befana_di_campi

@M_arianna_ Pszczoły nie pracują wśród wilgotnych płatków.

@Manek Odezwało się Beatą Obertyńską (1898-1980)... Jedną z najwybitniejszych polskich poetek, lecz niestety zapomnianą. Także m.in. z powodu jej niepolitycznych poglądów.

@aniat. A to siurpryza!

@Dekaos Dondi Nooo! :-)))

Większa lub mniejsza patelka mówią miejscowi to jest powiatowe miasto w nim skwar czerwcowy cały biały i żółty o woni wapna jak sadzone jajko

Tak, cumelek :-D

@Waldemar_Talar_Talar Mądrze i bardzo przy tym ładnie :)

@violetta Ha, ha, ha... ja uże wychożu powiedział kacap Hrycio do publiczności na jednym ze szkolnych przedstawień na dawnych Kresach północno wschodnich. Przypomniała mi się ta anegdotka po przeczytaniu powyższego komentarza. Nic, ino kolejne wejście smoka pani violi :p

@Nata_Kruk bo prawdziwiutkie 😁🤣

@corival nie musi. Filozofia zen niekoniecznie dla każdego 😎

@Leszczym @Leszczym No tak... Hopaj-Siupaj...

@Nata_Kruk Tylko Calineczka, nie daj Boże, w tym toaście jeszcze się utopi ;-)

@Moondog @Moondog Posesjonata, nie gołoty-pieczeniarza.

1. boi się świata w jego ryżych poblaskach nie ten raj - tym bardziej piekło - czerwiec - czyściec (nie)pogód 2. czekają na deszcz niespokojne druty wysokiego napięcia 3. balkon otwarty na zieleń z tą samą wonią deszczu jak mokre łąki 4. piwonie nakładają zapach na słonecznych wafelkach waniliowych lodów 5. chlorofilowy makijaż ciszy podkreśla schnące siano kiedy spada rosa 6. burza zderzyła się z drzewem przerażona kotka błysnęła tęczówką 7. ciepło - cieplej - gorąco upał razi udar czerwienieją gruntowe pomidory 8. co tak pachnie - - - - - - - - - - - - - - drobnolistna lipa kiwa na wrzesień

@Nata_Kruk Toast w pucharku? Czy z pucharka?

Powietrze takie przejrzyste - W krwistość pelargonii zieloną jak w kobietę wnika - błękitnoskóre lato 31.05.2012

@Waldemar_Talar_Talar o to wypadałoby zapytać się owej ciszy o jej tzw. czucie... 😁

@MIROSŁAW C. Doskonałe oraz doskonale ☺️

Dokonałabym kilka kosmetycznych korekt.

@Poezja to życie "Upojne noce" banał z licealnych zeszytów.

Popiły się szlachciury i walą z grubej rury.

Kochajmy się, imperatorze od- dzielnie w naszych M. Pachną też inaczej moje perfumy: nie dla ciebie Eternity i szminka jaskrawa jak plakatowy karmin * Miłość, imperatorze, w snach teraz przychodzi. Lgnie ciasno suknia koloru dojrzałego banana; owocem słodko pachnie, a ja drżę o niechciane dziecko * Gdzieś musieliśmy podziać oczy imperatorze, skoro dopadła nas miłość nie bardziej niż my głupia i bezbronna - pisklę wyrzucone z gniazda trzmieli * Twój oddech ode mnie – daleko z moim - kiedyś z miętą tożsamy, imperatorze miłosnej nudy: ze sobą, obok siebie, bez siebie * Pragnienia wyrzucić do kubła: gdzie obierzyny, pestki, skorupy i łuski; wystygły piec, zimny termofor. Śpiące na biało pozaścielane łóżka * A ten dziadziuś, to ty imperatorze odniesień lirycznych pewnej srebrno- fiołkowej pani, kiedy szaro- godzinne (przed)wiośnie?

@Leszczym Łaskawca 😃

@MIROSŁAW C. Hmmm, nie do końca jestem przekonana.

W sumie - konwencja?