Wojciech Bieluń -Targosz

cieszę się że z uznaniem przeczytałaś wiersz. Dziekuję

podoba mi się klimat tej nocy. Pozdrawiam

dziękuję że przeczytałaś. Pozdrawiam

duszka - staram się prowokować , bo to jest akcją zaczepną do myślenia. Dziękuję. Pozdrawiam

dziękuję, że przeczytałeś a druga część zdania do przemyślenia.Ciekawość. Pozdrawiam

może gdybym zagrał w grę czyje na wierzchu szedł drogą tylko w jednym kierunku łatwo sprzedawał cudze grzechy lub szukał wskazówek jak żyć przy drzwiach otwartych mógłbym świat poukładać inaczej choć wiem że jutro nikomu nie obiecane prawda - jak brzmi to idiotycznie

uchylam drzwi pamięci odkrywam zapomniany pakt przymierze niepowrotnych zdarzeń nazwisk twarzy werbuję pokusę do zadawania pytań do szukania podobieństwa w toni wyobraźni wtedy pragnę jednego umysł niech się stanie tarczą nie rwącą strugą czasu wchodzę w spełnienie / choć niewielu jest takich/ do którego zostałem wezwany z wolą trwania przy swoim i ciągle nie mogę znaleźć sposobu na roztargnienie rozwiewające niezapisane kartki

ja zacząłem od pierwszego i nabiegałem ok 3: 40. A tak ogólnie przebiegłem ok. 50, i trzy setki. Pozdrawiam

zajrzałem i przeczytałem - były maratończyk

dziękuję za komentarz. Pozdrawiam

odszedłem trochę od moich wierszy o istnieniu, nieistnieniu i prawdach oczywistych. Pozdrawiam

jestem tak doskonały że aż obojętny jestem prawdą nie własnego sumienia jestem ciszą nocą i świtem co wstaje przede mną powietrzem świadkiem niepogody dobą zadługą odchodzącym w cień wspomnieniem jestem też rosą do spijania spowiednikiem grzeszników wydeptaną ścieżką jestem cząsteczką i pyłem tyle

to nie chodzi o jakąś adresatkę, tylko mój sobowtór umiejscowiony w innej przestrzeni. Pozdrawiam

gdyby było nam pisane już by się stało przejście do świata identycznego - mój odpowiednik byliśmy na listach mówiły o tym w przestrzeni duchy powietrza ognia i ziemi czekaliśmy chwili przenosiliśmy plany na płótno rozciągniętego nieba gotowi iść w bezmiar drogi zanurzając stopy w nie wiadomo dokąd na własne ryzyko w tym samym czasie z tych samych powodów

przyłączam się do wszystkich pozytywnych komentarzy. Pozdrawiam

miło się czyta, lekka muza nie wagi ciężkiej. Pozdrawiam

może nie warto kruszyć kopii.

Może masz trochę racji, ale chodziło mi o to - kim byłeś przed podróżą, kim teraz na miejscu, ani kiedyś żyli gdzieś , teraz są tylko numerami. Pozdrawiam

dziękuję za przeczytanie wiersza. Pozdrawiam

o zwykłym zapomnianym bez żadnej sławy więźniu

dzięki. Pozdrawiam

to o moim ojca - nie film

ledwie dotknięty kolorem życia wjechałeś wagonem zagłady wprost do babilonu trzeciego nieba kim jesteś - byłeś kim są oni - ci przyodziani w numery zapędzony w róg szaleństwa oznaczony nosiciel kary a w porze ,, lunchu" kiedy modlitwy potraciły moce rysowałeś wykradzionym ołówkiem portrety - płacili kromką chleba

czytając ten wiersz zastanawiam się gdzie jestem. Pozdrawiam

przeczytałem z zainteresowaniem. Pozdrawiam