iwonaroma

Trudno radować się i świętować na komendę a tak to czasem jest, że wcale nam nie do śmiechu. Słodkich snów i dosiego 2020!

Baśniowo :) szkoda tylko, że tych zasp nie ma (no, choćby paru delikatnych śnieżynek :)), ale i tak są Święta! Odwzajemniam życzenia :)

w domu choinka, stół, biały obrus i Ty gwiazda na niebie

----- Dzięki za serca dla Lily i Niewygodnej, pozdrawiam

Słusznie rozgraniczyłeś cierpienie od cierpiętnictwa. Dobrze, że jest takie rozróżnienie językowe, choć ci, którzy cięrpiętnictwo uprawiają tak tego nie nazwą ;) Tak :), dzięki Wiesz, rzeczywiście ofiary przemocy mają tendencję do zamykania się. Może to niepopularne co powiem, ale często (no, może czasami) czują się współwinne. Były nierzadko w silnych, pozytywnych relacjach z oprawcą więc są zdezorientowane, jak do tego w ogóle mogło dojść. Muszą (nie lubię tego słowa, ale tak, muszą) zrzucić z siebie winę i wówczas będą mogły się otworzyć oraz uspokoić. Jest na to wiele sposobów, psychologicznych, religijnych, duchowych. To nie jest sytuacja bez wyjścia. Co do uwag Twoich formalnych to zgadzam się, tytuł mógłby być pierwszym wersem, ale już tak zostawię z uwagi na wielość komentarzy. Pozdrowienia

Dzięki Niewygodna :)

Fakt, nie każdy potrafi.

Ha, ha :) nie wzięłam pod uwagę mijania się z prawdą :) a to przecież najistotniejsze... Z nią przecież nie powinno się mijać :) tylko stanąć na przeciw i spojrzeć głęboko w oczy... Ale o tym politycy nie pamiętają, fakt.

W Święta i politycy śpiewają jak należy :)

to mało pięknie się mijać oto wyzwanie

Dzięki Landrynowi za głos

A mnie się zdaje, że kto przeżył wielkie cierpienie (zadane przez innych) i je przetransformował - ten nie ma natłoku i gonitwy myśli, a zamiast pustki doświadcza błogiej ciszy. Inaczej ma się z tymi, którzy cierpienie zadawali - oj... ci już nie zasną. @jan_komułzykant Janku :)

Dzięki Joachimowi za głos

Z pierwszym zdaniem Twojej wypowiedzi zgadzam się w 100%. Ale przecież z mojego wiersza nie wynika, by samemu sobie zadawać cierpienie. To uważam za głupotę, grzech. Przed innymi też należy się bronić. Ale są sytuacje, gdy się jest spętanym, chorym, słabym - i nie potrafimy się bronić po prostu. I doznajemy cierpienia. Tym należy nogi z dupy powywyrywać :) Fakt, mam tendencję do uogólniania.

Magdaleno :) Tyś dla mnie za bardzo poetyczna, żebym ja mogła Cię zrozumieć :)

Obrazowo :) Może jedynie usunęlabym "nocy" pod koniec wiersza, bo to właściwie wiadomo, czyje to namowy :) pozdrowienia

Młody żołnierz - tak. Bardzo młody (a i tacy się zdarzają, może nawet do matki?). Ale stary, doświadczony wg mnie tęskni już gdzie indziej (gdzie te ramiona też są, ale między innymi :)). No ale przecież nie będziemy spierać się na Święta.

Właśnie. Dlatego nam, ludziom potrzebne są kontrasty.

Jaś w opałach ;) To prawda, o czym piszesz, ale jak by dokonać syntezy (Małgosia z danej ojczyzny oraz z Bogiem :)) to nie byłoby konfliktu :) Zaskakująca zbieżność inicjałów w nick'u... pozdrowienia

Wiesz, to skomplikowane. Upodla tych, co jeszcze muszą coś przeżyć? Czegoś doświadczyć? Sami byli nie w porządku wobec innych? Czegoś za mocno, za kurczowo się trzymają? Jeszcze można by dywagować ;) Dzięki za serce dla tych, co się nie dają upodlić :) Nic nie namieszałaś, to pewnie usterka w technicznej stronie. Również Spokojnych Świąt :) Dzięki dla bety, MałejAgi i Tomka za serca. Radosnych Świąt :)

Dzięki Tomku. Miłość zwycięży nienawiść :)

Dzięki Waldemarze, również spokojnej nocki. Podziękowania dla łucji za serce.

;) Mega :)

temu łagodnieje głos cieplejsze wypowiada słowa dotyk jego miękki jest, nieagresywny a spojrzenie miłujące... teraz rozumiem

:))) Nie lekceważmy niczego, bo może okazać się, że to najbardziej pomocna nam rzecz/sprawa, wręcz nadrzędna! ;) w określonych okolicznościach :) super wierszyk