iwonaroma

potrzebowałby butów z grubą podeszwą i wysoką cholewką a anioł po staremu bosy w dodatku peeling'ują mu pięty nic, tylko latać

dzięki duszko :) subtelniejemy z wiekiem... choć są wyjątki ;), które krew zalewa ;) zdrówka

dzięki, też zdrówka I.

mocne i przemawiające drugie że aż wg mnie można spokojnie wyrzucić zdrówka

alpejskiej bym wyrzuciła nadmiar ale żeby określić, może - tej róży ?

Jestem za uwagą duszki. Współczuć - to przeżyć dokładnie to samo. Nie zawsze przeżywamy to samo, co widzimy, choć łzy biegną nam po policzkach. Natomiast uważność rozszerza wszystko. Wszystko.

co przy urodzeniu tylko bledszym subtelniejszym

carry godne :)

zazdroszczę :)

właśnie, gdzie granica między ratowaniem człowieka, a porzucaniem człowieka na rzecz maszyny....

:) dziękuję

zgoda, zdrówka (przekonała mnie ta żywica ;))

Deo, dla mnie osobiście możesz się rozpisywać :) Dzięki za wnikliwe uwagi. No cóż, egocentryzm podobno przychylny artystom, ale ja go u Ciebie nie widzę, co nie znaczy, że nie piszesz artystycznych wierszy! :) Współczucie to sprawa, która nie należy się wszystkim, ot, co. Nie ma sensu rzucać pereł przed wieprze (z całym szacunkiem dla wieprzy! :)), bo nie docenią, zeżrą, przetrawią i wydalą nie zauważając w ogóle, z czym miały do czynienia ;) No chyba, że jakiś wieprz doznał olśnienia, co jest wcale nie niemożliwe. Co do uczenia maszyn współczucia...bardzo trudna sprawa... choć przyznam, że ja miałam empatyczne porozumienie z moim samochodem (już wykorkował staruszek... :(((( ) Jednak nasze relacje były odpowiednio zhierarchizowane: to ja prowadziłam :) Jestem zdania, że powinna zostać zachowana odpowiednia gradacja, niech człowiek pozostanie człowiekiem a nie maszyną. zdrówka też niemechaniczne :)) I.

oto pytanie ;)

Dokładnie :) jak to adekwatnie ująłeś - prostolinijność :) Zdrówka też i dzięki za umieszczenie mego tworu na ślicznej kartce z zeszytu! :) z marginesem! :) (zawsze warto zostawić sobie margines na to i na owo ;))

Zgadza się :) zeszyty są, i to w bogatszej ofercie niż kiedyś :) może moje obawy są takie, jak malarzy w momencie wprowadzenia (się) do naszego życia fotografii... :) mimo tych obaw malarstwo ma się dobrze do dziś :) Z drugiej strony jednak piórami prawdziwymi już nie piszemy.... Ja również piszę wiersze na karteluszkach różnych, nie potrafię tak od razu na klawiaturkę ;) dzięki temu wykorzystuję moje kochane pióro wieczne, bo tak... to tylko by mi zostało składanie podpisów w bankach ;) a i to zaniknie po upowszechnieniu się podpisów elektronicznych.... W wierszu chodziło mi też o pozorną szybkość i łatwość wszystkiego - clik… i już ;) ale czy to oznacza lepiej?... Niedawno bardzo modne i popularne były kursy szybkiego czytania... ale... czy można np. szczycić się szybkim czytaniem wierszy? Również pozdrawiam P.S. Też nie wrzucam wierszy na pendrive'a, w końcu od czego jest pamięć poezji.org ;)

Joachimowi dzięki za serce

i trzeba im stawić odpór :) ! mają nam służyć, a nie nami rządzić

warto to pióro i notes zachować :) choć komórka też przydatna, takie czasy ….

dzięki :) zdrówka też

Dzięki Justyś. Piękne to były czasy - bo staranność była większa, teraz szybkość ma większe znaczenie :( zdrówka

no tak, klawiatura wymusza inne sprawności, a człowiek się dostosowuje ….

:) zdrówka

a jednak tęsknię za zeszytem w kratkę w linie czystym

z lustrem zawsze ciekawie :) a czy czcionka nie mogłaby być ciut większa, by ócz nie nadwyrężać ? :)