera słowa otwiera drzwi za którymi nie ma już nikogo