iwonaroma

Rozumiem, że nie masz sztywnych poglądów :) (asekuracyjnie wpierw zapisałam o skrystalizowaniu ;)) i jesteś w stanie deczko je zmienić, jeśli interlokutor w dyskusji coś przemyci do Twego serduszka :) Bądź po prostu poszerzą Ci się horyzonty, gdy wprawdzie nadal nie zgadzasz się z poglądami interlokutora po całości jednak stwierdzisz (być może ze smutkiem), że i tacy osobnicy bywają ... (jak na ten przykład mocny w gębie janstodwudziestydrugi :))

To fakt, tylko czasem się zastanawiam, po co dyskutować, jeśli obie strony mają odmienne, skrystalizowane poglądy... No chyba, że dla zabawy :)

Zdrówka też

Ale ta Śmierć kulturalna :) puszcza przodem :) wiersz nietuzinkowy

Lepiej być wierszem niż dyskutantem :)

Jestem za :)

:) również dobrej nocy

Pustka nie jest zła :) Pełnia wszelakich potencjalności ;)

;) dzięki ------ i dla Sylwestra podziękowania za serce

Aniu :)

;)

nie jest gorszy od źródła choć nieco, nieco słabszy i księżyc cudem zwłaszcza w welonie

Ładne zakończenie - wysnuwanie wniosków albo...bajek - to zawsze wybór. Ale flażki - przednie :) Pozdrowienia

to prawda :) piękna prawda...

Piękny, klimatyczny (jesienny!) wiersz. Szczególnie podoba mi się początek, wejście: jesienne serpentynysrebrne nitkihuśtawki ........ :)

---- I Frankowi - za serce podziękowania :)

Masz rację z tym ą ę. Teraz to widzĘ. Na swoje usprawiedliwienie dodam, że ę jest tylko jedno! :) Coś spróbuję przeredagować, bo fakt - może drażnić. Dzięki za dostrzeżenie mojej tożsamości płciowej ;) a że wyobraźni nie uruchomiło, to muszę się z tym pogodzić :) zdrówka też ------------------------- Dzięki Silver za serce!

dzięki :) Co do sinusoidy, to się zgadzam, jednak warto ją postawić do pionu ;) wówczas: teza (miłość) i antyteza (cierpienie) daje w wyniku syntezę -- miłość wyższego rzędu. W dół sytuacja ma się odwrotnie, tzn. cierpienie przeważa i w konsekwencji następuje nie synteza ale analiza - rozpad. Nie miałam tego całego teoretyzowania na myśli pisząc wiersz! :) ale dziś "przez przypadek" czytałam fragment z Osho o dialektyce i tak mi zapasowało do interpretacji tego, co napisałam ;) Ale faktem jest, gdy miłość pozna cierpienie (np. gdy bardzo zachoruje nam kochana osoba) to kochamy jeszcze więcej! Z drugiej strony, np. podczas wojny - cierpienie się panoszy i rozprzestrzenia...

;) no tak...

Wg mnie nie jest zbyt skomplikowany. Wystarczy przeciętna inteligencja (szeroko rozumiana:)) tj.od 75 w skali W. No i oczywiście odrobina dobrej woli, zaangażowania tudzież poświęcenia nieco czasu na początku- przy zakładaniu konta i pierwszym rozeznaniu. Ale to chyba normalne? A jak się czegoś nie wie bądź nie rozumie to zawsze można zapytać a nie mydlić się i pienić :)

Ok Marlett, odpowiem tam, choć tu chodziło mi o wyśmianie postawy Grzegorza, który czepia się, byle się czepiać :)

Dzięki Waldku za serce

Dzięki :) P.S. Już martwiłam się, że tak długo Cię nie ma, ale wiadomo, wakacje, wojaże... Serdecznie pozdrawiam również :)

Jestem niepocieszona....:( Chciałam odpowiedzieć Kotu Grzegorzowi do poniższego tematu - a Admin go zamknął!! W związku z tym jestem zmuszona rozpocząć nowy wątek, by stwierdzić autorytatywnie, że: grzegorzowi gorzej :) jakiś czarny kot przemknął mu przez nasz portal ;) Ale na poważnie, jak niskiej inteligencji trzeba być (och, grzegorzu...), by nie móc sobie poradzić (przynajmniej w przeciętnym stopniu) z używaniem portalu poezja.org. Ja jestem raczej niska (we wszelkich możliwych obszarach :)) i jakoś sobie radzę :) Pozdrowienia dla radzących sobie (nawet tylko jako tako :)) a dla reszty... pocieszenie: głowa do góry! a nuż się uda przy kolejnym podejściu :)

Jest jest :) ulatuje od miejsca ZWIĄZANIA z cierpieniem, ale nie znika (nie może, a zresztą - nie chce :)). Z drugiej strony - uważam, że miłość, która nie zazna choćby krzty cierpienia jest jakby niepełna...Stąd potrzeba złączenia, nawet z czymś niekoniecznie korzystnym. Zdrówka też