tetu

Podobnie jak Maria. Powinieneś nad tym wierszem popracować, bo w takiej postaci to nie jest dobry wiersz. Druga strofa fatalna, czwarta mnie rozbawiła (przepraszam) piąta same dopełniaczówki. Poza tym powtórzenia, inwersje, nawet archaizm się zaplątał. Tekst do przemyślenia, pozdrawiam.

Bardzo lubię limeryki. W tym przypadku brak samogłoski w nazwie miasta jest atutem. Fajny i zmyślny:) Pozdrawiam.

Fajnie nazwane, myślniaturka:) Tak, w pełni oddaje charakter:) Niewiele treści, a zastanawia, pozdrawiam.

No przecież:) ajm sory droga Kobro:)

Off course:) pozdrówka.

Ja też nie jestem żadną literatką i myślę kochana, że nie o to tu chodzi;) Fajnie znać opinie innych, a ja cenię każdą i zawsze staram się przemyśleć rady. Jeśli chodzi o nazwę preparatu to jest zbyt długa i skomplikowana, nie pasuje mi tutaj, dlatego też uogólniłam. Niech się tekst odleży, zobaczymy:)

No;) Chociaż Ty jeden jej pożałowałeś:)

Spoko;) ale czy to nie byłoby zbyt dopowiedziane? aby na pewno konieczne? ale fajnie znać punkty widzenia:D Deonix jeszcze raz dziękuję.

Jeszcze raz podziękował za analizę. Bo wiecie peelka ma takie światłobójcze myśli. Rozpuszcza se prochy w osiemdziesięcioprocentowej śliwowicy, wariatka:P

Dzięki Kobra, cieszę się:)

Ale oczywiście, że nie mam Ci za złe:) Lubię mądre i merytoryczne komentarze. I wierz mi, że długo się zastanawiałam nad zapijaniem prochami, a w pierwszej odsłonie nawet było zabijanie:) ale pomyslałam że zapijanie może pozostać, bowiem prochy to nie tylko stan stały, możesz je także rozpuścić w wodzie, dlatego zdecydowałam zostawić jak jest, ale bardzo dziękuję za wnikliwe czytanie, przemyślę jeszcze, pozdrawiam.

Nie mylisz się, pierwsza i myślę, że nie ostatnia:)

Szczerze mówiąc na początku odczytałam tę miniaturkę podobnie jak Kobra. W granicach humoru. Jak to można się pomylić:D Potem zaczęłam dedukować;) Solidna broń, wytrzymała i niepodrabialna. Przed agresją należy się dobrze zabezpieczyć, bo w dzisiejszych czasach jest jej coraz więcej. Zastanowiło mnie jedno. Czy ta agresja drzemie w peelce i podmiot chce się obronić sam przed sobą, czy pierścionek jako tarcza ma za zadanie osłaniać peelkę przed czynnikami zewnętrznymi? A może jedno i drugie? ;) Krótko, ale skłonił do przemyśleń, pozdrawiam autorkę.

to wraca coraz częściej dlatego zamykam okna i oczy dogaszam w nich chwile kiedy słońce wypalało dziury w zamyśleniach wpadaliśmy wtedy jak śliwki w inną przestrzeń i było światłoczule nie boję się zmian choć cierpię na chroniczny ból głowy nie da się zostawić w chmurach dlatego sztywno trzymam wszystkie ponadczasowe wybuchy mroczki i migotania zapijam rozpuszczonymi prochami osiemdziesiąt procent nadziei na lepsze dopóki znów nie zapalisz światła w moich oczach bledną nasze rysy uczę się formułować czerń jestem wrażliwa na światłokształt

Klimatyczny wierszyk. Wesołych Świąt.

Taa. Zeszroni, trzyma i puścić nie chce. Bardzo dziękuję za komentarz i poświęcony czas. Pozdrawiam świątecznie.

Chociaż tyle:) miło mi bardzo. Pozdrawiam świątecznie.

Ale że autorce czegoś brakuje? Hm. Wszystko ma:P No dobra, żartowałam:D Tak czy inaczej zaintrygowałaś Iw:) Dzięki za podobanie. Wesołych Świąt.

Luule, to dużo jak na tę chwilę;) Dziękuję i pozdrawiam.

U peelki w grudniu pogoda zawsze ta sama:) Dzięki serdeczne za zajrzenie Deonix, pozdrawiam.

Ta rwąca na pół rzeka, bardzo:) Pozdrawiam świątecznie.

Okazjonalny wiersz, ładny. Zdrowych, spokojnych świąt.

grudzień śnieży we mnie czernią zamiast rodzić Boga rozchodzi się w szwach obrasta igłami wolałabym przespać wszystkie obumarłe miejsca śnieg przepuścić przez skórę nie widzieć więcej drzew ciężkich od puchu i wisielców od północy mgła otwiera mnie na imiona znów wchodzę w ciało kwadrat skrzyżowanych rąk jestem uwięzioną kroplą wieczną zmarzliną

To i ja dołożę swoje trzy grosiki;) Dla mnie też drugie, bo jest takie nieoczywiste, pobudza wyobraźnię. Pozdrawiam świątecznie.