Maria_M

Zielone koło, cztery kreski białe ułożone w słowo - MaksMarę, fotografia własna na moim profilu może swym popiersiem nie przestraszę wielu :))))))))))))))

Jednak napiszę, bo później zapomnę: Gdzie dawniej szczęście mieszkało, przed nami ruiny domu, umarł wraz z właścicielem, dzisiaj nie służy nikomu. Oczywiście nic nie narzucam, to Twój wiersz. Pozdrawiam :)

Zrobisz jak zechcesz, po kolejnym przeczytaniu myślę, że z rytmem nie jest źle, nie czuję chybotania bryczką, jak dla mnie, to poprawiłabym piąta zwrotkę, bo rym uciekł, a w pozostałych masz, nawet mam propozycję, ale nie chcę się wychylać. :)

Bardzo proszę, niech wyobraźnia zobaczy, pozdrawiam :)

Bardzo dziękuję za wizytę. Na razie :))))

Bardzo się cieszę, dziękuję za miłe słowa :)

Tu nie chodzi o mnie, pisze ogólnie, bo takie sytuacje się zdarzają, pozdrawiam serdecznie:))

Nie znałam, ale śpiewa cud-miód. Jeszcze raz bardzo dziękuję, posłucham :)

Na razie wrzuciłam do warsztatu, uważasz, że dobry, to OK. :)

Ale piękna muza, skąd wiedziałeś, że taką lubię? Bardzo dziękuję:)) Wyjaśnij, proszę, o co chodzi z tym Grabażem, to wokalista?

niepotrzebnie podajesz mi rękę patrząc wzrokiem żarliwym przecież wiesz nie jestem dostępna dla chłopców tak płochliwych nie od dzisiaj wpadłam ci w oko ty wiesz a ja jestem pewna i widzę w twoim wzroku wyczuwam miejsca odległe musimy razem to przełknąć o krok przejść na drugą stronę przecież kolego z pracy masz w domu dzieci i żonę 24.04.2018r.

Witaj Iwa, bardzo mi miło, że tak uważasz, pozdrawiam :))

Pięknie to napisałeś, taka jest prawda, dzisiaj nagminnie przeinaczana. pozdrawiam :)

Przeczytaj tag, na pierwszy rzut może wydawać się smutny, ale mówi o sile, walce, nie poddawaniu się, zmianach, wychodzeniu z impasu. Dzięki za wizytę:))

Ogień to pojęcie wieloznaczne, można rozumieć jako ogień, który spala, ogień naszych serc, ogień pożądań, ..... podoba mi się Twój wiersz :))

w znamionach cierpienia zrodziła mnie Ona bardzo za nią tęsknię bo grzech ją pokonał ten sam przeszedł na mnie formą w genotypie winą obarczając za zbyt krótkie życie nie dość że ulotne to jeszcze niestałe dziś nie wiem gdzie jutro codzienność ustawię myślą zawiniłam moja moja wina na szczęście czekająć byłam niecierpliwa kochajac za bardzo pozwoliłam ranić otworzyłam oczy do ostatnich granic za dużo widziałam za wiele cierpienia i nie moja wina że dzisiaj to zmieniam 24.04.2018r.

Bardzo odważny wiersz, z tej strony Cię nie znałam, a tu proszę, ..... na początku przeszkadzały mi rymy: kibicią, prawicą, cud, wrót, ud, a wyraz już za szybko kończył całą akcję, Niby prosto napisane, a jednak nie, przekaz wymaga głębszej analizy, wtedy rozumiemy po co te bezokoliczniki i użyte archaizmy. Zaletą jest też, że podmiot liryczny nie jest w centum akcji, tylko opisuje działania jego i jej. Pozdrawiam :)

Podchodzę do wiersza kolejny dzień, myślę jeszcze nie pora na komentarz, ale po przeczytaniu Twoich rozważań, to już odbieram jako atrybut męskiej osobowości, zgadzam się z Tobą co do przemienności działań bohaterów wiersza, za każdym razem jak czytam, mam inną wizje akcji, ale to raczej zaleta utworu. pozdrawiam :)

Taka wersja jest optymistyczna. I taka poezję lubię, z nadzieją, z radością, „ ku pokrzepieniu serc” Życzę wszystkiego, co dobre i piękne :)

Czas zabierze kiedyś wspomnienia- tak to prawda, jeżeli zachorujemy na sklerozę, demencję lub coś w tym rodzaju, ale nawet w takim stanie zawsze możemy sobie popłakać. Moja ciocia w tym roku zmarła, miała 99 lat, czas nie zabrał jej pamięci, miała doskonałą do końca. Natomiast śmierć zabiera już wszystko. Pozdrawiam :)

I znowu jest dobrze, aż nie dowierzam. Bardzo dziękuję za ładny wiersz. Ps. Nigdy się nie czułam na te lata, które mam, zawsze mam minus 20, oczywiście nie Celsjusza. :)))))))))))))

Powiem Ci w sekrecie, że czekałam na Twoją opinię, no i jest taka, z której się cieszę. Żadnych uwag? ..... Super Odpozdrawiam:)

Nie chodzi o to, że mi się nie podobają i wcale nie są trudne, tylko bardzo smutne, zapewne piszesz szczerze, ale nie wyczuwam w nich ani iskierki radości, optymizmu, Tobie też nie wszystko zapewne się podoba, po prostu nie moje klimaty, już Ci kiedyś na ten temat pisałam, pozdrawiam :)

To pierwszy Twój wiersz, który mi się podoba, kilka miejsc bym zmieniła, ale ogólnie jest OK! pozdrawiam:)

Dobrze i odważnie napisane. pozdrawiam :)