Annie

Masz rację WarszawiAnko, każde doświadczenie nas czegoś uczy. A, że bez Facebooka też można? Oczywiście, że tak.Wirtualny świat jest tylko odzwierciedleniem naszej rzeczywistości. Poszerza tylko grono naszych znajomych z którymi możemy wejść w interakcje. Pozdr.

Marcinie - będzie mi bardzo miło, nawet bez autora :)

Iwona, nie wiem czy to nie byłoby lepsze. Bez obłudy przynajmniej.

MaxMara, nie wiem czy warto, ale w sumie każdy jeżeli chce to powinien przejść takie doswiadczenie.:)

Piękny smutny wiersz. Prawdziwy z głębi serca. To się czuje. Podobno wszystko jest po coś, to nasza droga. Tak rozwija się dusza. Pozdr.

Facebook prawdę ci powie co twoi mili mają w głowie gdy bez zbędnego sentymentu zrobią ci... ograniczenie dostępu.

Smutny wiersz, zaintrygował. A gdyby np. wyrzucić po takiej znajomosci - wiersz straciłby dosłowność. I zamiast przekreśl dane - wykasuj dane. Sorry Deonix za mieszanie w wierszu, ale mnie trochę zainspirował i przykuł uwagę. Pozdr.

Przykra to i nieprzyjemna sytuacja. Czyli co? Nie ma znaczenia czy się jest wierzącym czy nie, ważna jest kasa, jak wszędzie. Takie czasy.

Nie idź w tę stronę Marcinie. Pozdr.

Ciekawy pomysł z tą personifikacją mebli i z wychodzeniem z cienia jak z niebytu. To powołanie ich do życia - niezwykle sugestywne. Szczególnie stare meble mają duszę, a przynajmniej energię w sobie - pamięć wydarzeń, których były świadkiem. Pozdr.

Nie, jest w porządku, po prostu żle czytałam, zamiast pod_zielenionym, to - poddzie_lenionym :)) sorry :)

Ładnie opisany zachód Słońca, feeria kolorów, barw i szlachetnych kamieni w tym wierszu. Utknęłam tylko tutaj: Pozdr.

Malinki plus zmysłowy dotyk - masaż :)) no, no, fajnie :) Pozdr

Ok, skoro jest tekst na forum to najwyrażniej jest do czytania. Traktuję go jako opowiadanie, w którym fabuła może wciągnąć czytelnika albo nie. Podchodzisz do tego bardzo osobiście i emocjonalnie, więc niepotrzebnie się wpisałam. Przepraszam.

Ciekawe, przeczytałam i mam nadzieję, że będzie dalszy ciąg :) Przyszły mi na myśl "Listy do Mileny" Kafki. Tam też była trochę podobna historia - tysiące listów i tylko kilka spotkań, no i szalona miłość. Pozdr.

Może bez dzisiaj byłoby lepiej. No i haiku nie ma tytułu. Pozdr.

Iwona, nie słuchaj Bronka, z resztą dyskusja z nim nie ma sensu. Wielu już próbowało, ale on uznaje tylko swój pogląd na tę sprawę jako jedyny słuszny i tyle. Tworzy opisy obrazków i twierdzi, że to jest haiku :) Pozdr.

Rozumiem, licentia poetica i wszystko jasne :) Pozdr.

Ladna ekfraza, zastanawiam się tylko nad puentą - bez makijażu prawdziwości. Makijaż kojarzy się zawsze nie z prawdą ale pewnym koloryzowaniem rzeczywistości. Prawda( prawdziwość) jest bez makijażu :) Chyba, że jest tu ukryty jakiś głęļszy sens, którego nie zrozumiałam, co jest całkiem możliwe. :) Pozdr

Dobre, chociaż ja nie mam takich spotkań z lodówką w nocy :) A co tam, dam serducho :)

Bardzo dobrze - byle do przodu :) Dla mnie - trochę zmieniłabym układ wersów. myśli zwiędłych i słów zostawię je zapomnieniu Zlikwidowałabym wielokropek na początku. Pozdr.

Bardzo dobre mini Jak to się mówi - prawda w oczy kole. Przez firanki zazwyczaj podgląda się życie innych - być może o to chodziło Autorce. Niewygodną prawdę, można też owinąć w muśliny, można błądzić we mgle zanim się do niej dotrze. Pozdr. :)

Fajne haiku wyszło :) Pozdr.

Gdyby nie tytuł - byłoby bardzo dobre haiku :) Są dwa obrazy, jest nawiązanie do pory roku. Trochę za długie wersy - nie trzyma się konwencji 5/7/5 ale to we współczesnym haiku nie zawsze jest przestrzegane. Niepotrzebny tylko ten "enter" czy jak to się nazywa między wersami.:) Minimax. Pozdr.