Tomasz Kucina

No były to "dziewczyny nieszablonowe", ja bardzo je lubię, w ogóle - art deco, widzę, czytam, że jesteś dość wyzwolona w propozycjach tekstów chociażby, więc naturalnie lubisz ten fragment. Mi też się podoba ;) Sztuka jest wolna, obraz Łempickiej poszedł za zdaje się 36 banieczek pln w NY. Jest pyszna. Dzięks. Pozdro ;)

ACCA, no to Bóg ci nie musi pomagać, czesne i do przodu. Finansistka, człowiek uczy się do starości, życie mobilne i za lat 15 niektóre zawody wyjdą z obiegu, ale nie finanse. Najwyżej wszystko będzie bezgotówkowe ;))))

Może ci i pomoże, ale do Boża wola. Studia? Bardzo ok! Zaliczysz pierwsze kolokwium, kolejne, sesje, semestr, rok, i voilà. Gratuluję decyzji :). Konkludując jeszcze co do Boga: --> nie jestem przekonany, że może Mu zależeć na naszej całkowitej podległości. Mamy się rozwijać, rozmnażać, a do tego potrzeba osobistej inicjatywy. Bóg to nie dyktator ;)

Ten nie ;) , masz szczęście ;P Nie ma za co, należy się. Pozdro również ;)

Bardzo dobry. Pożywny intelektualnie ;)

Naturalna twoja reakcja. Letnie kwiatki --> jak miłość dwudziestoletnich naturszczyków, choć mniej odporna i mniej ubrana ro zaborcza - egzaltatywna. A związki następne są już jak ze szlagieru Krystyny Prońko, gdzie śpiewa: LIŚCIE Z DRZEW SPADAJĄ MASŁEM NA DÓŁ, TY W TEJ SAMEJ KURTCE SZÓSTY ROK. … to miłość odporna i głęboka poparta argumentem czasu, przetarć i wichur. Jak te jesienne flowersy z twojego wiersza i tajemniczy black man. Czarny Alibaba ;P

@iwonaroma teleportacja --> ale tu muszę jeszcze dodać (bo umknęło) raczej i tylko --> oniryczna. Z wysięku snu a nie z jakiejkolwiek praktyki --> tu z treści przenika do czytelnika świadomości ;) Opisałem czasy głównie międzywojnia ale i nie tylko, może być --> synteza sztuki ogólna.

Dziękuję ci Grzegorz, że jesteś, bardzo mi miło że wrzuciłeś komentarz, wiem że na sercu ci leżą formy bardziej okazjonalne, klasyczne, jesteś w tym obyty i doświadczony. Ten akurat tekst taki akurat jest. U mnie też paskudna pogoda, leje od wczoraj, więc jak w powieściach Arthura Conan Doyle.a Z twoimi zmysłami nie mam wątpliwości ;)) Kolor i dotyk – żywszy ornament lat dwudziestych, to są moje ulubione klimaty mentalne. Tekst to taka a'la teleportacja --> głównie poprzez bodźce wzrokowe do czasu międzywojnia. Fakt, mała inwazja na zmysły, no taki to był czas ;) ;P Dziękuję Iwon ;)

Potrafię sobie to wyobrazić. Tu w tym aspekcie jest między nami pełna zgoda Valerio. Na pewno odrodzenie w Bogu jest rzeczą ważną i wielką. Ludzie którzy podążają Jego ścieżkami są godni. Szanuję takie osoby. Najlepiej w entourage'u katolickim, ale przecież nie tylko. Ludzie bez wiary są nieco ubożsi, ale w życiu równie drodzy i wartościowi.

graphics CC0 gradacja mruży ciało księżnej bibelotów jej imitacja w odcieniu rzemiosła efemeryda z retuszu i destylacji z wrażeń optycznych tu nie pomogą niebieskie kwiatki anemonu ustawione na stole jak katafalk wszystko jest plasterkiem miodu zegar z kurantem wybija dwudziestą mimesis opada kroplą kruchej natury w złocienie i tapety w kilimy huculskie jacyś mężczyźni podróżują w jamistym oddechu a styl i otoczenie zieje w otchłań mahoniu makieta to epicka oderwana od marzeń w garderobie dizajnu lub werset gnomiczny uszyty z maksym i aforyzmów od Skamandra lub z techno Cocktail Clubów kolejnych przygodnych kolesiów dopartych do ściany pod działaniem pulsarycznych stroboskopów spojrzenie od Zofii Stryjeńskiej powabne zalotne na gałce oka z wyoblonym kubizmem pod wysoki połysk spoglądam więc nieco senniej na wazon Furstenberga w kolorze écru a księżna tli się w zamian z inkrustacji z mosiądzu lub miedzi sumienie ma falliczne i płynne w kokilach pożądliwości choć w kącie pod różą z aluminium zakrzepła krew na podpasce pamięta obrazy Tamary Łempickiej francuski romans w angielskim dialekcie w kulturze dworskiej dopieszcza tajnej miłości mit zapala klimat abażur wypuszcza światło przez tekstylną pończochę w popiele zasypane gruszki luki pamięci w plastyce silikonów ambasady języka Dada opowiadają mi nonsensy w tym kabarecie Voltaire jej nihilizm jest sztuką kolażu aranżuje mnie syntaktycznie jest formą znaków implikujących w treść mojego hoodie z kapturem czyli – hip hop'owego absurdu który klasą nie pasuje tu do niczego już wiem jej porcelanowa natura to dramatyczny monolog jabłko pokusy podane na graniastej dłoni w zasadzie samej sobie zbyt długi wiersz narracyjny jak kartki kalendarza w czekoladowej trufli w tej bajce carpe diem co za sen.... pod oknem zielone bugatti świruje do mnie lubieżnym pawim okiem hi- men! --

Z psiskami żartów nie ma, żaden chłop nie poradzi, tym bardziej że oczipowany jak wynika z treści wiersza ;)

Wezmę to inteligentnie na klatę, i uznam, że chodzi o ciebie ;P No liczę na to, że nikt nie analizuję zbyt szczegółowo moich komentarzy, bo czasem wykraczają iluzorycznie poza galektykę ;))) Tak, na priv nie jesteśmy, tylko czekam aż z tego powodu znów dostanę od ciebie burę ;) To będzie już nasza tragikomedia --> na twoją czwórkę z przodu ;))) Ehhhh, te kobitki! ;)

W zakresie treści tego wiersza chyba się nie da? Z mastifem nie ma żartów ;D

Może i masz racje, może i to wyobraźnia, a może tylko zbyt szczegółowa analityczność w dyskusji - MOJA. Dla mnie jednak najważniejsza jest inna sprawa. A mianowicie czy ty mnie tak po ludzku i w zakresie tejże dyskusji tolerujesz i czy w ogóle mnie lubisz? Inaczej --> czy mieszczę się w granicach twojej tolerancji w interakcjach portalowych? Bo ja ciebie lubię i toleruję - a dyskusja mnie wciągnęła. Mam nadzieje, że ten spontan nie wpłynie na nasze relacje --> negatywnie, bo przecież dobre diss'y są najlepszym smaczkiem dla autora. Dlatego z czystym sumieniem mogę wyznać, że moje interakcje tu i teraz nie miały wywrzeć negatywnego wrażenia na tobie, tym bardziej wpłynąć negatywnie na nasze przyszłe [mam nadzieję] interakcje, też zauważam twoją inteligentną naturkę, zadziorną... bo przecież z nieciekawymi ludźmi nie wymienia się poglądów, nie przedłuża się rozmów, prawda? ;) Liczę więc, że wszystko ok. Dyskusja z tobą ma sens--> konkludując --> jest z kim polemizować ;) Pozdrawiam Somalija i mega przyjaźnie tym razem ;) Cze!

A może to wierszowe cafe "Czochrane łono" na Marsie leży? Ciekawe który to poeta ciebie tam zaprosił? Przyznaj no mi się tu zaraz ;) Ciekawość mnie zżera ;D

Planety nie świecą własnym światłem tylko gwiazdy, planety odbijają światło dlatego zobaczysz światło odbite, to tak na przykład --> jakbyś w herbacie z wiersza zobaczyła własne odbicie. Nie oglądam Marsa --> to Bóg wojny, lepsza już Wenus ;)

Nie mam. Ale wierszowa mrożona herbata na Marsie miałaby uzasadnienie ;) Tyle emocji wśród skał i piachu, że warto się zawsze ochłodzić. Co nie? ;))

Ale już tą rozmową i tu ze mną się już nie nudzisz? Bo widzisz, z tymi postulatami o rozmowach na privie to może zwróć się do @valeria, ja w sposób oczywisty odpowiadam na komentarze, to stanowi clou dobrego obyczaju. Komentarz i odpowiedź - proste zasady. A tutaj u ciebie skomentowałem raptem naturalistyczny charakter twojego utworu, zaś ty zrobiłaś mi wykład i z moich upodobań i z charakterystyki mojego komentowania i pod własnymi tekstami, komentowania które leży w mojej a nie przecież w twojej percepcji i woli? Poza tym te prywatne dyskusje powinny dotyczyć każdej sfery oraz każdego użytkownika - mam ci wskazać twoje komentarze poza treścią twoich utworów, które powinny znaleźć się w sekcji priv? - nie będzie to trudne - zapewniam. To jest życie, i dyskusje są on line. Czasami tak po prostu się nie da, bo autor nie ma wpływu na komentarze a do każdego --> ma prawo się odnieść. Skoro te reguły dotyczące funkcji rozmów prywatnych mają według ciebie być takie klarowne, czytelne i sterylne --> to co robi to twoje zdjęcie powyżej - zamieszczone również w odpowiedzi na komentarz oznaczony moim nickiem (bo zespolone są te treści do innego użutkownika, ale to nie ma znaczenia, bo i tak każdy może to zobaczyć, przeczytać). Zwłaszcza takie sytuacje (autoprezentacyjne) powinny dotyczyć tak zwanego priv'u, bo zdjęcia internautów nie dotyczą przecież treści dowolnych utworów? Konkludując. Jak sama widzisz porządek trzeba zaprowadzać najpierw u siebie. Miałaś być "skrótowcem" a ta nasza dyskusja--> trwa, więc potwierdzamy OBOJE, że z tym precyzyjnym opisem świata i reguł nim rządzących, nie jest aż tak różowo. A wkręcić można każdego ;)) Także ciebie. Dajmy sobie wolność na portalu --> a nie atakujmy się wszyscy razem i permanetnie. Bo błędy poza regulaminowe to ja mogę wskazać za minutę u każdego użytkownika zwłaszcza w sferze komentowania. I co będziemy tu uprawiali skarżypyctwo - oj, nie ładnie ;))))). Poza tym jak masz problem z komentarzami --> @valeria to proszę do niej. Ja ją lubię, i na każdy jej komentarz odpowiedzi będę udzielał ZAWSZE.

Masz rację - tak- daję się wkręcać, no ale i potrafię sam to robić, i ty jesteś wkręcona, zaliż sobie po raz kolejny tu u ciebie piszemy? ;)) Nie stanowisz więc odstępstwa od reguły, i oto tworzymy finezyjny dodatek do twojego wierszyka ;)) Zgadza się, u mnie na początku było --> romantycznie i ciebie to urzekło, a mnie urzekł --> naturalizm - w twoim wierszu. Jak sama widzisz, świat składa się głównie --> z wymiennych ludzkich reakcji i moim zdaniem nie ma nic w tym złego ani dziwnego. Po prostu rozmowa gdy jest ciekawa i wciąga --> przedłuża się ;P, ważne że jest flow ;) Świat jest alternatywny. Jedni wolą krótko inni dłużej, i już ;)) Dobra, kończę, ślę pozdrowionka ;))

Dziwne upodobania? ;)))))))))) hehs ;)) To przecież nie moje upodobania? Moje upodobania nie mają nic wspólnego z charakterystyką analiz wierszy, jako czytelnik mam własne perspektywy w odczycie tekstów. Otóż, twój wiersz jest w pierwszej osobie, piszesz "ja", więc naturalnie odniosłem tekst do samej autorki - czyli ciebie, wyobraziłem sobie tą straszną makiaweliczną inferalną postać i zrobiło się mocno naturalistycznie w mych zmysłach. Ten emotikon szerokiego uśmiechu cię pewnie zasugerował, potraktuj go jako uśmiech zachwytu nad naturalistyczną treścią ;)) To jeżeli ja komentuje czasem wasze teksty to bezpośrednio utożsamiacie je z moimi upodobaniami? No dajmy sobie trochę przestrzeni, teksty to nie życie. Niedawno napisałem wiersz łatwy lekki i przyjemny, który zresztą skomentowałaś, a finał jest taki, że byłem motywowany do głoszenia ewangelii. Coś się dzieje dziwnego ostatnio w przestrzeni wirtualnej. Zaczynam mieć obawy :)) Żart oczywiście ;)

Rozśmieszyło? ;)) Nic ;) Napisałem, że jesteś naturalna w tym wierszu, innymi słowy, że podmiot liryczny wyraża całkiem naturalistyczne cechy. I takiego tekstu akurat dziś mi brakowało, moja całkiem osobista reakcja w poprzednim komentarzu. Ot, tyle ;)

Wreszcie jakaś naturalna ;D

Mądrość, ewangelia? Grubo! ;D Nie jestem kapłanem, i nie mam nic wspólnego z okultystyką świadkowych ZBÓRów, scjentofantastów i kościołów latającego potwora spaghetti, to jakiś kabaret? ;P, światu imponować nie zamierzam. Wrzucam teksty na portal literacki. Teksty moje są różnorodne. Są klasyczne, inne intelektualne, jeszcze inne dotykają naturalnie współczesnych technologii. Jestem katolikiem lecz bez misji, a utwory tutaj prezentowane mają charakter fikcyjny, zaś co do Wiary i światopoglądów --> to mój Jezus nie jest matką - jest synem Bożym, nie jest drzewem, ale na "drzewie" zbawił świat, a moje zasady spoza świata wierszy i iluzji - są proste, przyziemne, skromne, i nie zahaczają o fantasmagorie zwłaszcza duchowe.

Acha. A mam być Tom Cruise w kościele scjentologów? Przepraszam, czekam na angaż u Elona Muska. W kosmosie on line film mają kręcić. Serio.

Cofnij tą naszą dyskusję i zobacz, że rozpoczęłaś jak zwykle analizować religię nawet zwróciłem ci uwagę, → że znów podążasz w tym teocentrycznym kierunku, więc nie pisz, że moje poglądy religijne ciebie nie interesują. Odpowiadałem po prostu na twoje opisy i w kolejnych komentarzach sposobów rozumienia subiektywnego wiary i z propozycją wykluczenia podstaw oddziaływania Kościoła Katolickiego, to jest niestety poza moim zasięgiem logicznym. Nie mam zamiaru moderować twojego osobistego rozumienia Boga (o czym informowałem w dyskusji). A ten twój duch święty jest bardzo selektywny, skoro ciebie → jak twierdzisz natchnął, → ale podpowiedział, że sakramenty to już nie są istotne. Jezus łamiąc i dzieląc chleb między Apostołów nawoływał do korzystania z sakramentu Komunii, o czym zdaje się już pisałem, na koniec chciałbym podkreślić Valerio, że ja z Duchem Świętym nie walczę, wręcz przeciwnie. I (proszę) zakończymy w tym miejscu dysputę, jest mnóstwo atrakcyjnych tematów, i przede wszystkim dotyczących modelowania, rozumienia i analizy tekstów na portalu.