Maria_M

Witaj Luule. Podoba mi się Twój pomysł na wiersz, Ostatnią zwrotkę tak bym zapisała: ale jak to wszystko nazwać warstwami hodowane przez lata uczucia /albo: kolumny/ słupy/ z nienawiści wód. Wiadomo, że chodzi o stalagmity i stalaktyty Oczywiście to tylko moja wizja. Pozdrawiam :)

Dziękuję za wskazówki :) z niektórych skorzystałam.

Daję serducho, bo piękne słowa. Każdy w życiu ma podobne momenty przemyśleń. Odczytuję, że podmiot liryczny dopadł właśnie taki moment rozczarowań, zagubienia, zwątpienia, bezsiły, rezygnacji. I mam nadzieję, że to tylko chwila i przejdzie, stanie ponadto. Kiedyś tak napisałam w wierszu pt. Na zakręcie „spojrzał przed siebie, prosto w słońce, sił nabrał nowych dalszej podróży toż życie przecież się nie kończy.” Pozdrawiam Maria

@Wojciech Bieluń -Targosz @Andrzej_Wojnowski Kłaniam się i dziękuję :))

A dlaczego czapka śliwek a nie czapkorowa błazenada ?

Z babami nie wygrasz Musbron :))))))))))))) a tym bardziej z TWA.

Pewnie ich ubodło ? :))))

Musbron, to jest bardzo dobre! ? hehehehehe :)

@8fun @madamegloriose bardzo dziękuję za ❤️Ślę uśmiech:)

Oczywiście, nie przejmuj się, każdy całe życie się uczy. Pozdrawiam :))

Teraz to dopiero nic nie rozumiem, oprócz tego co napisałam w wierszu :))))) hahaha. Dobre „ to” nasze filozofowanie. ?

Ok ?

Ach. Jakbym chciała wzlecieć, zostawić, zepchnąć, ucieć.

Dziękuję. Maria

Ja chcę od niego uciec. :))

Oczywiście, tylko myślałam, że w swoich wierszach też podobne stosujesz. Ps. Czy mogę zajrzeć na Twój profil i poczytać ?

Skoro takie piękne, to daj link do Twojego wiersza z takimi rymami. :)

Ach! Jakbym chciała wzlecieć nad poziomy, zostawić, zepchnąć przyziemne uczucia, zrobić krok do przodu w stumilowej prawdzie, tylko najpierw muszę starym myślom uciec. Ach! Jakbym chciała polną drogą kroczyć, na soczystej trawie poczuć świeżość mocy, nowe światło ujrzeć płynące znad linii, horyzontu zdarzeń wschodu i północy. Ach! Jakbym chciała lekka być jak piórko, wcześniej opróżniwszy balast przepychanek, niepokoje serca i obawy duszy tylko dodaj siły, odwagi mój Panie. 31.08.2018r.

Zazdrość rodzi się z chciwości, z chęci posiadania tego, czego się nie ma, natomiast niepewność rodzi zagubienie. Tak to rozumiem. No, ale kaźdy może inaczej myśleć. Również życzę miłego dnia :))

Ładny wiersz, mądre słowa, podpisuję się pod całością, oprócz ostatniego wersu i czytam tonę w niepewności. Pozdrawiam :)

Pierwsze dwa wersy są najlepsze, spodziewałam się poetycznego opisu lasu nocą, a tu niespodzianka, trudna do rozgryzienia o co chodzi, bo niby wiem, ale sam podmiot liryczny gubi się w wywodach. Rymy gramatyczne aa : niezbyt dobrze wybrzmiewają. Kolejne wersy mogłyby tak lecieć: kaźda kropla drąży listek na gałązki spływa, lśni się mokre strugi nocy tańczą obertasem nad akacją .................................. itd. Ale to tylko moje zdanie, Pozdrawiam :)

Super to zapisałeś, podoba mi się. Tylko może zakładamy uniformy, to pasuje do każdego zawodu, i jeszcze nad wyrazem wspólnie bym pomyślała, bo dlaczego wspólnie, to nie komuna ani kołchoz, każdy dzisiaj ma czubek własnego nosa przed sobą. A zakończenie bardzo frafione. Pozdrawiam

Dziękuję Marcinie za czytanie :) Pozdrawiam ?

Witaj! Pierwszy raz czytam wiersz o trumnie i jestem tym ciut zaskoczona. Czekam na inną tematykę. Pozdrawiam :)

Pomysł dobry, ale dużo niepotrzebnych inwersji, czytając czuje nieuporządkowane myśli i haos wybrzmieniowo- logiczny np. przez połać pędzących oddechów, a gdy ujrzysz mą podróż, dużo tego masz. Warto jeszcze raz spojrzeć na wiersz. Takie moje zdanie, ale zobaczmy, co powiedzą inni? Pozdrawiam :)