WarszawiAnka

@Deonix_ : Dziękuję za Twój głos. :)

Nie wyjaśni ekspert, nie powie amator: czy to jeszcze zegar, czy już wentylator?

Chyba się zbytnio pospieszyłaś :) Chodziło mi o to, że "ogród złudzeń" (sam w sobie bardzo ciekawy) wymaga jakiejś bardziej wyrafinowanej kontynuacji, przynajmniej ja odczułam niedosyt... :) "Myją" może być, ale ja bym wstawiła "pieszczą" (aby zachować czułą wymowę).

W liczbie mnogiej dlatego, że, jak sądzę, większość tu obecnych zgodzi się ze mną, że następowanie po sobie kolejnych pór roku jest nieuchronne. Chociaż niektórzy twierdzą, że tylko dwie rzeczy są pewne: śmierć - i podatki. :) Pozdrawiam

Czasem wiersz powstaje szybko i od razu wszystko gra. Innym razem niektóre fragmenty wymagają cierpliwego wygładzania... A czasem mamy tylko pół wiersza - a drugie pół czeka nawet przez kilka lat... Mam obecnie kilka rozpoczętych wierszy - i każdy czeka na uzupełnienie... :)))

@evicca : Dziękuję :)

Nie ma pośpiechu... :)

Mario, wszystkie trzy ciekawe, plastyczne i, jak sądzę, mieszczą się w konwencji. Dla mnie, trzeci - bez zastrzeżeń. Do dwóch pierwszych mam następujące uwagi: 1) uatrakcyjniłabym trzeci wers ("ogród złudzeń" bardzo mi się podoba - ale i zobowiązuje. :)) 2) słowo "tulą" nie pasuje mi znaczeniowo do całokształtu . Wiem, "licentia poetica", ale... Może "pieszczą", "głaszczą", albo coś w tym rodzaju? Pozdrawiam i czekam na następne :)

Ciekawa historia i ładnie opowiedziana. Wiersz bardzo dobrze się czyta, tym bardziej, że nie wiadomo, ku czemu zmierza... :) Szczęśliwy finał pokrzepia czytelnika. Mam tylko małą uwagę: w ostatnim wersie czwartej zwrotki wyrównałabym liczbę sylab, bo wszędzie indziej jest równiutko. A co do snów i antycznych inspiracji - dawno temu śniło mi się, że brałam udział w antycznej uczcie, którą wydawał Horacy dla swoich przyjaciół. To było niezwykłe doświadczenie. :) Zbyt mało jednak po tylu latach pamiętam, by napisać o tym wiersz... :))) Pozdrawiam i życzę kolejnych fantastycznych snów! :)

Smutne, ale prawdziwe. :(

Pełen lekkości. :) Pozdrawiam

"...nowe/ całoroczne niespełnienie..." brzmi bardzo pesymistycznie. A przecież w dużym stopniu sami wpływamy na to, co nas spotyka. Może zamiast "spełnienia marzeń" należałoby życzyć "spełniania marzeń"? Pozdrawiam i życzę lepszego roku

"...zapewniam, że tak będzie..." A my Ci wierzymy. :) Na szczęście teraz idzie ku wiośnie. :))) Pozdrawiam

Wiersz pełen uczucia, ale zgadzam się po części z @Justyna Adamczewska : nie wystarczy, by ktoś "tylko był", aby nas uszczęśliwić. Brak równowagi - to zły pomysł... Pozdrawiam

Zgadzam się i pozdrawiam. :)

@iwonaroma : Dziękuję za Twój głos, :)

:)

... i jeszcze raz. :)

@Justyna Adamczewska : ... i jeszcze raz. :)

Dobrze Peelkę rozumiem. :))) Wiersz dobrze się czyta, jednak ma kilka zastrzeżeń: 1) zamieniłabym wyraz "nachalnie" na "natrętnie" lub "natarczywie" (przy zmianie rytmu). 2) wyrównałabym rytm tak, by wersy miały jednolity układ. Pozdrawiam sylwestrowo i życzę wielu szczęśliwych pocałunków w Nowym Roku! :)))

Trochę tu rezygnacji, trochę rozgoryczenia... Ja też, podobnie jak Peelka, mam zarówno doświadczenie balowej zabawy do białego rana jak i refleksji w domowym zaciszu. Myślę, że potrzebujemy jednego i drugiego. A co przyniesie Nowy Rok? On przyniesie to, na co nie mamy wpływu, ale i my wniesiemy weń owoce naszych działań... Pozdrawiam sylwestrowo :)

Piękny i podnoszący na duchu wiersz. Na przewodników trzeba jednak uważać, bo ufając im nie dostrzegamy, jak nas prowadzą w złym kierunku... Uwiera mnie trochę fraza "przesiadując w zakamarkach sumienia". Może: "nawiedzając zakamarki sumienia"? Albo: "zaglądając w zakamarki sumienia? Pozdrawiam sylwestrowo. :)

Cukierek się rozpłynie i szybko smak przeminie; życzenia rozebrzmiały: oby się nam spełniały! :)

@Justyna Adamczewska : Dziękuję! :)

Dobranoc - i udanego Sylwestra! :)