iwonaroma

dzięki Marku :)

długo ;) dzięki Trafnie Aniu. Dzięki i również pozdrawiam. :)

wierzę w nią rozsypując słowa zsuwają się z palców piach pył pył podnosi się wiatr fale zaszumiały potem ciszej ciszej dawno nie płakałam łzy jak kryształki lodu dzwonią mi po policzkach w łódkach dłoni szaleją w moich włosach zamykam oczy słońce i tak mnie przeniknie nie muszę patrzeć by widzieć ciało wyprężam łuk elastyczny elektryczny ekstatyczny wróciłam "Zważ podróżniku, bo nie znajdziesz drogi a jedynie ślady wiatru na morzu" Antonio Machado

;)

Można byłoby pomyśleć, że to wiersz soft, ale zwymiotowanie duszy określa jednak ciężar gatunkowy wiersza. Nuda kojarzy mi się też ze schematem, wdrukiem (od poczęcia), wciąż powtarzającym i powtarzającym się - kiedy istnieje wielka potrzeba, by się z twego wyzwolić. Pozdrowienia

miewa piękną twarz i to jest właśnie największa jej brzydota

No tak, w sumie tak. Choć wydawało mi się, że ukazanie paradoksem może tu coś wyjaśnić. jest, jest :) ouh yes... 8fun, mam problem ze słowem musi... ;) Natomiast ze słowem wie już nie :) " Prawdziwy mistrz to taki który wie, kiedy opuścić ucznia. " - dokładnie zdrówka też ;)

Dzięki Aniu za wsparcie, bo już mogłabym pomyśleć, że coś ze mną jest nie halo ;) Zdaję sobie sprawę, że nie jestem jakąś super uzdolnioną poetką jednak uważam, że mam coś do przekazania (zresztą jak wszyscy tu wklejający). Nie aspiruję do uznania jednak do słuchania - tak. Kto ma uszy niechaj słucha ;) Oj... żeby to znowu nie było źle odebrane ;) zdrówka

Tak, to prawda, bo przecież nie chodzi o to, by być w chory sposób nakręconym lub tkwić w maraźmie ale cieszyć się zarówno aktywnością jak i pasywnością - ale jednak - bez obsesji :), która jest po prostu niszcząca.

;)

Trudno, również pozdrawiam. P.S. Jednak dodam gwoli wyjaśnienia. Nie chodzi mi o to, że mistrz nie powinien istnieć. Prawdziwy mistrz zostawia ucznia, kiedy on staje się dojrzały. W tym sensie "przestaje istnieć". Wieczne przywiązanie do mistrza nie pozwala uczniowi samodzielnie stanąć na nogi.

Oh, Bożeno, jakie wielkie słowa... pogrążenie, dobitnie, brak szacunku...a może to Ty nie masz szacunku dla piszących inaczej niż w tradycyjny, rymowany sposób? Przecież to tylko (a może aż) zabawa... Masz coś przeciwko zabawie? Nie lubisz, kiedy inni się cieszą? Jeśli przekroczę jakieś normy, które tu obowiązują admin mnie po prostu wyrzuci :) (Gdybyś Ty była tu adminem już dawno by mnie tu nie było...;))

;) dzięki

:) Mozaikę jednak lepiej się czyta :) zdecydowanie :) Co do treści, to tak, wieczny dylemat między aktywnością a pasywnością...

fakt :)

wżyciupotrzebnesąprzerwytakiejaknaprzykładsamotnośćanawetśmierćbojeśliniepozwalasznanietotwojeżyciezamieniasięwkoszmarnieustającyjazgothałasniedowytrzymanianawetzwykłesłowaoraznajpiękniejszepoetyckiesłowapotrzebująprzerwbymócjecisząpojedynczościąotulić a wówczas stają się zrozumiałe

nie może bezkarnie podskakiwać na chodniku dłubać w nosie rozebrać się do naga tylko dziecko wariat i zakochany ze wzajemnością może naprawdę wszystko

jest wtedy kiedy go nie ma

Nie, nie dzieli się swoim szczęściem, tylko swoim sadyzmem. W jaki sposób? Że często mamy ochotę taką osobę ukatrupić :) (Przynajmniej ja ;)) Co do tego bibliotekarza to moim zdaniem zbyt łatwo zrzucamy winę na chorobę w przypadku ciężkich przestępstw. Ja to rozumiem, bo uznanie takiego człowieka za zdrowego a "tylko" za sadystę obraża nasz gatunek ludzki, że tacy ludzie też są. A są - np. działający też w systemach obozów koncentracyjnych. Więc system czy poza - to nie gra roli, oceniam człowieka zawsze indywidualne, wg mnie nie może on się schować za system (bo np.mi kazali ;), bo dali mi zły przykład, bo mnie indoktrynowali itp.itd.) bądź zwalenia winy na chorobę (oj, musiałem, bo jestem chory.., mam słabą psychikę etc. itd..). Kara śmierci jest absurdem wg bo wyzwala się taką osobę od cierpienia, które powinna przeżyć. Fajnie, że tylko rozmawiamy, a nie lejemy się po głowach ;)) i_nka

Janku, podskórnie czuję, o co Ci chodzi - system zabija a nie ponosi odpowiedzialności. Jednak bycie w systemie czy poza nim nie może, nie powinno decydować o naszych wyborach - krokach... Tischner był w systemie i czynił dobro, ten cały bibliotekarz co oskórkował i uciął głowę nauczycielce bo chciał być wolny - zbadać granice swojej wolności - działał jak najzupełniej indywidualnie, poza systemem. Nie chcę bronić systemu, bo i tak na pewnym etapie rozwoju trzeba wyjść ponad system ale nie można go deprecejonować wg mnie "po całości". Naprawdę wielu ludzi go potrzebuje, jeszcze nie potrafią żyć indywidualnie. Wg mnie wartościowe rzeczy rozsiane są zarówno w systemie jak i poza nim, dokładnie tak samo rzeczy złe. Trzeba być więc bardzo uważnym i wybierać zgodnie z własnym sumieniem. A i tak dopiero "po owocach", po doświadczeniu - poznamy, co było dobre a co tylko pozornie dobre (czyli złe). Co do Leca - uważam geniusz :) ale że Ty akurat takie wybrałeś aforyzmy to mnie nawet i nie dziwi ;) (Tylko się nie obraź :)) zdrówka też

Dzięki :) fajnego dnia

:)

stagnacja? ale czy to dobrze...

Ale jaja :) odnoszę się tylko do tytułu, bo resztę słabo kumam ;) Idealna kwestia w tym tytule - czczenie czy posiadanie... samo czczenie czy posiadanie by czcić - a może tylko posiadać .... idealnie byłoby czcić bez posiadania, ale kto to potrafi... ;) pozdrawiam

Janku, bardzo Cię lubię, ale nie bądź tendencyjny. Może i religie (jako zastarzały system) czynią wiele zła, ale tak zwana wolność - czyli wyskakiwanie do góry jednostkowych bez związku egoistycznych główek - to jest niby dobre? Możesz być w religii, możesz być poza - to naprawdę nieistotne. Ważne, co Ty - indywidualnie - masz do zaoferowania "reszcie tego świata". Wiem i odczuwam, że więcej dobrego niż złego :) Może i wśród religijnych znajdzie się taki, choć oczywiście, pewności nie ma ;) Zdrówka