Maria_M

Pięknie dziękuję za komentarz wierszem :) Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo dziękuję:) Coś tytuł mi nie pasi, chyba jeszcze pomyślę i zmienię. Pozdrawiam serdecznie.

Cudne:)

:))))))

Jesteś niesamowita?

A ja nie mam żadnego. Piszę, wklejam, poprawiam, ..... :)

A dlaczego nie dzisiaj?

Fajne, z humorem :)

Aby samotność odpędzić od siebie poszukać przyjaznej duszy, przelatywałam wzrokiem po niebie a może gwiazda się wzruszy? Na polnej drodze chwilę stanęłam i zapytałam się prosto: czy kręta drogo, piaskiem usłana zgodzisz się zostać mą siostrą? Później nad brzegiem wody pytałam fal chłodnych wzburzonych wiatrem, calutki ranek prośby swe słałam, ach, morze moim bądź bratem. Na skraju lasu, przy sośnie siadłam, a wzgórzem echo odbija, smutne błagania, żałosne żale, że jestem sama, niczyja. 09.11.2018r.

Co ????

@muchadoaboutfrogs bardzo dziękuję:)

Z chęcią przeczytam. Pozdrawiam :)

Byłam, czytałam, ale teraz nie mam czasu, jeszcze tu wrócę :)

Tytuł jednak ma znaczenie i robi swoje Sylwestrze. Myślę, że wiersz nie porusza istnienia prawdziwych demonów, tylko bardziej chodzi o nieuniknione błędy młodości. Moje zdanie na ten tamat? Dzisiejsza młodzieź jest mądrzejsza, rosządniejsza, zaplanowana, przedsiębiorcza, niż młodzież sprzed 40- 50 lat temu. Nie ma co się na zapas martwić. Pozdrawiam. Maria

Dziękuję Jemall za wizytę :)

@Wieslaw_J._Korzeniowski bardzo dziękuję:) Dawno Cię nie było, fajnie, że w końcu jesteś. Pozdrawiam.

Zgadzam się w pełni z przedmówczynią:) A szyki zdań zmień koniecznie, dla wiersza:)

Aż tak dawno to nie było, drzewo jabłkowe to jabłoń się raczej mówi, a do wiśni pasuje „drzewo wiśniowe” i rymuje się z „flanelowe”, ale pomysł z torsem Adama, podoba mi się ? Słyszałam, że Japończycy, to fajni goście :))

@Enigmatyczna, @Martin-Art wybaczcie, ale muszę to napisać: mówienie, pisanie, myślenie o piekle/ ławach? piekielnych, w dzisiejszej dobie dostępu do informacji, świadczy braku podstawowej wiedzy na powyższy temat. Ludzie, przecież to nie średniowiecze, jakie piekło ? Nie ma się na czym zastanawiać. Ten fałsz kościoła już dawno został zdemaskowany. Po co do tego wracać.

@Niewygodna bardzo dziękuję:))

Rzadko tu zaglądałam. I mam niemałą niespodziankę. A masz do tego melodię?

Kupiłam dwa metry jedwabiu, żółtego w kropeczki brązowe uszyję dla siebie sukienkę, kapelusz nałożę na głowę. I tak wystrojona jak dama wybiorę się jutro na spacer, aleją znajomych magnolii, a nuż, może ciebie zobaczę. Pamiętam, a dawno to było, czekałam przy drzewie wiśniowym, ku zimie się zanosiło, ja w futrze, ty w czymś flanelowym. I dobrze, bo miałeś okazję, w stęsknione ramiona się wtulić, na maksa się odważyłam, gorąco całować, przytulić. :)) Pozdrawiam Maria pisane w pracy.

Aniu, jak mi miło i baśniowo:) dziękuję.

Dziękuję Deonix, i właśnie jak czytam wiersz kolejny raz, to ujawnienie, coraz bardziej mnie rozśmiesza. Coś ci powiem tylko nikomu nie mów, i tak do kilku osób, wszyscy za chwilę wiedzą :)))))

Też, tylko nie chciałam wychodzić przed orkiestrę, ale skoro wspomniałaś ha, ha, ha :) dobrze, że zmieniłam nick.