Tomasz Kucina

Tak nieładnie o sobie piszesz. Poetka? To zbyt banalne słowo. Wolę np. poetessa, to brzmi mi zdecydowanie lepiej i komponuje idealnie ;)

Taki "koperkowy" róż jest ciut obciachowy. Cały tekst to kicz w pewnym sensie, to kolor wpasowany w klimat utworu. Poza tym w wierszu wszystkie kolory mają negatywny odcień, i mieszczą się w kolorystycznym pastiszu i w nawiązaniu do przekoloryzowanego życia. Może być też znaczenie semantyczne: koperkowy - koperczaki - umizgi - zaloty - rzeczy ulotne. Znaczenie koloru dowolne, od percepcji czytelnika. Koperkowy róż - jest też kolorem "brudnym", ogólnie nie lubię go.

Ogólnie uwielbiam starszych ludzi, chyba że reprezentują upierdliwy poziom dyskusji. Starsi ludzie są bardzo ważni i mądrzy, jesteśmy z ich genu, oraz młodsze pokolenia, zwłaszcza młodzież ostatnio docenia nestorów, ten poziom relacji pokoleniowej uległ zdecydowanej poprawie. A tetrycy zawsze się trafią. Pan Aleksander, nasz dyskutant nie należy do grona ludzi starszych, bo pisał że Metalliki podsłuchuje sobie nawet, ale jest pewnie w wieku odpowiedzialnym, a kulturę dyskusji ma wzorową. Typowy przykład mądrości i sumienności. W ostatnim zdaniu chyba się lekko zapętliłaś w analizie ;))

Dzisiaj powstał ten tekst. Więc premiera bezwzględna. Czytałem na głos - brzmi poprawnie i w metrum i rymie, poza tym wszystko na "g", niech sobie stoi na stronie. Pewnie coś tam poprawię, z czasem. Nie chwal, krytykuj! ;P

dziś żartobliwy tautogram biurowy na literkę "g". graphics CC0 gamonizer gbur (z) gazerni głaska gachów (z) gangsta głoski gość gospody gul gorzelni gęba gładka - gryps gazdowski gonzo grzywa gieroj gniady grabić gałganiarzy - głupców gorzką Gośką gardzą gady galanteria grzdyli - gzubów gafy gody (i) gadana garby genem (z) galapagos gęba gałgan - głos gardlany (w) getry (w) gacie galimatias! gębuj! - genez grębkiej gdery giaurów gnozę graką glajchaj gmeraj (z) gwintów głód giwery górnolotnyś gangster - gałgan gdyż gardłują glutenowcy gospodarzy grunt gna (w) gliny goździkowej główka gości (w) globulkowej garści (z) gin'em grzechotników gaz (z) gorzały grzebieniaste gzi gruczoły gad gadowi grozi (z) gały galeriański glejt gnykowy grupa grozi - gnu gazeli gęgów gifów gestów gagów gargulcowych gargameli grono gamoniowych gaduł grafomanów geriatrycznych gruboskórnie (gdzież?) gustownie grzybiejacą guzdraninę (w) gumofilcach – gnaj! (w) garownie! Gośko! (z) gwiazdozbioru głoski... --

Kamo... tu kodu nie ma. To bardzo prosty i linearny tekst. Nie wybiega szczególnie w procesy naduczynnej dedukcji. Jest ludzko cielesny. Co mam ci tłumaczyć? Techniki "odczynione"? ;) Powstrzymam się jednak - od tego. Uruchom wyobraźnię, na pewno uzyskasz jakieś subiektywne wyobrażenie tego tekstu. Ten drugi wiersz, do pana Aleksandra jest opisem Tolkienowskiego Rohanu (Śródziemia) a konkretniej magicznej systematyzacji flory z jego futurystycznej sagi. To z kolei bardzo ułożony tekst. Symbelmyne prawdopodobnie i słusznie Aleksander powiązał z kwiatami Tolkienowskiego Eldorasu. Aleksander wie o co mi chodzi. W pierwszym wierszu (głównym) sama nazwa nawiązuje do "niezapominajki", w charakterze - niezapomnianego wrażenia o którym opowiada podmiot liryczny. Więcej nic nie da się dopowiedzieć, bo nie ma potrzeby ;D

To fakt. To tekst jakby bardziej "dyskotekowy". Lecz ja lubię taki właśnie styl u siebie. Nie zawsze bywam poprawnym romantykiem, statystycznie faceci tak mają, muszą sarknąć sobie stylowo po boku, ten akurat utworek jest kupą śmiechu, lżejszy sort lirycznego wykalibrowania ;D Koperkowy róż? Tu niżej: ;P

Ta Laura Mvula jest genialna. Wpisuję tę artystkę do mojego repertuaru częstszego odsłuchu. Uczynił mi pan wieczór panie Aleksandrze. To jest jazz afromentalny. stylistycznie przypomina mi słynną Skin - Deborah Anne Dyer. Kiedyś jako dzieciak słuchałem Skunk Anansie bo tak nazywała się ta kapela i też są z Wielkiej Brytanii, ale grają ostrego rocka a nie ułożony jazz. Tu niżej wrzucam link do piosenki Skunka. Piosenka opowiada o zawodzie w pierwotnej fascynacji dziewczyny nad kochankiem - miał być spełnieniem jej marzeń supermenem, nawet Bogiem a sprawił zawód, piosenka o zatraceniu w miłości i wyuzdanej cielesności.. Dość traumatyczne to teksty. Może trochę za ostre na pańskie wysublimowane ucho.

Mam się uczyć jazzu? Ok. Przypiąłem do kafelka stronkę u siebie. Słucham jazzu, nie tylko punka, new metalu i amerykańskiego grunge'u głównie z Seattle. Z artystów zagranicznych lubię posłuchać okołojazzowych ikon, głównie to Amy Winehouse, Katie Melua, z klasyki oczywiście Franka Sinatry, L. Armstronga … czasem, … a z polskich jazzowych wykonawców klasykę wolę, starszy szlif, z pokolenia dziadków, rodziców: Hanna Banaszak (W moim magicznym domu). Grażyna Łobaszewska (Świat nas uczy pogody), Krzysztof Komeda (niezapomniany motyw z "Dziecka Rosemary" siedzi w uchu), Ula Dudziak - pani BÓSTWO! (Papaya), pan Michał Urbaniak, Stańko, cała twórczość okołojazzowa Haliny Frąckowiak, Mietek Szcześniak i Lora Szafran, no przecież Andrzej Zaucha to też wchodził w jazz. O właśnie Stanisław Sojka - WSZYSTKO! , Jan Wróblewski - Ptaszyn. Mamy perły nie z tej ziemi. To nie żaden "koperkowy róż" ;P. , raczej KOLOR BEZ ATU - TRUMF! Z młodzieży... Karolina Czarnecka, jej kultowa (hera, koka, hasz, LSD), ...i Darek Dobroszczyk.

Dość despotycznych środków ekspresji użyłem w tekście. Żywię nadzieję, że piszesz szczerze? Bo tekst na serio ma bawić, choć zawiera elementy kąśliwe. Emigracyjny pastisz. No ale, sam przyznaj, z czego my tu mamy się pośmiać?, w obliczu tej obecnej sytuacji na świecie? Tekst to ludzka próba odreagowania na sytuację. Bo zmobilizowanym w kontaktach bezpośrednich - moim skromnym zdaniem należy być. Możesz mieć oczywiście inne zdanie, panie Olku ;)

To jest wiersz raczej "Selenelubny" i biologiczny między strofkami ;) Ale mam dla ciebie inny mój kawałek i komponujący idealnie do twojego komentarza: Tomasz Kucina Zieleń Tolkiena- Tolkien je wszystkie kochał białe drzewo Gondoru w Minas Anor na placu wodotrysku rośnie - a tam w Śródziemiu świecą inne drzewa Valinoru do studni rosa spływa z ich runicznych pysków na wzgórzu Ezellohar z kwiatów i rosy Telperionu Varda zlepiła gwiazdy Hobbici mają swe Fajkowe Ziele - z plonów w kamiennych wzgórzach zawżdy czerwone kwiaty Seregonu pachną i zadziwiają gwiazdy w Simallirionie więziono piekną Luthien - w buku gałęzie Hirilornu w jej oczu turmaliny u władców koni w Edorasie w kurhanach białe kwiatki Simbelmyne honoru strzegą nieśmiertelnej rasy Tolkien kocha rośliny – magiczne czasy --

Trzymaj się Marlett.

graphics CC0 Już noc - i tulą kaloryczne sny ciepłe księżyce upaprane w komie gdzie despotyczne heroiczne kły jej aparaty uzębienia komet Pneumatyka purpurowych ust chlorofil spływa po aorcie z szeptu na papilarnym dotlenieniu biust i drżący migdał - seledynu retusz Ciemna jagoda czy hurma hebanu? przymila struny fosforycznych włosów do których wabik dźwięku dopieszczano kosmiczną nitką stereofonii głosu --

Genialna optyka ;D No jest to troszkę "satyrka" na polską emigrację. Julka jest w Polsce, więc z trudem i z całym bagażem doświadczeń - głównie w proponowanych przepisach - musi znosić telefony koleżanki ze Skandynawii, Gunnar może być np. kochankiem naturalizowanej Dzidki. Trochę lżejszy tekst w obliczu tej pesymistycznej kwarantanny wokół, na rozluźnienie tych minorowych klimatów. Dość tragikomicznie jest w tym tekście, no ale za to można się uśmiechnąć, bo postacie są 100% fikcyjne. Dzięki za odwiedziny. Ciut humorzastego optymizmu nam nie zaszkodzi. ;) Macham łapką ;D

Dla mnie Zmartwychwstał dziś. Pozdrawiam.

Rozumiem. Sensowny punkt widzenia, bo nie wyklucza w dziele stworzenia Boga (i nie ogranicza). Teoria strun, zachwyciła mnie jakieś cztery lata temu - bardzo. To jest mega ciekawa teoria. Naukowcy maja prawo do teorii do badań i poszukiwań naukowych. "Czynią poddanym sobie świat" z przyzwolenia Stwórcy. Masz racje, Stary Testament należy czytać niezbyt dosłownie. To księga symboli. Nowy Testament ja traktuję - dosłownie. Dzieło stworzenia sięga znacznie dalej, więc wszystko się zgadza. Przyjmuję twoje argumenty, wszystkie, są logiczne. Pozdrawiam. Wesołych Świąt Wielkiej Nocy, jeżeli nie przeszkadza w takim charakterze.

graphics CC0 Julka zbiera po drucie. wola w niewoli łączności dwukierunkowej na dodatek spóźnionej i stacjonarnej. dzwoni Dzidka. kolejny przepis. Julka w stresie gdy słyszy że jest przywiązana do domu jak locha do koryta. od razu przybiera na wadze deliberując kolor gumigutowy po blodpuddingu z borówkami. więc sraczka w odcieniu ciemnej acz częściowo transparentnej musztardy. Dzidka dzwoni ze Szwecji. opowiada z pietyzmem – że swój drewniany domek pomalowała modną czerwienią z Falun. pod rdzawym domkiem w ogródku posadziła balearskie bukszpany a ich szarozielone liście w odcieniu xanadu są identyczne jak oliwin w pierścionku zaręczynowym ofiarowanym jej – przez kochanka. w zasadzie to nie ma racji. choć to już prawie naturalizowana Szwedka. pan Lindgren miejscowy jubiler z uporem maniaka – twierdzi… że to peridot jest bazowym kolorem wszystkich oliwinów. za to nieślubna córka Dzidki uwielbia kredki Crayola. różowo_magentowy razzmatazz to ulubiona kredka małej Kaysy. poirytowana matka – labiedzi. dowodząc że to dewiacja. bo gender dziewczynki kochają tylko koperkowy róż. Gunnar!chłopie... chociaż „Sabaton”. — *skecz - w charakterze fikcyjnym

Być może, adaptacja do sztucznego oświetlenia z pewnością byłaby szałem zmysłów indiańskich naturalistów z Amazonii. Ja natomiast, w obliczu dzisiejszego Święta Wielkiej Nocy chciałbym wydobyć z siebie taką oto myśl, otóż według mnie: człowiek jest jednak dziełem działania Boga oraz w wydaniu geometrycznym bliskim obecnego. Takie mam zdanie. Sama Wiara przynajmniej u mnie nie kłóci się z licznymi dowodami teorii ewolucji. Ale oczywiście tylko pewnymi, bo dowody te gruntowne w nakazie przyjęcia argumentów z tej teorii: że przeszliśmy od ryb, płazów, gadów, małp człekokształtnych - do ludzi jest dla mnie dość zabawne i kuriozalne. Zdaje się - nawet - w teorii tej nam najmniej odległej w badaniach nad tzw. "Lusi" istnieją spore luki i inkoherencje - więc naturalnie mamy naukowy pat. Mam przeświadczenie, że Boskie dzieło stworzenia nie dotyczy tylko ziemi, ale całego wszechświata, być może Stwórca użył do tego zasad fizyki - dlaczegóżby Mu odbierać takie instrumenty - je też wymyślił - skoro się potwierdzają w praktyce mikro i makrokosmosów?, Natomiast człowiek i wszelkie stworzenie żywe jest dla mnie tematem - odrębnym. Zmiany ludzkiej anatomii według mnie mają charakter szczątkowy - całkiem naturalny, uwzględniają oczywiście wpływ klimatu i innych czynników, o zmianach genetycznych może decydować np. odżywianie, hormony, zanieczyszczenie środowiska, itd., ale ewolucja uniformalistyczna gdzie teraźniejsze wnioski wydumanych naukowców miałyby być rzekomo pewnikiem i kluczem do stu procentowego modelu obrazu świata z przeszłości - obarczone są mnóstwem luk pojęciowych, dosłownie w każdej dziedzinie nauki: biologii, fizyki, chemii, astronomii - także w badaniu cząstek chociażby w genewskim instytucie CERN, w hardronie. Mam precyzyjny system rozumienia świata, to podział na sacrum i profanum, oraz wierzę w nieomylną precyzyjną technologie Boską (katolicką, chrześcijańską - żeby nie było wątpliwości), w sam proces nie wnikam, bo uważam, że za mały mamy zasięg by coś uznać za fakt, i szczerze mówiąc lubię tą swoją niewiedzę i niedoskonałość. Dziwi mnie tylko, że ty - po naszej ostatniej dyskusji - w której wyraziłeś autentyczny lęk przed zbliżeniem się do istoty Boga i Wiary, tłumacząc to tym, że zgłębianie Boskości czy Wiary - u ciebie - wiąże się zawsze z osobistym doświadczeniem cierpienia - i ze względu na wolę uniku od tego cierpienia boisz się zbliżyć do samego Boga, to teraz zastanawiam się, czy z kolei tak głębokie przekonanie o uprawnieniu praw ewolucji uniformalistycznej i jej przecież praktycznych założeń wykluczenia Boga poza nawias stworzenia - nie wywołuje u ciebie analogicznego lęku przed Bogiem?, bo teoria ewolucji ewidentnie wyklucza Stwórcę z dzieła stworzenia świata i życia na ziemi. Nie mam o to pretensji, ot, tylko zwykła ludzka naiwna ciekawość? Każdą twoją odpowiedź uznam i uszanuję - bo cechuje mnie tolerancja poglądów.

Są trzy kolory podstawowe w palecie barw. Oko ludzkie widzi chyba siedem odcieni barw. Zakres widzenia mieści się z częstotliwości od 350 do blisko 800 nm (długość fali). Kolor zielony jest w środku ok 550-600 nm, więc to najbardziej komfortowa długość fotonu, bo światło to fotony. Zieleń to wszechobecny chlorofil pochłania naturalnie promieniowanie elektromagnetyczne fale niebieskie i czerwone a odbite widzimy jako zielone.

Nie. To nie są różne rzeczywistości. Trafione w punkt. Opowieść o życiu. To gość który jest autentycznym malkontentem, natura nieco spastyczna, uziemiona. Nie wiem czy to gorycz, może męski ogon dzikszego zwierza się za nim ciągnie, żona "jesieniara" - na pewno był ostro zważony, ale myślę że nie jest mu dobrze. Twoje czucie tekstu jest mega symetryczne do mojego. Rozmawia się czasem z kumplami i po którymś tam bowku, ludzie stają się płynni. Nagle puszczają. Taki pomysł na wierszyk powstał i go zrealizowałem. Kumpel nawet o nim nie wie. Gdyby miał tą świadomość, oj chyba zadowolony by nie był ;P Deliberuje czasem nad pragmatyką szczęścia, i ciągle nie wiem jak je zdefiniować, znam ludzi bogatych i też zachowują się identycznie jak ten tutaj w moim wierszu. Wszystkich jednak łączy cecha braku czynnika duchowego i brak obcowania ze sztuką. Praktyczny materializm. Dziękuję Aga za literki pod tekstem. Elośka!

graphics CC0 użyto fiaska w estetyce lodowej. kucam w przymrozku luminescencja w gołoledziowej zagrodzie zysku. klimat mało angielski. nos na kwintę. pogoda pod dogiem. poczułem się jak old english terrier w krainie lodu. przyszło mi szczekać na klienta w boksie monitorów w dodatku podpisany z małej litery. igloo miałem dopieszczone z obłoków freonu klekot ptaków północy wyzierał z lady chłodniczej. w śniegowych kieszeniach powietrznych igloo wyhodowano bałwana był poniekąd doskonałym izolatorem ciepła. a jednak uczynny do polowań na otwartym lodzie. oto ja. dumałem. po co im bałwan w wiosce eskimosa? ma palto z jelenia karibu. i szetland subarktyczny z reniferem rudolfem. we wzorki. bezlotki chciały kopulować społecznie choć przecież są monogamiczne. i tu ich nie ma mentalnie. cały ja. wół piżmowy. takin bez brody w płatach fiszbinu. w białym fartuchu w dziale rybnym wśród kardashianek i grycanek. spod lady. --

Rym, dobre metrum wiersza, bez kontestacji i podziałów, lekko z przekąsem, ale i mega humorzasto, dobra robota. skoro życzenia, to życzę wesołych spokojnych i miłych Świąt Wielkiej Nocy.

Pamiętam tą sytuację z panem Karolem Bieleckim, to było w meczu z Chorwacją, i późniejsze jego udane występy w kadrze, zaraz po wypadku. Bardzo perspektywiczny wiersz, cyfry: 13080 dni to by wskazywało na wiek, konkretnie ok 35-36 lat i jakiś punk zero o którym opowiada narrator w wierszu, punk zero - trudno antycypować, może to okres osobistego doświadczenia z problemem akomodacyjnym oka, oczu? Jest jeszcze druga cyfra to 6999, być może kolejny etap życia z przypadłością? Mamy więc kolejnych 20 lat życia, i pewne doświadczenia związane z treścią wiersza, mamy głębszą refleksję natury już może empirycznej wypływającej z doświadczenia czasu i przeżyć, być może jakieś ograniczenia z tym powiązane i wreszcie - jest analiza w kontekście współczesnej medycyny i didaskalia w komentarzach poparte linkiem (a'propos - nie wiedziałem, że szyszynka ma takie znaczenia w kontekście melatoniny) i finalnie - urocze nawiązanie do motywów mitologicznych (cyklopów). Oceniam na bdb., super.

Chciał podać rękę, ale mu się nie udało ;) Ty masz dobrze, baby wielkanocne są? ;P

Do @Kama Nagrodzka Dajmy panu spokój. Bo teraz będzie z tobą się przepychał pod moim tekstem. Przepraszam za brak komfortu akurat u mnie w dyskusji. Sama widzisz jakie prawdziwe oblicze ma to wyciągnięcie ręki w geście pojednawczym. Wystarczyło raptem na jeden komentarz. Pan pousuwał własne niestosowne posty, na szczęście te pikantniejsze elementy naszej dyskusji są u mnie w cytatach z jego wpisów i moich odpowiedziach na nie. W każdym elemencie dyskusji odnosiłem się do treści wiersza i w uprawnionym przekonaniu o prawidłowym zastosowaniu raptem związku frazeologicznego. Ostatecznie pan zaczął drwić i kpić z katolickich wartości i udawać, że ja czegoś nie rozumiem. Wysyłał mnie ze święconką do kościoła, choć mamy sytuacje ograniczenia kontaktów w kraju, w początkowej fazie dyskusji na me pozdrowienie: "Wesołych Świąt"-- odpisał cytuję: "odwzajemniam Pamiętnych Świąt wobec dzisiejszej zagłady i rocznicy niewesołej" Wyrazy "pamiętnych" i "zagłady" mają wymowę wręcz wulgarną i odnoszą się jak rozumiem do wczorajszego dnia i rocznicy 10.04.2010 r. Po pierwsze to elementarny brak szacunku dla wszystkich ofiar pamiętnej tragedii. Po drugie - jak taki postulat ma się do mnie? Co ja i mój wiersz ma wspólnego w tym faktem i jakie muszą być myśli w głowie tego pana, skoro odważył się kierować do mnie takie słowa? Marne to i obstrukcyjne społecznie. Rękę mogę mu podać, ale już po ZMARTWYCHWSTANIU ZBAWICIELA, bo teraz to się boję, że to znów jakiś plan złego ducha - chyba.