iwonaroma

:) ;) Dzięki :)

odpocznę dziś przy Twoim wierszu od pędu nowoczesności odpocznę w Twoim ogrodzie (Emily Dickinson)

Racja, przekonałaś mnie. Dzięki :) Również zdrówka ;) już nie ma znaku zapytania. A że czarno - biało... to taka wiersza uroda ;) Również pozdrowienia

Bardzo oryginalnie :)

Jest klimat. Wg mnie tematyka jak najbardziej poetycka - :)) droga, tęsknota. A nawet ten ciężar :);) Ostatnio "przez przypadek" oglądałam program o Iwonie Blecharczyk. Piękna blondynka (a jednak wyedukowana :) - po studiach) za kierownicą wielkogabarytowej ciężarowki. Cały świat, nawet droga lodowa w Kanadzie... Opowiadała o swojej pracy z natchnieniem godnym poetki :) Pozdrawiam

:) Dzięki, również pozdrawiam @Leszczym @Sennek podziękowania

rozsiani gdzieniegdzie po przysiółkach wioskach miasteczkach w wielkich miastach jest ich jak na lekarstwo ale tonizują są lekarstwem

Dobre :)

No właśnie :) Dzięki

@Franek K :) dzięki

Wahałam się, czy wpisywać co myślę. Bo wiersz zapisany świetnie, ale to u Ciebie norma. Jednak w treści wyczuwam pewną tęsknotę za młodością? Ja uważam, że jeśli młodość była pełna takich iluzji i mrzonek - to dobrze, że minęła, że nas takich już nie ma. Ważne, co zrobimy z naszą dorosłością. Jakkolwiek - wiersz do zapamiętania i przemyślenia. Pozdrawiam :)

Tak... I później taki człowiek buntuje się i wybucha. I mówimy... jaka zła ta młodzież, niewychowana ;) Dzięki i pa :)

na młodego człowieka by być kimś w świecie znaczków znaków znaczeń

:) Również miłego

Tak, w zewnętrznych warstwach siebie można się oszukiwać, błądzić, dać się zmanipulować etc. Ale w centrum można być tylko prawdziwym :) Stąd warto dążyć do scentrowania :) Fajny, mądry tekst

:D wyczuwam grubą ironię ale w przypadku Twojej osoby to już się przyzwyczaiłam :) :) oczywiście, podziękowanie ciału się należy :) Co do 'z wysokości' to jednak świadomość ponad ciałem. Dzięki za głos i koment :) Odmienność zdań jest piękna :) (o ile nie prowadzi do rękoczynów ;)) Również zdrówka

@Radosław :) podziękowania

:) czyli taki galimatias stworzyłam? :) No nie było to moim zamiarem, wydawalo mi się że ten krwiobieg i ta harówka prawie non stop będzie wystarczającym tropem, no ale wyszło jak wyszło ;) Ja tu się zwracam z podziękowaniem do mojego ciałka fizycznego, z którym trzeba będzie się kiedyś rozstać... Dzięki za wpis @huzarc @Leszczym @MxMxM dzięki za głosy :)

I wiersze czasem się nie ostaną przed zawirowaniem tego świata... Fajny pomysł :)

Super

:) hmmm.... jak różnie (i fajnie!) można czytać... :) na razie nie będę zjaśniać, może ktoś wpadnie na trop... Swoją drogą ja też mam różne skojarzenia przy czytaniu wierszy gdy potem okazuje się, że piszący nie o tym... To chyba Ty gdzieś pisałeś, że 50% odczytu to są nasze osobiste doświadczenia? Takie swoiste nakładki :) Dzięki i również pozdrawiam :) Jeszcze inaczej! :) Nie, to nie modlitwa, raczej podziękowanie. Choć jest chyba kategoria modlitwy - dziękczynna? Dzięki, również zdrówka

:) @Michał_78 dzięki za podobanie :) choć prawdę mówiąc nie miałam na myśli drugiego człowieka pisząc ten wiersz... Ale jak widać, różnie można odczytać :) Również pozdrawiam @Ilona Rutkowska :)@Sylwester_Lasota :) Podziękowania

kiedyś trzeba będzie się rozstać podziwiam zachód słońca a ty ciężko pracujesz krew obieg pulsowanie napinanie bez ustanku rozkoszuję się zapachem róży a ty cierpisz bolisz wśród chwil uniesienia tak rzadkich słucham szumu fal morskich a ty krew obieg pulsowanie napinanie bez ustanku muskam skórę dziecka a ty cierpisz bolisz wśród chwil uniesienia tak rzadkich bez ciebie to wszystko czego tu doświadczam byłoby niedostępne schylam się w podzięce czy już? rozchodzę się po kościach bo jestem tu króciutko zawitałam w gości

Fajne. Ale brajlem chyba z małej litery. Jako rodzaj zapisu, a nie Pan o tym nazwisku.

Poetycko, kobieco, różanie :)